เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โมทนากับน้องเดอีกรอบ
ทั้งบุญ+ทานบารมี ขอให้
มีความสุขมากๆ หลวงปู่
กำลังเดินทางครับ

 

รับทราบน้องณัฐวุฒิ
โมทนาครับ หลวงปู่
กำลังเดินทางเช่นกัน

 

โมทนาติดต่อกันไม่รู้เบื่อ
เพื่อให้รู้ว่า เราไม่เบื่อบุญ
การบุญคุณความดีก็อยู่
กับเรา ไม่เบื่อเหมือนกัน

 

ใช่แล้วน้องโต้ด น้ำมันเป็นสาเหตุหลักของ "ความแพง" ทุกเรื่อง คนที่คิดว่าเมื่อมีรถไฟฟ้ามาแทนรถใช้น้ำมัน จะทำให้น้ำมันถูกลงจนคนเลิกใช้ คิดผิดอย่างมหันต์ อิทธิพลของน้ำมันยังอยู่คู่โลกเราอีกนาน การเปลี่ยนระบบผลิตทั่วโลกเพื่อเป็นรถไฟฟ้า พูดนะง่าย แต่ทำโคตรยากมหายากหรือยากที่สุด ไหนจะประเทศด้อยพัฒนาอีกมาก ที่ไม่มีปัญญาปั่นไฟ ถ้าไม่มีน้ำมัน

ตอนนี้ก็ต้องรอดูสงครามสั่งสอนน้องที่เล่นเอาวายวอดไปทั่วโลก ขนาดไอ้กันที่ว่าแน่ๆ มียอดส่งออกน้ำมันอันดับ1 ของโลก ยังวิ่งพล่านหาน้ำมันหูตาเหลือก

ขอบคุณการแวะทักครับน้องโต้ด

 

นี่แหละครับที่เป็นกันหลายท่าน ช่วงนี้เศรษฐกิจยังหนักหน่วง รอไว้หูตาไม่ร้อนมาก ค่อยว่ากันนะน้องโต้ด

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 5307 2294 1 TH นนทบุรี
--ED 5307 2295 5 TH เชียงราย
--ED 5307 2296 9 TH สามพราน

 

บุญทั่วไทยให้ภาพ+พระ
ดีดังเคย ตามเอ่ยกับกวี...

'ดอยสุเทพ'..เทพแห่งธาตุ
เงื้อมผงาด....สาดสู่สรวง
หลวงปู่กวง.....ล่วงลุปวง
เด่นเสริมดวง...หลวงพ่อ"ไร่ขิง"!

 

การ "ระงับทุกข์"
พระอจ.เล็กแนะ
เคล็ดวิธีกระทำ...

หยุดคิด...จิตว่าง
รู้ร่าง.......สร้างสุข
ทุกข์จาง..วางมุก
รับรุก......ปลุกธรรม
--จับหายใจ...ไว้จมูก
--ลมช่วยผูก..ยาหยูกเหย้า
--เฝ้าภาวนา..อย่าขลาดเขลา
--ทุกข์ทำเมา..เฉาธัมมา!

 

พระพุทธองค์สอน....
คนโกหกทำผิดได้ทุกเรื่อง
"หลวงปู่" เสริมให้ไม่ผิดครู...

ศีลข้อสี่...ครูชี้ชัด
คฤหัสถ์...เร่งรัดรู้
ผู้ตระบัด..สัจจะหมู่
เชิดชั่วชู..อยู่ยากเย็น
--ตลบตะแลง...เสแสร้งทำ
--หวาดหวั่นนำ..ย้ำยากเข็น
--เป็นคนบาป...สาบลำเค็ญ
--ชั่วดีเห็น.......เซ่นชาตินี้!

