ไม่รู้จักกัน

เอามาฝากคนไม่รู้จักกันค่ะ

กรวดน้ำ

การกรวดน้ำมันเริ่มสมัยเปรตมาทวงขอบุญกุศลจากพระเจ้าพิมพิสาร พระพุทธเจ้าทรงบอกวิธีทำให้ว่า

"ให้พระองค์ถวายภัตตาหารกับพระสงฆ์แล้วอุทิศกุศลให้สิ"

ท่านก็ทำแบบนั้น อีตอนอุทิศส่วนกุศลท่านเป็นคนมาจากพราหมณ์ที่มีธรรมเนียมว่า จะให้ของใครก็ต้องเอาน้ำราดมือผู้รับ แสดงเป็นอาการว่ายกให้

ท่านก็เอาน้ำในคนโทเทราดพระหัตถ์ของพระพุทธเจ้า เลยรับกันต่อ ๆ มาว่า อุทิศส่วนกุศลต้องราดน้ำด้วย

อุทิศนี่แปลว่าเจาะจง เราทำบุญเจาะจงไปให้ ถ้าไปใช้น้ำก็เจ๊ง เพราะใจมัวเป็นห่วงน้ำห่วงมือ ใจก็แกว่ง ใช้ไม่ได้หรอกเสียผลตั้งเยอะ

เคยเห็นผีมาหลายรายแล้วที่มารับส่วนกุศลแต่ไม่ได้กิน บางครั้งเวลาทำบุญนะ คนที่อุทิศส่วนกุศลน่ะมันให้แต่เฉพาะญาติ

พวกที่ไม่ใช่ญาติก็เดินร้องไห้ไปเลย น้ำตาไหลเพราะไม่ใช่ญาติ ไม่มีโอกาส นี่เป็นยังงี้ เพราะเป็นผีแล้วมันแย่งกันกินไม่ได้

ทีหลังไม่ต้องกรวดน้ำนะ ตั้งใจเฉยๆ นี่มีผลกว่าตั้งเยอะ ฉันไม่ใช่เลยแหละ

แล้วเวลาอุทิศส่วนกุศลจริง ๆ นี่ใช้ภาษาบาลีไม่ดีหรอก เพราะอะไรรู้ไหม เพราะบางทีไอ้ภาษาบาลีนี่มันไม่ตรงกับเจตนาที่ให้

หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

 

.การเขียนหรือการพูด.
.อาจเป็นครู.
.หากอ่านแล้ว.ฟังแล้ว.
.เกิดปัญญา.

.การเขียนหรือการพูด.
.อาจเป็นศาตรา.
.หากอ่านแล้ว.ฟังแล้ว.
.นำมาทำร้ายตัวเอง..

 

จะเป็นอะไร ใดๆ ก็ล้วนขึ้นอยู่กับความคิดของผู้นั้น ซึ่งไม่เกี่ยวกับผู้เขียนหรือผู้พูด เพราะต่างกันที่เจตนา ต่างกันที่อุปาทาน

 

อย่า ‘เหนื่อย’ พยายามเฟค
ทำให้คนบางคนชอบคุณ

คุณเป็นยังไง ก็เป็นอย่างงั้น คนที่ชอบคุณ เขาจะชอบที่คุณเป็นตัวของตัวเอง

คนที่ไม่ชอบคุณ ก็ช่างมัน อย่าแคร์ทุกคน จนต้องทำอะไรฝืน เสแสร้ง ไม่มีความสุข

ปล่อยคนบางคนไปจากชีวิตบ้าง ไม่ใช่เรื่องใหญ่ อยู่กับคนที่รักคุณ ไม่กี่คนแต่สบายใจโคตรๆ

ชีวิตสั้นไป ที่คุณจะมีเวลาสนใจคนที่เกลียดคุณ ยิ่งไม่รู้จักกัน ยิ่งไม่สำคัญพอที่จะแคร์

อย่า ‘เหนื่อย’
มีความสุขกับตัวคุณเอง
~และคบคนที่ทำให้คุณมีความสุข~

เฌอมาณย์ รัตนพงศ์ตระกูล

 

.อยู่ข้างนอก.
.แต่จมอยู่กับความทุกข์.
.ก็ไม่ต่างอะไร.
.กับการติดคุก.แห่งอิสรภาพ.

.มีอิสรภาพ.
.แต่กลับนำพาตัวเอง.
.เข้าไปอยู่ในความทุกข์.
.ก็เหมือนอยู่ในคุก.
.ที่ไร้ขอบเขตแดน.

.ฝากถึง...Fallenz..
.อ่านแล้ว.ที่เหลือแล้วแต่วาสนา..

