เรื่องเด่น การอธิษฐานควรเล็งเป้าเดียวเพื่อผลสำเร็จ

การอธิษฐานเป็นการเล็งเป้าว่าเราต้องการอะไร คราวนี้การเล็งเป้าต้องเล็งเป้าหมายเดียว ไม่ใช่กวาดทีจะเอาปลาทั้งทะเล เลือกปลาตัวที่ดีที่สุดตัวเดียวก็พอแล้ว หลายท่านก็ยังติดขัดอยู่ตรงที่คิดว่า การอธิษฐานเป็นการโลภ ทำแล้วขอโน่นขอนี่ อาตมายืนยันว่าไม่ใช่ความโลภ เราจะทำดีหรือชั่วก็ตาม ถึงเวลาผลดีผลชั่วเกิดกับเราแน่นอน การอธิษฐานเพียงแต่ระบุว่าจะให้เกิดเมื่อไร จะให้เกิดอย่างไร ถึงเวลาจะได้เป็นไปตามความต้องการของเรา ไม่ใช่ตอนนี้หิวข้าวอีก ๓ วันข้าวค่อยมาถึง ถ้าอย่างนั้นก็อาจจะเป็นลมเป็นแล้งหรือถึงตายไปแล้ว

การอธิษฐาน หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านถึงได้บอกว่า “เป็นเรื่องของคนมีปัญญา” ในเมื่อผลจะเกิดแน่นอนแล้ว ต้องการหรือไม่ต้องการก็เกิด ก็ให้เกิดในสิ่งที่เราต้องการไปเลยดีกว่า ผู้ที่จะใช้อธิษฐานบารมีเป็นก็ต้องปรมัตถบารมีหรือไม่ก็อุปบารมีขั้นปลาย คือบารมีกลางตอนปลาย ๆ แล้วก็ขึ้นถึงบารมีขั้นสูงสุด คือปรมัตถบารมี

เรื่องที่เราอธิษฐานไว้ บางอย่างก็เป็นสิ่งที่อันตราย ฟังแล้วแปลก ๆ อย่างเช่น การขอเข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบัน ถ้าทำไม่สมกับที่อธิษฐานไว้ ขอยืนยันว่าอันตรายมาก ในเมื่ออธิษฐานขอจะไปพระนิพพานชาตินี้ ตัวอธิษฐานบารมีจะค้ำอยู่ จะเจ็บป่วยทรมานหรือโดนรถ ๑๘ ทับยับเยินขนาดไหนก็ยังตายไม่ได้หรอก ต้องตัดร่างกายนี้ให้ได้เพื่อไปพระนิพพานก่อน เนื่องจากว่าเราไปตั้งเป้าเอาไว้แล้ว

ลองนึกดูว่า ถ้ารถยนต์วิ่งแค่สูบเดียวแถมยางแตกอีก ๔ ล้อ จะไปถึงจุดหมายปลายทางอีท่าไหน ก็ต้องลากกันถูลู่ถูกังไป ดังนั้น..ท่านที่อธิษฐานขอพระนิพพานในชาติปัจจุบัน บางท่านสถานการณ์ครอบครัวบีบคั้นมาก แทบจะน้ำตาร่วงอยู่ทุกวัน หารู้ไม่ว่าเป็นเพราะเราทำเอง เพราะบุคคลที่ไม่เห็นทุกข์ก็ไม่เห็นธรรม บุคคลที่ไม่เห็นธรรมจะเข้าสู่พระนิพพานไม่ได้ กลายเป็นเราซ้ำเติมตัวเองให้ลำบาก

แล้วทำอย่างไรถึงจะแก้ไขได้ ? ก็ต้องพิจารณาให้เห็นจริงว่าการเกิดมานี้มีแต่ความทุกข์ ร่างกายนี้มีแต่ความทุกข์ โลกนี้มีแต่ความทุกข์ ไม่มีอะไรที่อยากได้ใคร่ดี มีความปรารถนาอย่างเดียวคือหลุดพ้นจากกองทุกข์เหล่านี้ไปสู่พระนิพพาน