 

ได้รับพระถึงมือแล้วค่ะ
เตรียมไปเลี่ยม แล้วแบ่งให้เพื่อน


มีอีกองค์ ได้จากวัดเกาะวังไทร จ.นครปฐม
ซึ่งไม่ได้ไปเอง มีเพื่อนไปที่วัด ถ่ายรูปตู้วัตถุมงคลมาให้ดู ก็เลยเลือกเหรียญ 7 รอบ (ปี33) หลวงพ่อเต้า
ราคาย่อมเยาว์ดี 300 บาท ร่วมบูรณะวัดด้วย


เลยพอเพื่อนส่งมาให้ ถึงได้เห็นรูปปืนไขว้อยู่ใต้หลวงพ่อด้วย... ดุดันจริงหนอเหรียญนี้ ^^

 

ขอบพระคุณที่เตือนสติครับคุณอา
แหมๆตัวผมเองพึ่งจะโพสไปก่อนหน้าว่าให้ตั้งสติให้ดี ที่ไหนได้เจอของถูกใจเข้าหน่อยหลุดหมดสติสตางค์
ไปๆ เริ่มต้น Chapter 1ใหม่ กำหนดลมหายใจเข้าออก แล้วท่องพุธโธๆๆๆ จนกว่าสติจะกลับคืนมา

 

ขนาดตั้งนโยบายว่า สะสมพระแท้ หลักร้อย ยังต้องท่องพุทโธๆ บ่อยไปค่ะ
เพราะหลายๆร้อย หลายๆวันเข้า เอ๊ยจะเกินงบ ^__^

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

ปิดตาวัดโคนอน เห็นตามเพจไลฟ์สดที่มีแฟนติดตามเยอะๆของพวกเซียนพระ เปิดให้เคาะองค์ละ 1,000 ซึ่งอันที่จริงราคานี้นับว่าถูกมาก เมื่อนึกถึง...

--อายุการสร้าง(ปี14-15 ครึ่งศตวรรษเข้าไปแล้ว)
-- ชนวนมวลสารวัสดุตะกั่วเก่ายุคหลวงปู่เอี่ยม วัดหนังที่ท่านเสกให้เอาไว้นำมาผสมมากที่สุด ใส่จนของเก่าหมดเกลี้ยง
--วิธีสร้างเททีละองค์ คนร่วมเทต้องนุ่งขาวห่มขาว
--ในพิธี มีพระสวดชยันโตด้วยพระคาถา "มงกุฏพระพุทธเจ้า"ตลอด
--มาถึงพุทธาภิเษก ก็อย่างที่ทราบ คณาจารย์สุดยอดของประเทศในยุคนั้นครบเครื่อง ครบครัน ถ้าเช่าวัตถุมงคลของท่านแต่ละรูปที่สร้างในห้วงเวลาเดียวกัน ต้องมีหลักหมื่น-แสน-ล้านทั้งสิ้น
--หลวงปู่โต๊ะเป็นประธานปลุกเสก ยิ่งไม่ต้องย้ำสำหรับพระปิดตา

แต่...มันเกิดเหตุด้วยมืออัปรีย์ "เจาะกรุ" พระออกมาหลังนำบรรจุไว้ไม่นาน ทำให้พระทะลักออกมาแข่งกับของวัดที่ยังมีให้บูชา ก็เป็นเรื่องชวนตะขิดตัขวงใจของนักเล่น กลัวจะเป็น "มือผี"สวมรอยทำเป็นกรุโดนเจาะ

ทั้งที่ความจริงพระถูกเจาะกรุจริง ไม่มีของเสริมของปลอม เป็นพระในพิธีนี้ทั้งสิ้น ไม่มีการเสริม ปลอม หรือทำใหม่ เพราะทุกองค์ ตอกโค้ตที่ยากปลอมแปลง แต่ก็นั่นแหละทำให้ราคาพระปิดตาวัดโคนอนรุ่นนี้ต้วมเตี้ยมไม่ขยับ ซึ่งขอบอกว่าเจอะเจอที่ไหนราคานี้ต้องเก็บให้เรียบ อีกไม่นานจะพุ่งพรวดๆเมื่อนักเล่นนักนะสมรุ่นหลัง ทราบความจริงมากขึ้น

เขียนให้น้องจิ้งยาวเฟื้อย เผื่ออาราธนาขึ้นคอจะได้สบายใจ ได้เพชรแท้ในราคาเพชรรัสเซีย ในขณะที่พวก เพชรอัดกระจกตลกด้วยนิยายมากมายแข่งกันขายในราคาเพชรอัฟริกา ตลกดีไหม?

 

เป็นธรรมดาน้องโต้ด ยามเจอของรักของชอบ ผมก็"หลุด"จนขี้เกียจจำว่าชีวิตนี้หลุดไปกี่ร้อยครั้ง-ฮ่า

แต่ก็เชื่อว่า สงครามสั่งสอนน่าจะจบลงอีกในอีกไม่กี่วัน ไม่พล่านกลายเป็นสงครามแบ่งฝ่ายถึงขึ้นโลกโชกเลือดครั้งที่ 3 ผมติดตามข่าวที่เริ่มนั่งเจรจาหลายครั้ง กับดูข่าวว่า "พญาอินทรี "ไม่กล้าแหยมกับ "พญาหมีขาว" แน่นอน เพราะกลัว "ปูติน" แกบ้าเลือด "หลุด"กู่ไม่กลับ เผลอ "กดปุ่มก่อน" เมื่อนั้นโลกวอดแน่

ช่วงนี้น้ำมันแพง คุยกับแฟนก็ต้องดับไฟ ไปเล่นพระดีพระแท้ที่ไม่ต้องอาศัยนิยาย ราคาหลักร้อยแต่พุทธคุณมากกว่าล้านกันเถอะ เศรษฐกิจสภาพบ้านเมืองดีๆ พระเหล่านี้อาจมีมากองค์มากรุ่นที่หลุดไปเป็นหลักล้านในยุคลูกหลานเรา

พระหลักหมื่น-แสน-ล้าน วันนี้ ก็มาจากพระแจกฟรีกับพระหลักสิบ หลักร้อยทั้งสิ้น พวกกระโดดออกมาราคาเป็นพันเป็นหมื่นจากการโปรโมทของนักสร้างหากินกับวัด ไปไล่ตัวดูเถอะ..."แป็ก" อยู่ตรงนั้นแหละ คนขายคนสร้าง มันขายทิ้ง กินตับเสร็จ จบแล้วก็แล้วกันไป ปล่อยนิยายน้ำเน่าล่องลอยอยู่ในความฝันของคนซื้อ กอดพระไว้ยันวันตายก็ไม่มีใครซื้อต่อ!!!

 

ใช่...หลายร้อย ร้อยคูณหลายที บางทีก็พาหน้ามืด-ฮ่า

 

เลิกงานก่อนปิดเก๊ะกลับบ้าน
น้องปรายฯทักทายเสียหน่อย

 

ว่างเว้นไม่เข้าป่า 2 วันมัวตามข่าวดารา...เอ้ย ข่าวหมีขาวอาละวาดฟาดฟันให้หวั่นระทึกว่าจะเกิดสงครามใหญ่กว่านี้อีกหลายร้อยเท่า ส่วนข่าวดาราถึงไม่ติดตามก็มีให้เห็นทุกช่อง ยิ่งวันนี้ สรพงษ์ ชาตรี อดีตพระเอกยอดนิยม รุ่นที่ผมยังดูหนังอยู่บ้าง ก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งในสมอง น่าเสียดายพระเอกนักบุญที่ในวาระท้ายๆของชีวิต สร้าง "หลวงพ่อโต" องค์ใหญ่สุดในโลกสำเร็จ และสถานที่สร้างกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว เป็นศาสนสถานอันสวยงามไม่น้อยหน้าใครของเมืองย่าโม

ฝรั่งมันบอก "กู้ด แมน ดาย ยัง"(คนดีอายุสั้น)...เข้ากับของคนไทยที่ชอบพูดในทำนอง..."คนมีบุญมาก เทวดารีบเอาไปอยู่ด้วย"!

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวคุณสรพงษ์ ชาตรี ซึ่งผลงานอันยิ่งใหญ่ ระดับเล่นหนังมากติด "กินเนสบุ๊ค"คนหนึ่ง กับผลงานทางศาสนาอันน่าทึ่ง น่าเหลือเชื่อจะอยู่ในหัวใจคนไทยใจพุทธเสมอ

คุยเรื่องทันสมัย ทันเหตุการณ์พอท้วมๆอย่าคัดลอกข้อความน้ำเน่าใครมาให้อ่านชวนอ๊วก ก็พาทุกท่านเข้า "ตะนาวศรี" ตะลุยไปถึงทวาย ดูชะตาชีวิตตัวเอกว่าจะเป็นอย่างไร?