 

ก๊อปมาฝาก....จาก...หลวงพ่อกับเณร ค่ะ

...อะไรก่อน อะไรหลัง..ความจริงแล้ว มันก็แยกยากนะ ..จะเอาตามตำรานั้นก็ไม่ได้..อย่าง ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา. หรือฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา ..อย่างนี้ จะรอให้มีศรัทธา. เเล้วพากเพียร. แล้วจึงจะมีสติ มีสมาธิ มีปัญญา..อย่างนี้มันไม่ได้..

....เณรเอยในเชือกนั้นมีหลายเกลียวรวมกัน..เวลาจับก็จะโดนทุกๆ เกลี่ยวนั่นเอง นี่ก็เช่นกัน. ในบรรดาข้อธรรมทั้งหลายมันรวมๆ กันอยู่นั้นแหละ มีศรัทธาก็มีสติก็มีปัญญา จึงจะมีศรัทธาที่ถูกมรรค หากไม่มีปัญญาไม่มีสติ วิริยะก็ไม่ตรงมรรค..ทาน ศีล สมาธิ ปัญญา ก็ไม่เกิดได้ ดอกมะม่วง แล้วก็เป็นลูกเล็กๆ โตขึ้นๆ จนสุก มันมีการพัฒนาของมันอยู่ในนั้น.จากอาหารที่ดูดมาจากดินเหมือนกัน..ชนิดประเภทเดียวกัน เป็นหัวข้อธรรมรวมๆ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิปัญญา.

..ลูกเอ๋ย..อย่าว่า อย่าเจาะจง เอาถูกเอาผิด กับใคร แม้กับตน ค่อยๆ ทำ ค่อยๆ เป็นไป จะเติบโตงอกงามเอง อย่าเอาตำรา เอาความจริงในการปฏิบัติ อะไรเกิดอะไรดับอะไรรู้ อะไรจริง อะไรเท็จ..คือมุ่งรู้ความจริงของตน...

 

จงอย่าไปเอานิยามของใครมาเป็นเงื่อนไขชีวิต

 

อย่าเอาใจไปผูกพันก้บใคร กับสิ่งใด เพราะความผูกพันนั้นนำพาให้ต้องท่องไปในภพน้อยใหญ่ เพื่อพบเจอและติดข้องกันต่อไป

ความผูกพัน ก็คือ...ราคะ

เธอบอกว่าเธอปรารถนานิพพาน แต่เธอก็ยังอาลัยกับความผูกพัน

 

จากเฟสบุค...ชื่นศิริ

ย้อนกลับไปปีน้ำท่วมใหญ่ปี54
นักกีฬาคนดัง บริจาคเงินช่วยเหลือผู้ประสบภัย
100,000บาท

คนออกมาด่ากันใหญ่...รวยฉิบหาย
บริจาคแค่แสนเดียว

ไม่นานมานี้....
นักร้องลูกทุ่งคนนึง ดังจนประสบความสำเร็จ
มีงานจ้างข้ามปี มีรายได้
จากลีลาการร้องการเต้นของเธอ

เธอซื้อบ้านราคาเกือบสิบล้าน
ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่

ชาวเน็ตรุมด่าเละเทะ
อวดรวย ฟุ่มเฟือย และอีกมากมาย

เศรษฐีคนนึงที่อุดรธานี
วันเกิดเกือบทุกปี ไม่แจกเงินคนจน
ก็แจกไข่คนจน คนละแผงๆ

ชาวเน็ตเอาอีก หาเรื่องด่าจนได้
ทำบุญเอาหน้า แจกเงินหวังผลทางการเมือง
สารพัดจะ ขุด เจาะ หาเรื่องมารุมด่าเขา

และมีอีกหลายกรณี
ที่ #ชาวเน็ต พร้อมรุมด่า ใช้คำพูดเชือดเฉือน
รุมจิกคนอื่นเหมือนอีแร้งรุมศพ

คุณเปิดดูโซเชี่ยลสิ
มีแต่คนออกมาด่ากัน มีแต่คนออกมาวิจารณ์กัน
มีแต่คนออกมาห้ำหั่นกันผ่านตัวอักษร

มีประเด็นไหนบ้าง...ไม่โดนด่า?
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร เมื่อถูกลากมาเสียบบนโซเชี่ยล
คุณจะถูกคนรุ่มด่า

ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักคุณเลย รู้ไม่จริงก็เยอะ
ในโซเชี่ยลใครก็ถูกด่าได้ทั้งนั้น

คนทุกวันนี้ดีแต่ด่าคนอื่น
รู้แต่ความเลวคนอื่น แต่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองเลวยังไง

ทุกวันนี้มีแต่คนรู้เรื่องคนอื่น
มากกว่าเรื่องตัวเอง เสียอีก

รู้ดีไปหมด...
จนหมดเวลาไปเรียนรู้เพื่อพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น

เขาจะบริจาคเท่าไหร่...#เสือกทำไม?
เขาจะซื้อบ้านให้แม่เขาเท่าไหร่...#เกี่ยวไรกับมึง?
เขาจะแจกเงินแจกไข่....#ใช่เงินพ่อมึงหรือเปล่า?

ดีแต่ด่าคนอื่น ดีแต่วิจารณ์คนอื่น
เอาตัวเองให้รอดก่อนดีมั้ย....?

สิ่งที่ยากที่สุดในโลกคือ...รู้จักตัวเอง
สิ่งที่ง่ายที่สุดในโลกคือ...ติเตียนผู้อื่น

คนที่นั่งพิมพ์ด่าคนอื่นในโซเชี่ยลได้
รู้ไว้เลยเขาก็ไม่ใช่คนดีนักหรอก!

บ้านเรา...ดีแต่ด่าคนอื่น
ดีแต่โทษคนอื่น รู้แต่เรื่องคนอื่น แต่ไม่รู้จักตัวเอง

คนที่มีความสุขในชีวิตจริง
จะไม่ไปนั่งพิมพ์ด่าใครในโซเชี่ยล
คนที่พอใจในชีวิตตัวเองจะไม่ไปนั่งวิจารณ์คนอื่นเสียหาย

หนทางเดียวที่เราจะมีชีวิตที่ดีขึ้นได้...คือพัฒนาตัวเอง
ไม่ใช่การไปชี้หน้าด่าคนอื่น!

คนมีเวลาคิดเรื่องคนอื่นมากๆ
มีเวลายุ่งเรื่องคนอื่นมากๆ
มักจะไม่มีเวลาปรับปรุงชีวิตตัวเอง

~สิริทัศน์ สมเสงี่ยม~

 

.เราอาศัยอยู่ในจิตใจ.
.กิเลสมันก็เข้ามาอาศัย.
.อยู่กับเรา.ในจิตใจ.
.เพราะเราไปรับมันเข้ามา.
.มันก็เลยทุกข์.
.พระพุทธเจ้าจึงสอนว่า.
.ให้ทำเหมือนไม่มีจิตใจ.
.หมายความว่า.
.ให้เราออกจากที่อยู่อาศัย.
.คือ.เราออกจากจิตใจ.
.ที่เราต้องออกจากจิตใจ.
.ก็ออกมาเพื่อป้องกันกิเลส.ไม่ให้มัน.
.เข้ามาอยู่อาศัยกับเรา.ในจิตใจ.
.โดยมีสติเป็นกำแพง.ครอบจิตใจ.
.กิเลสมันเข้ามาไม่ใด้.
...มันก็ไม่ทุกข์...

.หากยังไม่เห็นกิเลสตัวเอง..
.ที่กล่าวมาก็ไม่เกิดประโยชน์..

..จิตใจไม่ใช่ของเรา..
..แต่เราต้องอาศัยจิตใจ.
..ที่ต้องอาศัยจิตใจก็เพื่อหลุดพ้น.
..ไม่อาศัยจิตใจก็หลุดพ้นไม่ได้.
..เพราะการหลุดพ้น.
..คือการ.หลุดออกจากร่างกาย.
..คือการ.พ้นออกจากจิตใจ..
..หลุดจากร่างกาย.
..พ้นจากจิตใจเมื่อไหร่.
..ก็ถึงพระนิพพาน.เมื่อนั้น.
..พระนิพพาน.คือการ..
...หลุดพ้นออกจาก...
...ร่างกายและจิตใจ..
...ของเราเอง....

 

แม้แต่ขี้เลื่อยยังมีประโยชน์
และมีคนต้องการมัน

แต่ไม่ใช่ทุกคนจะอยากได้
ไม่ใช่ทุกคนจะเห็นค่า
ไม่ใช่ทุกเวลาที่มันจะมีประโยชน์
มีแค่บางคนและบางเวลาเท่านั้น

....แ ต่ มี แ น่.....

 

ผู้ปรารถนาไปพระนิพพาน.ก็ไป.
ผู้ไม่ปรารถนาไปพระนิพพาน.
....ก็อย่าไป...

พระนิพพานไม่ได้มีใว้.
ให้เขียนเล่น.อ่านเล่น.ฟังเล่น.

 

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จะข้ามปีอีกแล้ว
ไม่เห็นมีอะไรเลย
ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
ลมหายใจแค่สองจังหวะ แต่ทำไมจึงมีอะไรมากมายในความรู้สึก
แสวงหาความเพลินเพื่อให้ลืมวันเวลาและความกระทบต่างๆ
เพื่ออะไร ในเมื่อก็รู้ๆ กันอยู่แล้วว่า...ต้องตายในวันหนึ่ง
ทุกข์ไม่ได้จางหายไป แค่เปลี่ยนรูปของทุกข์จากรูปหนึ่งไปสู่อีกรูปหนึ่ง...รู้สึกปลงอนิจจัง

 

11/10/2014

"การย้ำเตือนเรื่องเวลาเหลือน้อยเนี่ย ทางโลกทิพย์มาย้ำกับเราบ่อยๆ นะ แต่เรายังรีรอ ยืดเวลาให้กับทุกคนในการสั่งสมความดี และให้คนชั่วได้กลับใจ ถึงแม้บางครั้งเราขุ่นเคืองนะ ขุ่นเคืองกับพวกหลงอดีตทั้งหลาย อยากจะละทิ้งแล้วปล่อยให้ธรรมชาติทำลายทุกสิ่งทุกอย่างให้สิ้นไป จะได้ก่อกำเนิดกันใหม่ แต่จนแล้วจนรอด เราก็ยังสงสารและยังชะลอเวลาให้อยู่เหมือนเดิม จงพากันตื่นจากฝันได้แล้ว"

 

แม้จะรักมากแค่ไหน ก็ไม่ยอมให้ตนต้องทำผิดทั้งโลกและธรรม

ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม จรรโลงโลกให้น่าอยู่ แต่ความพิสวาท เสน่หานั้น ทำลายซึ่งความดีงาม

มันไม่ตายหรอกหากไม่ได้อยู่ด้วยกัน วัฏฏะนี้ยาวไกล แต่ไม่ไกลหากใจเรายังอยู่เคียงคู่กัน

 

ของขวัญวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก แต่ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ให้อะไรแก่เราเลย เราก็ยังรักและจดจำเธอคนนี้ได้เสมอ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร เปลี่ยนภพเปลี่ยนภูมิมาแล้วเท่าไหร่ เราก็ยังคงเหมือนเดิมทางความรู้สึก

ขอให้สิ่งดีๆ จงบังเกิดมีแด่เธอผู้เป็นที่รัก

 

ไอ้หนูเอ๋ย ขึ้นไม่ไหวก็ลงมา ข้างบนก็ไม่มีอะไร ข้างล่างก็ไม่มีอะไร จะเหนื่อยไปเพื่ออะไร ลงมาง่ายกว่าหนอ คริคริ

 

ชั้นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง มีกิเลสโลภ โกรธ หลง ครบ แวดล้อมชั้นก็คือกิเลส ชั้นใช้กิเลสจัดการกิเลสไปตามเหตุ ตามฐานะ

เพราะชั้นคือน้ำ คุณลักษณะของน้ำคือความเหลว ความเหลวเคลื่อนไหวง่าย หลอมรวมเข้ากับสิ่งใดก็เป็นสิ่งนั้น น้ำอยู่ในส้วมก็เป็นน้ำส้วม ฯลฯ

ท้องฟ้าไม่มีจริง โลกถูกห่อหุ้มด้วยอากาศธาตุ อากาศธาตุเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาล ร่างกายเรามีอากาศธาตุเป็นส่วนประกอบ ดังนั้น ร่างกายจึงเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลเช่นกัน

0+0 = 0, 0-0 = 0, 0x0 =0 และ 0 หาร 0= 0
เลข0 มีค่าเมื่อนำไปต่อท้ายกับเลขจำนวนอื่นๆ เท่านั้น
ค่าของมันจึงถูกตั้งให้มีค่าด้วยเลขจำนวนอื่น

ทุกคนต่างล้วนมีเหตุผลประกอบซึ่งการกระทำของตนทั้งนั้น
ทำไปเถอะ ถ้ามันดีต่อใจ ไม่ต้องไปแคร์ หากไม่ได้ขอข้าวใครกิน
พึ่งพาร่างกายตน สมองตน
การให้ความสงเคราะห์ เพราะมีมากแล้ว จึงแจกจ่าย
สำหรับเราแค่สิบบาทก็ถือว่ามาก หากไปเจอขอทาน

 

เมื่อคืนเหมือนจะฝัน เอาฝ่ามือปัดคมดาบ
เช้ามามีรอยขีดสีแดงที่ฝ่ามือ ไม่เจ็บ ล้างก็ไม่ออก
ตกลงเมื่อคืนคือฝันหรือว่าเราไปทำอะไรมา