พิจารณาให้มั่นคง มั่นใจ ชนิดที่พูดเมื่อไร คิดเมื่อไร อีกใจหนึ่งไม่เถียง บอกว่าร่างกายนี้มีแต่ความทุกข์ก็ไม่เถียงเลย..ยอมรับ บอกว่าเกิดมามีแต่ความทุกข์ สภาพจิตยอมรับ..ไม่เถียงเลย บอกว่าโลกนี้มีแต่ความทุกข์ สภาพจิตยอมรับ..ไม่มีการเถียงเลย ต้องพิจารณาให้ถึงระดับนี้ไว้ทุกวัน แล้วสถานการณ์ความทุกข์ในชีวิตจะคลายตัวไปอย่างมหาศาล เพราะท่านเห็นทุกข์แล้ว บรรดาพี่ป้าน้าอา ปู่ย่าตาทวดก็ไม่จำเป็นต้องบังคับให้เราทุกข์แล้ว

แต่ถ้าเราไม่ยอมพิจารณาแล้วตั้งใจจะไปพระนิพพาน ขอยืนยันว่าท่านกำลังหาเรื่องเดือดร้อน ในเมื่อจะไปพระนิพพานท่านก็ต้องบังคับให้เห็นทุกข์ เพราะไม่เห็นแล้วไปไม่ได้ อธิษฐานเอาไว้มาก อุทิศส่วนกุศลให้กับเทพเจ้าทั้งหลายที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า เทพเจ้าทั้งหลายทั่วสากลพิภพ และพญายมราช โหย..ทุกคนช่วยซ้ำ จะได้เห็นทุกข์ ก็อยากไปนี่ เหมือนกับเราเลี้ยงวัว ถ้าวัวเดินตรงทางก็ไม่ต้องเฆี่ยนต้องตี วัวตัวไหนแวะข้างทางไม่ยอมกลับขึ้นมาสักที ก็โดนทั้งไม้ ทั้งแส้ ทั้งปฏัก

วันนี้บอกเคล็ดลับให้แล้ว หมั่นไปพิจารณาไว้ทุกวัน ให้เห็นจริง ๆ ว่าการเกิดมามีแต่ความทุกข์ การดำเนินชีวิตอยู่ของเรานี้อยู่บนกองทุกข์ ทุกฝีก้าวที่เราเดินจงกรมนี้เราเดินอยู่บนกองทุกข์ ทุกลมหายใจเข้าออกที่เราภาวนาเราอยู่กับความทุกข์ ลองหายใจแรง ๆ ติดกันสัก ๒๐ ครั้งสิ เหนื่อยไหมเล่า ? หายใจเบา ๆ ก็พอกับหายใจแรง ๆ แหละ แต่อาจจะต้องสัก ๒๐๐-๓๐๐ ครั้ง ถึงจะเหนื่อย แปลว่าแม้แต่ลมหายใจก็เป็นทุกข์

ชักจะเริ่มมองเห็นแล้วใช่ไหม ? มิน่า..ฝรั่งถึงให้คำจำกัดความว่า พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่มองโลกในแง่ร้าย อะไร ๆ ก็ทุกข์หมด เป็นศาสนาแห่งความทุกข์ยาก ..(หัวเราะ).. แปลว่า ยากที่จะทุกข์ มีแต่ความสุขล้วน ๆ อยู่ที่เราว่าจะมองมุมไหน

ดังนั้น..ในการปฏิบัติธรรมของเราก็คือ ตอกย้ำให้สภาพจิตของเราให้ยอมรับว่า เดินก็เดินบนกองทุกข์ เราเดินก้าวยาว คนข้างหน้าก้าวช้า เราโกรธก็ทุกข์ “ทำไมต้องมาค่อย ๆ ย่องด้วย เดินธรรมดาไม่ได้หรือ ?” อ้าว..เครียด..ก็ทุกข์อีก อยู่บนกองทุกข์ตลอดเวลา แต่เราไม่ค่อยจะรู้ตัวกัน

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
โอวาทช่วงงานบวชเนกขัมมะ
วันที่ ๑๑-๑๕ เมษายน ๒๕๕๘
ที่มา : www.watthakhanun.com

#ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมฯวัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร