เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ขอบพระคุณ เป็นอย่างสูง [www.marateebook.com]

 

อยู่อย่างไรในกาลียุค



ที่เอามาให้ดูก็เพื่อเป็นหลักฐานว่า ในยุคที่เราอยู่นี้โบราณเขาเรียกว่า "กาลียุค" สร้่างบุญ สร้างกุศล เอาไว้ให้มาก ๆ ก่อนภัยพิบัติจะมา แต่โชคดีบ้านเืมืองเรามีพระอริยะเจ้า มีพระอภิญญา ผู้มีฤทธิ์็ มีเดช สามารถแก้ไข ภัยพิบัติจากที่จะต้อง ฉิบหาย ตายโหง กันประมาณ ๘๐ เปอร์เซ็๋นต์ พลิกกลับเป็นว่า จะอยู่รอดปลอดภัย ๘๐ เปอร์เซ็นต์ อีก ๒๐ เปอร์เซ็๋นต์ ยังจะต้องฉิบหาย และตายโหงกันอยู่ อย่างที่พระบาทสมเด็จพระเจ้่าอยู่หัว ท่านออกมาเตือนตอนปีใหม่ "อย่าประมาท และมีสติ" ประการสำคัญหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านรับรองว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้่าอยู่หัวภูิมิพลอดุลยเดช ท่านสำเร็จอภิญญา เป็นอริยบุคคล ที่ต้องเคารพกราบไหว้ [www.marateebook.com]

 

อ่านเพลินไปเลยครับคุณพี่ รอติดตามอ่านตลอดครับผม

 

โมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับทุกๆท่านที่ร่วมทำบุญกุศลในครั้งนี้ด้วยครับ สาธุๆ

 

ข้าพเจ้าขอขยายความ อีกสักนิดหนึ่ง นะครับ ที่ข้าพเจ้า กล่าวว่า ส่วนใหญ่ เขาไม่เชื่อ นั้น ไม่ได้หมายถึง การโพสต์ หรือการเขียน ในเวบ พลังจิต นะครับ หมายถึง ข้างนอก เช่นไปเป็นวิทยากร ตามที่ต่าง ๆ หรือการอบรมสั่งสอนผู้ใต้บังคับบัญชา มีทั้่งเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย มีทั้งต่อต้าน และสนับสนุน อันนี้ข้าพเจ้าถือเป็นเรื่องธรรมดา แล้วแต่ดวงจิตของแต่ละท่าน แต่ละดวง ชี้แจงมาด้วยความเคารพ [www.marateebook.com]

 

คนมาด่าว่าเสียดสี ผู้เป็นของสูง เป็นคนใจหยาบ หารู้อะไรสูงอะไรต่ำไม่ กำลังทดสอบกำลังบุญของตัวเอง

จากประสบการณ์ชีวิตของ พี เสาวภา ได้เจอมา และ สรุปว่า อย่าลองกำลังกับคนรวย และคนมีบุญสูงกว่า เพราะจะเจ็บตัวและแพ้ในที่สุด

ให้มีสติ รู้กำลังตัวเอง รู้ว่าข้างบนฟ้า รู้ว่าที่เหยียบอยู่คือแผ่นดิน การรู้จักตัวเอง ว่าฟ้าสูง แผ่นดินต่ำ เป็นการมีสติ เป็นการมีหลักธรรมตามคำสอน ขององค์บรมครู เป็นเอกลักษณ์ของคนไทยครับ

 

พระกะดิ่ง พระในอภิมหาตำนาน

พึ่งอ่านข่าวมาน่ะครับ สักประมาณ สอง สามอาทิตย์ก่อน จากคอลั่ม หนังสือพิมพ์ ดัง คอลั่ม แบบ เซียนใหญ่ตระกูล ท่าพระจันทร์น่ะครับ แหล่ง รวม อภิมหาเซียน ตัวจริง

ข่าว ว่า พระกริ่ง ป... ว ..ร . องค์ในพิพิธภัณฑ์ หายไป เจ้าของข่าว อ้างว่า มีใบสั่ง มาจาก ..... พระเลยไม่อยู่ พวกในข่าว เขาเรียกร้องว่า ถ้ายังอยู่ให้เอาออกมาโชว์ ขอให้วัดโปร่งใส

ข่าวต่อมา ไม่มี.... เงียบ.... ผมไม่ได้ไปนานแล้ว ฟังแต่ข่าวว่า พระไม่อยู่ในตู้แล้วครับ

ผมไม่ได้พูดชื่อ พูด ว่าวัดไหน ท่านต้องจินตนาการเอาเอง แต่พระกริ่งองค์ เป็นของในตำนาน ประจำวัด ตามเรื่องที่เคยอ่านมาอีกเหมือนกัน ทำแค่ สามสิบองค์ และ ตอนหลัง มีการทำเพิ่ม เพราะมีความต้องการ ประวัติมีแค่นั้น

ไม่เคยมีใครรู้ชัด บอกชัด ว่ามีเท่าไหร่ แต่ จำนวน น่าจะแค่หลักสิบ และ ผู้ที่ได้ เป็นผู้มีบุญทั้งสิ้น เพราะรับจากพระผู้ใหญ่ ในยุคนั้น เป็นยุค สมบูรณญาสิทธิราชย์ ฝรั่งเรียกว่า absolute Monarchy หมายความว่า เจ้านาย มีอำนาจสิทธิ์ขาด สั่งเป็น สั่งตายได้

ในยุคนั้น คนธรรมดา ไม่สามารถทำตัวเทียบเจ้านาย ยิ่งเจ้านายชั้นสูง กรุณาลืมไปได้ คนธรรมดา ต้องมีชาติ ตระกูลและ ถ้าเข้าไปในกลุ่ม ต้องมี ยศ มีอำนาจ มี เงิน มีครบครับ ซึ่งยุคนั้น หายาก มีน้อย

พระกริ่งที่ทำ ก็ทำโดยเจ้านายชั้นสูง ที่บวชเป็นพระ แล้วคนที่แจก ก็โดยอุปมาอุปมัย จะเป็นคนใกล้ชิด ชั้นเดียวกัน

คนธรรมดา ยากส์สสสสส และไม่มีใครกล้าหรอกครับ

ผมมีญาติ เป็นนายทหาร ยศนายพัน เป็นนายทหารหน่วยช่วยรบ คือ ไม่ใช่ หน่วยรบ เป็นหน่วย พวก บริการสนับสนุน ด้านการเงิน ท่านตายไปหลายปี ท่านผู้นี้ เล่นพระมาตั้งแต่ยังหนุ่ม ครอบครัวท่านพอมีเงิน มีที่นา หลายร้อยไร่ แถว องค์รักษ์ ท่านเก็บพระมาตั้งแต่ยังหนุ่ม ผมจะยกตัวอย่าง

เช่น ท่านมี พระยืด พระนี้ จริงๆไม่ใช่พระ แต่เป็นก้อนแร่ชนิดหนึ่ง ลักษณะดำ ขุรขระ มันวาว เมื่อลนด้วยเทียนอาคม พระนี้จะยืดออก เมื่อหยุดลน จะหดตัวกลับ แต่เดิม เป็นของไทยใหญ่ ที่อำเภอฝาง ท่านไปรับราชการหลายปี กว้านเก็บพระ กรุ สายเหนือ รวมทั้งสาย ฝาง นางฝาง พระบูชาฝาง พระ กรุ ดอยไซ พระสายเหนือ พวก พระคง เพียบ พระรอด ไม่เคยโชว์ใคร ประเภท ชอบ ก็ เก็บ

พระยืดนี้เจ้าของเดิม หวงมาก อย่าว่าแต่ดู ผู้หมวด ยศขณะนั้น เทียวไป เทียว สรวลเสเฮฮามานานหลายปี จนตุ้งกันที่ พระบูชา เชียงแสน สิงห์ ( ๑ ๒ ๓ จำไม่ได้ ) หนึ่งองค์ และเงิน สองหมื่นบาท เป็นจำนวนเมื่อ กว่าสี่สิบปีมาแล้ว พระยืดนี้ของจริงครับ ผมเคยเห็นกับตา เคยลองจุดไม้ชีด เอาเข้าใกล้ ไฟในไม่ขีดจะดับ แม้พระจะอยู่ในตลับทอง ผู้พันท่านห้อยองค์เดียว ของดีๆที่มี เข้าตู้เซฟ ตามนิสัย คนมีสมบัติ

ใครจะเรียก อะไร เชื่อไม่เชื่อ เรื่องของท่าน แต่ประเด็นยกมา ท่านคือนักสะสม พระเครื่อง ตัวจริงๆคนหนึ่ง วันหนึ่งไป เดินสนามพระปกติ ที่จตุจักร ไปสดุดตาพระ ( กะดิ่ง ) หนึ่งองค์สวยงามมากจริงๆ เดินไปแล้ว ยังเดินกลับ ตกลงซื้อราคาหลักพัน ในหลาย พ.ศ. มาแล้ว

ท่านมาส่องๆ ๆๆ จนเชื่อว่านี่คือ พระ กริ่ง ป ว ร ที่เขาหากัน ท่านไปซื้อตลับทองมาใส่ ใส่ไปใส่มา ภาคภูมิใจในวาสนา บารมีของตัวเองที่ฟลุ็คได้

แต่เนื่องจากเป็นคนบวชเรียนมานาน เชื่อว่า บุญนี้เกินตน ของนี้มีค่ามาก เอาไปถวาย วัดดีกว่า...สาธุ

วัดนี้ก็วัด ต้นพระกริ่งนี่แหละ ท่านไปบวชมาหลายพรรษาที่วัดนี้ ร่ำๆว่าไม่สึก จน ตอนหลัง สุขภาพไม่ดี สึกออกมา ท่านทำเรื่อง เขียนจดหมาย ถ่ายรูป ไปมอบให่้วัด ตอนไปแอบไป กลัวคนรู้จะมาปล้นแย่งชิง ( โดยลืมไปว่าพระอยู่สนามมา อาจจะนานมาก เปรอะขึ้มือคนมา อาจจะหลายร้อยคน หรือ เป็นพัน ) อยากให้เอาพระนี้ใส่พิพิธภัณฑ์ ไว้ให้คนรุ่นหลังดู วัดท่านก็คงเจอมุขนี้มาหลายที มอบให้คนมารับ กล่าวขอบคุณ แต่ไม่เคยเอามาวางโชว์ นอกจากองค์สำคัญที่มาคู่วัด องค์เดียว

ใครใกล้ชิดวัดนี้ ลองย้อนประวัติดูน่ะครับ ว่าจริงหรือไม่ ที่มีนายทหาร นอกราชการ ที่เคยมาบวช และ เอาพระกริ่ง ป ว ร มอบให้เป็น สมบัติของวัด

หยุดเรื่องนี่ไว้แค่นี้ก่อน

ตอนเด็กๆ ผมชอบอ่าน พล นิกร กิมหงวน ที่เขียนโดยนักเขียนนามกระเดื่องของยุค คือ ท่าน ป. อินทรปาลิต ท่าน เขียน พล นิกร กิมหงวน มาเป็นร้อยๆตอน หลายร้อยเล่ม

เล่มหนึ่งที่ผมพอจะจำได้ คือ มีการตั้งชมรมพระเครื่อง น่าจะ หกสิบ หรือ เจ็ดสิบปีมาแล้วที่บ้านของเท่านเจ้าคุณองค์หนึ่ง มีการไปซื้อขาย แลกเปลี่ยน ลองพระกัน ในหนังสือ ถ้าจะขายได้ ต้องลองกัน เช่น เอามีดโกน เชือดที่แขน ถ้าเหนียวจริง แสดงว่าแท้ คนขายพระยุคนั้น ต้องมี การเซลล์ แบบ ลองของ จะ จะ ถึงจะขายได้ ( อันนี้เป็นเรื่องแต่งขำขันน่ะครับ )

พระที่ลอง และ มั่นใจ ขนาด เสี่ยกิมหงวน ชักปืน ค้อลท์ ซูเปอร์ ๙ มม. เรียกกันในยุคนั้น เมื่อท่านจะซื้อ ท่านต้องลอง ท่านควักออกมายิงคนขาย ตกจากเก้าอี้ ( ย้ำ ...อันนี้เป็นเรื่องแต่งขำขัน ) เมื่อคนขายลุกขึ้นมา ไม่เข้าไม่เป็นไร อาเสี่ย กิมหงวน จอมฉีกแบงค์ ก็ควักเงินจ่าย ทันที

พระที่ลอง และ นิยมมากในยุคนั้น คือ พระกริ่ง ป ว ร นี่เองครับ ว่าเหนียวสะเด็ด แบบถ้าหาเหนียว ต้องนี่ และ ลองได้ จากเรื่องสะท้อนให้เห็นว่า พระกริ่งนี้ เริ่มหลุดมาสู่ ชาวบ้าน แต่คนที่มี ก็คนมีกระตังค์อีกนั่นแหละ เพราะท่าน ป อินทรปาลิต ท่านจะเอาชีวิต ของคนยุคนั้น มาเขียนล้อให้ขำขัน บางที่ท่านหามุขไม่ออก ก็เข้าโรงภาพยนตณ์ ไทย ฝรั่้ง แล้วเอามาเขียนเรื่อง พวก สามเกลอ ศาลาโกหก ศาลาระทม เสือใบ อัศวินสายฟ้า และ จำไม่ได้

และคราวนี้ที่เอามาล้อคือชมรมพระเครื่อง พระที่ นัมเบอร์วัน ไม่ใช่ สมเด็จ แต่เป็น พระกริ่ง ป ว ร พระ กริ่งคลองตะเคียน และพระกรุ ประเภท เหนียวๆครับ พระแบบเมตตา ค้าขาย ไม่นิยม

เอาเรื่องทั้งหลายมารวมกัน

๑) พระกริ่ง ป ว ร นี้ เป็นของในฝัน มาตั้งแต่นักเลงพระรุ่น ปู่ รุ่นทวด

๒) แจกแก่เจ้านายมา

๓ ) พระหลุดออกมา มาสู่คนมีเงิน

๔) และนับองค์ได้

คนอยากได้ ดูแต่รูป ได้ยินแต่ชื่อ ไปเดินหา เมื่อมีดีมานท์ ก็มี ซัพพลายท์ สวนออกมา หาได้ตามสนาม มาสนองฝัน คนเล่นพระมาสิบๆปี ก็ยังฝัน และมีความสุขกับการได้ฝัน ตายไป ก็สุขครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ก่อนตายครับ ที่ได้ฝันว่า กูก็สัมผัสมาแล้วโว้ย...แหะๆ

และทุกอย่าง ก็คือ ความฝัน เพราะของจริงๆ มันไม่มีครับ ใครมี อย่าว่าเอามาโชว์เลย ไม่มีใครเขาเอาออกมาให้ คนมาจับ เปรอะขี้มือคน เดี๋ยว หล่น เดี๋ยว หาย เป็นของหายาก ของชั้นสูง คนจะมีได้ ไม่มีทางธรรมดา

มายุคนี้ ถ้าไม่มาจากตระกูลเจ้าเก่า ( หรือที่ลูกหลานเอาไปขาย ) คนที่ได้ ต้องมีเงิน อย่างเดียว และไม่ได้มีธรรมดา ต้องเป็นคนมีเงินมากๆๆ ถึง โคตรมาก ถึงจะได้ครอบครอง

ถ้ามีพระนี้หลุดมาที่สนามพระ จะแตกตื่นกันโกลาหล ครับ หัวบ้าน ยันท้ายซอย

อย่าไปฝันว่าท่านไปเดิน หาพระกริ่ง ป ว ร เจอตามถนนน่ะครับ ในพิพิธภัณฑ์ ยังหาดูไม่ได้เลยครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

อ่านกันเพลินๆครับ อยากเอามารวมไว้ที่เดียวกัน

เครื่องราง ของขลัง

ท่านๆคงเคยดู หนังเรื่องบางระจัน นักรบ ชาวบ้าน ผู้กล้า สู้ทัพทหาร มอญ และ พม่า ในหนังจะเห็น แต่ล่ะท่าน ใส่ พวกเครื่องราง พวก ผ้าประเจียด ตะกรุด และ สักยันต์ ไม่มีการห้อยพระเครื่องน่ะครับ

ในยุคผมยังเด็ก ยังพอทัน ค่านิยม ของคนรุ่นเก่า ยาย ย่า ขึ้นไป ว่าเขาไม่นิยม เอาพระ เข้าบ้าน เพราะเป็นของสงฆ์ ของที่ใช้กันที่นิยม จะเป็นพวกเครื่องราง พวกตระกรุด พิรอด ผ้ายันต์ หรือ เครื่องรางรูป สิงห์ ลิง เสือ ปลัด ฯลฯ ที่ไม่ใช่รูปพระ

แต่มันคาบกันในยุคนั้น ก่อนยุค ประมาณสองพันห้าร้อย ขึ้นไปและลงมา น่าจะหลายสิบปี ผมมองแบบ คนมองกลับ มันมีสองเหตุการณ์สำคัญๆ กับคติการเล่นพระเครื่อง

๑) ยุคนั้น เก่าๆ จะมีพวกเจ้านาย ไปเรียนต่างประเทศ แล้วกลับมาพัฒนาบ้านเมือง ซึ่งย้อนขึ้นไปอีก จะเป็นยุคที่มีฝรั่ง และ ครูฝรั่ง เข่้ามาสอน ภาษา แฝงมาสอนศาสนา พวกเจ้านายก็นำ ประเพณีความเชื่อของฝรั่ง ฝรั่งเข้ามา ทั้งวัตถุ ประเพณีไทย เริ่มๆ จะ คลายๆไป อันนี้รวมไปถึงการเปิดกรุ เจ้านายท่านเอาพระมาแจก เพราะเป็นกรุอยู่ คนมาหาแต่สมบัติ วันๆ พระไม่ต้องทำอะไร มัวแต่มาเฝ้าขโมย ก็มี

๒) และ ในยุค เดียวกัน ใครเป็นนักประวัติศาสตร์ ไป หา พ.ศ. กันเอาเอง มีการขุดกรุ วัดเก่าๆ ที่รกร้าง หาเจ้าหน้าที่ยาก หรือบางทีเอาซ่ะเอง การขุดกรุ มองหาหลักๆ พวก ทอง แก้ว แหวน หรือ พระบูชา เทวรูป ที่พอมีราคา พระเครื่อง ไม่มีใครสนใจ ถ้าไม่ใช่ทอง บางทีถูกทิ้งเรี่ยราด ที่ปากกรุ

จะต้องพูดเรื่องจริงเลย ว่า ตระกูลผมคนอยุธยาเก่า อยู่หัวรอ คุณ ตารับราชการพอจะ มียศ ฐาอยู่บ้าง แต่ตายไปตั้งแต่ผมจะเกิด แต่ท่านมีลูกน้องพอสมควร ยายของผม กินแต่เงินเดือนบำนาญ ก็ พอจะมีกิน ยุคนั้น เงินแพงครับ

ยายผม เป็นจอมคาถาครับ ผิดกับตา ตาแก่ๆพออายุมากๆ ท่านไปเป็นลูกศิษย์ ท่านพ่อลี ที่วัดป่าคลองกุ้ง พอแก่ตัวท่านนั่งแต่สมาธิอย่างเดียว จนรักษาคนได้ด้วยจิต ตายไปแบบสงบ แต่ยายผม เป็นคนหนักด้านวิชา ซึ่งแปลกๆ สำหรับหญิง แต่ท่านขลัง ผมเคยถูกไฟรวกที่มือ และ นิ้ว เพราะซน เจ็บแสบร้องจ็าก ท่านเอามือจับ กำหนดคาถา ถุยน้ำลายท่านใส่ที่โดนลวก แล้ว เอามืออีกข้างจับหยิบ ขว้างทิ้ง อาการปวดแสบ หายไปดังปลิดทิ้ง คนเจ็บคือ ผมเองยังงงๆ ว่ามันยังแสบอยู่หรือ ทำไมเย็นจัง เป็นกสินที่คนโบราณท่านทำได้น่ะครับ มีคาถา แต่ไม่บอก อุบไว้ และ ผมทำไม่ขลังเหมือนท่านครับ

คงจะด้วยหลายอย่าง ทำอย่างไรก็ไม่ขลัง เลยเลิก เอาว่าคุณยายผมท่านชอบประเภทนี้ เครื่องรางของขลังท่านเพียบ เก็บมาตั้งแต่ตระกูลย่าทวด ที่ปากน้ำโพ ย่าทวดเป็นศิษย์ หลวงพ่อทองวัดเขากบ ที่ปูพื้นนี่ ว่ายายผมชอบแบบนี้

ทีนี้ ยุคนั้น เป็นยุุคขุดกรุครับ ปลายยุคแล้ว เพราะคงจะหมด ...แหะๆ หรือ ขุดยากขึ้น ขุดกันเป็นล่ำเป็นสัน ที่อยุธยา ที่จริงขุดกันมานาน เพราะเป็นอภิมหานคร อยู่มานาน ห้าร้อยกว่าปี กว่าจะล่มสลาย มีของมาก นี่ถ้าอยู่เป็นพันๆปี น่าจะเหมือนอียิปต์ เลยน่ะครับ

เผอิญว่ามีเซียนขุดกรุคนหนึ่ง ชื่อ ตาสอน ( ที่เป็นคนเก่าๆจริง อาจจะเคยรู้จักแก เพราะแกพอตัวครับ ) ดันเคยเป็นลูกน้องของตาผม รักชอบพอกัน คนโบราณ เขารักกัน ช่วยกันเนี่ย เงินทองไม่เกี่ยวน่ะครับ มีมะม่วง เอามะม่วงมาฝาก มีละมุด เอาละมุดมาฝาก มี ผลไม้อะไร ปลาตากแห้งก็เอามาฝากกัน เงินไม่เอ่ย แต่ให้ก็เอา ไม่ให้ก็ไม่เอา ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้าไม่มี เจ็บป่วย ขัดสน ถึงมาขอ เขาก็ให้ ก็ช่วยๆกัน

แล้วดันไปขุดกรุมา ก็เอามาฝากครับ เอาใส่ชะลอมมา เอาใบตองปิด เอามาให้ยายของผมดูก่อน ว่าคุณนายดูก่อน ยายผมก็เปิดชะลอมดู ( ขอโทษ อันนี้ทันเห็นกับตา เหตุการณ์แบบนี้ เกิดมานาน ก่อนผมจะเกิดก็มีอีกน่ะครับ มันคงหลายครั้ง ) อันไหนที่ยายผมไม่เอา ตาสอน จะเอาไปขาย มีแหล่งปล่อยน่ะครับ

พระมีหมดครับ ทอง เงิน พระเครื่อง พระบูชา ผมจะไม่บรรยายว่า มีอะไรมั่ง แต่ยายผมมีเป็นห้องครับ ทั้งพระ นั่ง ยืน เดิน นอน องค์ เล็ก องค์ใหญ่ พุทธลักษณะ สวยๆ ยายผมจะอาศัยเส้น ซื้อไว้ก่อน

เรื่องมันยาว แต่จะตัดให้สั้น เข้าประเด็น ว่าต่อมาไม่มีเหลือครับ ไม่ได้ขาย เพราะพอมีเงิน ไม่ได้ ไฟไหม้ เพราะบ้านอยู่ดี แต่ขโมยขึ้นมันขนไปหมดครับ ยุคนั้น ขโมยชุมยิ่งกว่าหนู ขึ้นกันแทบทุกบ้าน ขึ้นมาจะขนพวก พระ และ สมบัติ แบบขนเกลี้ยง เป็นขบวนการ และ ตำรวจจับไม่ได้ และ ไม่จับครับ เดาเอาเอง...แหะๆ จนหัวหน้าขโมย ไปขโมยบ้านนักเลง ปีนขึ้นมา โดนดาบฟันสะพายแล่งเกือบขาดครับ ที่เหลือ โดนไล่ยิงกระเจิง

ยายผมเสียใจมาก เพราะสะสมไว้ พอสมควร จนท่านมาเจอหลวงพ่อฤาษีลิงดำนี่แหละครับ โดยคุณแม่ผมชักนำมา จนท่านปลงได้ มอง ออก ผิด ถูก ชำระหนี้สงฆ์ และท่านคงไปดีครับ ตายอย่างสงบ

สัจจะธรรมนี่เอง ผมเห็นเป็นบทเรียนชีวิตที่ใกล้ตัว ขโมยเขามา เขาก็มาขโมยเอาไปครับ ใครจะเกินกรรม และ ผมไม่เล่นพระกรุครับ ผมกลัวครับ มันไม่ใช่ของผม ถ้ามีของเก่า ผู้ใหญ่ให้ จะเอาชำระหนี้สงฆ์ และ รอผาติกรรมทีเดียว แต่ไม่สะสมครับ ใครจะเก็บช่างเขา ผมไม่เอา ผมเชื่อของผมแบบนี้ ไม่อยากสนับสนุนโจร และ ซื้อของโจรครับ กรรมมันจะตาม ที่ได้มาก็ต้องคืนเขาไป และจะมีของแถมด้วยครับ ด้วยเจ้าของเขา อาฆาต และ ไม่โมทนาครับ เล่นงานท่านไม่ได้ เขาจะเล่นคนอื่น คนที่ท่านรัก ท่านไม่เชื่อ ผมไม่ห้าม...แหะๆ อาจจะซวยกันต่อไปอีกหลายคนรอบตัว คนที่ไม่รู้อโหน่อิเหน่ คนที่บริสุทธิ์ เพราะฤทธิ์ ของกรรม และ เเรงอาฆาต

เพราะสมบัติ นี่เอง การทำลายวัฒนธรรมชาติ ครั้งมโหฬารได้เกิดแบบ กองทัพมด วัดเก่าถูกขุด ตอนแรก เงินทอง แก้ว แหวน พระบูชา ต่อมาก็พระเครื่อง ทำให้เริ่มมายุค พระเครื่อง ออกจากวัด มาเข้าบ้าน จากกรุทางเหนือ ทางกำแพงเพชร ทางลพบุรี สุพรรณบุรี และ อยุธยา ฯลฯ

คนที่เล่นแต่เครื่องราง ก็ เริ่มมาเล่นพระ มีสรรพคุณ ก็เอาพระเข้าบ้าน เอาแขวนคอ จนเป็นค่านิยมมาถึงรุ่นเรา มีการแลก ต่อมา ซื้อขายเปลี่ยนมือ

ผมจะไม่วิจารณ์ ถูก ผิด ท่านพิจารณาเอาเอง แต่คนโบราณ ท่านรู้ เรื่องศาสนาดีกว่าเรา อาจจะมีการ ทำพิธี ชำระหนี้สงฆ์ ทำผาติกรรมมาแล้ว พระเคริ่องของกรุที่ทำขึ้นโดยคนไม่ธรรมดา ระดับ พระมหากษัตริย์ ระดับเจ้านาย และผู้ที่ อธิษฐานจิตจากคนยุคเก่า ที่อาจจะเป็นพระ เป็นฤาษี และผู้ที่มีวิชา ไม่ใช่คนธรรมดาของเหล่านั้นจึงเป็นของวิเศษ ที่ต่อมาคนเล่นหากัน

เพียงแต่อยากจะเล่าว่า คนเก่าจริงๆ เขาเล่นเครื่อราง พระเขาไม่ห้อย เครื่องรางก็อาจจะมีพวก ตะกรุด ผ้าประเจียด เขี้ยว งา เบี้ย พวก คดต่างๆ ปลัด ฯลฯ ที่ไม่ใช่รูปพระ เพราะเขาเคารพ พระ ว่าเป็นของสูงครับ

ต่างจากคนสมัยนี้บางคน บางทีมองพระ เป็นเครื่องประดับอย่างหนึ่งเท่านั้น

เอาแค่นี้ก่อนน่ะครับ วันนี้ชักง่วง ผมอยากจะสรุปสำหรับตอนนี้ว่า เครื่องรางมีมานาน ของคนเก่าๆ เขาขลังแบบลองได้ครับ พวกเสือยุคเก่าๆ จะมีเครื่องรางแทบทุกคน มีสัก และ ต่อมาก็มีพระติดตัวครับ และเขาถือสัจจะ เขาจึงขลังได้ในบางโอกาศ แต่สุดท้าย ก็ไม่มีทางหนีกรรม

ตอนนี้เอาแค่นี้ ผมอยากจะเล่าถึงเครื่องรางของบรรดาพระเกจิฯที่ไม่ใช่พระกรุ เดี๋ยวนี้บางอย่างราคาเป็นล้าน ของพวกนี้ดีจริงครับ และไม่ใช่ของสงฆ์ซ่ะด้วย<!-- google_ad_section_end -->

 

ตามอ่านครับ ขอบคุณมาก

 

สวัสดีพี่พีครับ ได้ความรู้เพียบอ่านเพลินเลยครับ

อ่านแล้วนึกถึงคุณตาของผมท่านเป็นข้าราชการกรมสรรพสามิตร

ท่านก็เสาะหาเก็บไว้พอสมควรอาจจะมีพรรคพวกให้บ้าง

ที่ผมรู้ๆมีหลวงปู่ศุขวัดปากคลองมะขามเฒ่าอยู่กับป้าของผม1องค์ หลวงพ่อปานพิมปลา

หมอ1องค์อยู่กับพี่ชายคนโต ที่ไม่รู้กระจัดกระจายไปอีกเพียบครับลูกท่านเยอะหลานก็เยอะ

ผมหลานคนเล็กสุด ท่านเสียไปตั้งแต่ผมยังไม่เข้าอนุบาลไม่งั้นคงได้คุยกับท่านในเรื่องยุค

โน้นบ้าง รอมรดกอยู่เหมือนกันครับ ไม่รู้จะตกมาถึงผมรึไม่ แหะๆ

 

ของที่กำลังส่ง ชุดต่อไป วันนี้มีสมาธิหน่อย ได้นอนตอนเที่ยงไปหนึ่งงีบ ตามวัย ผมห่อได้หลายคน น่าจะเกือบ ยี่สิบคนตามรูป

พรุ่งนี้ EMS จ้า ทุกคน ไม่มีเว้น

 

สาธุครับพี่พีของสงฆ์เป็นของร้อน อยู่ที่ไหนก็ร้อน เอาของสงฆ์เข้าบ้านก็ไม่ต่างจากเอาไฟเข้าบ้าน ในประวัติศาสตร์กรุงศรีอยุธยาโดนฆ่าศึกเผาแต่ที่เสียหายจริง ๆ ต้องบอกว่าเป็นเพราะคนไทยเรานี้ละที่เป็นผู้ทำลาย ลักลอบขุด ทำลายเพื่อที่จะเอาสิ่งของมีค่าที่ได้ฝังเอาไว้ตามสถูปเจดีย์ต่าง ๆ โดยส่วนตัวผมคิดว่าของเหล่านั้นบางทีเจ้าของท่านอาจจะสาปแช่งไว้ก็ได้ โดยเฉพาะของที่อยู่ในเขตพระราชฐาน เจ้าของคงไม่ใช่คนธรรมดาต้องเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินเท่านั้น ขนาดอียิปยังมาคำสาปของฟาโรได้เลยทำไมของไทยจะมีคำสาปบ้างไม่ได้

 

รอครับ ของเก่าแท้ชัวร์ๆ ถ้ามาจากคุณตา เพราะยุคนั้นยังไม่มีมูลค่าซื้อขายมาก

จะให้สบายใจ ไปชำระหนี้สงฆ์ ซ่ะ สบายใจครับ

 

ผมก็เชื่อตามนั้นครับ ที่ตายๆน่ะ ...แหะๆ ตายโหงซ่ะด้วยครับ

ของแรงครับ

 

กราบ ขอพระคุณสำหรับความรู้ และความคิดนะครับ จารย์
พระกรุผมสนใจแค่ พระถ้ำเสือ(กรุเก่าอย่างเดียวขอรับ)และ ก็พระโคนสมอเนื้อดิน ครับ
ไม่รู้เป็นของสงฆ์ หรือเปล่าครับ

 

พระถ้ำเสือเป็นพระชั้นยอดครับ ตามประวัติที่ผมก็เกิดไม่ทัน เขาว่าเจอในถ้ำครับ และมีพระ หรือ พระฤาษีสร้างไว้ เพื่อสืบอายุพระพุทธศาสนา เจตนาท้ิงไว้ในถ้ำ คงมีเจตนาให้คนรุ่นหลังมาเจอ เอาไว้ บูชาครับ

ส่วนพระโครชนสมอ สร้างกันคนล่ะคติ คนโบราณ ท่านเอาใส่ กรุไว้ครับ เกรงว่าจะเป็นของสงฆ์ครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

 

พี่พีคะ

ถ้าเคยมีคนเอาพระมาให้เรา โดยวิธีการที่ขโมยเค้ามา เราควรทำอย่างไรคะ เพราะตอนที่รับไว้ก็ไม่ทราบที่มาที่ไป แต่พอมาอ่านเรื่องราวของคุณยายของพี่ เลยไม่แน่ใจว่าจะสร้างกรรมโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ค่ะ.....:'''(

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

 

รับของโจรครับ

ไม่ใช่จำเลยที่ ๑ ( คนเป็นขโมย ) แต่ เป็น ๒ ๓ ๔ ๕ ต่อๆกันมา

แต่คำว่าขโมยนี่ ขโมยของสงฆ์หรือปล่าวครับ ถ้าไม่ใช่ มันคนล่ะโทษน่ะครับ

แต่พวกพระ ไม่น่าจะมาจากการขโมย เพราะไม่บริสุทธิ์ ของไม่บริสุทธิ์ จะขลังและศักสิทธิ์ ได้อย่างไรล่ะครับ

คำแนะนำ เอาไปคืน ครับ