รอการจิ้ม การแก้ตัวผิดสักพัก คงไม่ถึงเที่ยงคืนละนะ-ฮ่า

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============

@@บทส่งท้าย@@
~~~~~~~~~~~~
เมื่อเธอเป็นดังกระจกสะท้อนเงาใครบางคน ผมจึงไม่รังเกียจที่จะสนทนาพาทีกับเธอ แม้ต้องใช้ภาษาใบ้โดยมีว่าที่....เป็นล่ามให้ บางทีก็เจ้ากี้เจ้าการให้เธอเป็นมัคคุเทศก์พาผมเที่ยวชมเมือง ชมวัด วังเก่าที่จืดชืดขาดการบูรณะ แต่มีเสน่ห์ขึ้นบ้างเมื่อมีไกด์สาวสวย กระนั้นก็ต้องใช้ตัวกันชนไม่ให้น่าเกลียดเป็นหลานชายวัยสิบกว่าขวบเป็นเพื่อนทุกครั้ง

ธรรมเนียมสาวมอญนั้นรักนวลสงวนตัวเอาการ ไม่ไปไหนกับผู้ชายสองต่อสองถ้ายังไม่แต่งงาน การชิงสุกก่อนห่ามถือเป็นเรื่องใหญ่ร้ายแรง แต่การออกเที่ยวโดยมีกันชน ก็สะดวกดีเมื่อมีคนรู้จักถาม ก็ให้บอกว่าผมเป็นญาติมาจากต่างเมือง

2 - 3 วันแรกในเมืองทวาย ห่างบ้านต่างแดนไม่เหงามากนัก บางวันเจ้ามะก็แวะมาหา พาไปเที่ยวบ้านที่อยู่ไกลไปอีกตำบล อีกวันผมก็ติดตามหัวหน้ามอญไปตามแหล่งที่ติดต่อหาคนทำงานเหมือง ส่วนใหญ่ตอบตกลง เต็มใจมาใช้แรงงาน ไม่ยั่นความลำบากงานเหมือง

ผมสังเกตดูสาวมอญอย่างไม่เข้าข้างตัวเอง เห็นชัดว่าเธอไม่รังเกียจเดียดฉันท์เจ้าหนุ่มพเนจรจากเมืองไทย อาจมีลูกยุจากพ่อหนุนหลัง ถึงเธอไม่แสดงออกมากตามวิสัยผู้หญิงที่ต้องเป็นฝ่ายสงวนท่าที แต่ก็ไม่มีอาการบ่ายเบี่ยงเกี่ยงงอน ยามที่พ่อเธอใช้ให้เป็นไกด์หรือหุงหาอาหารให้ผมกิน

ขืนเป็นอีหรอบนี้สักพัก ผมอาจจมปลักเป็นเขยมอญเข้าให้แบบเหตุการณ์พาไปไม่รู้ตัว?!

ทว่า...ผมหารู้ไม่ เธอนั้นมีไอ้หนุ่มมอญหมายปอง!!"

ไอ้หนุ่มรายนี้ อยู่บ้านห่างไปสัก 2 - 300 เมตร มันมาวนเวียนตั้งแต่วันแรกที่เห็นผมอยู่บ้านหัวหน้า ลืมบอกไปว่าบ้านหัวหน้ามอญมีเรือนหลังเล็กสำหรับเก็บข้าวของ เรือนนั้นเป็นที่พักนอนชั่วคราวของผม พ่อของเธอก็ระมัดระวัง ไม่ถึงกับปล่อยผมเข้าพักในเรือนเดียวกัน

แต่ไอ้หนุ่มตัวแสบที่ไม่มีใครคาดคิดถึง สืบความลับได้จากหลานชาย ซึ่งมันก็สนิทสนมด้วย เด็กน้อยอายุสิบขวบนิดหน่อยตามไม่ทันเล่ห์กล ถูกถามอะไรก็เล่าหมดด้วยความภูมิใจ

ไอ้เวรตะไลตัวนี้เอง แอบไปใส่ไฟเจ้าหน้าที่หม่องว่า ผมอาจเป็น "แนวที่ห้า" แอบแฝงเข้ามาอยู่ในหมู่บ้าน!!!

ผมเคยเล่าผ่าน ๆ ตามาแล้วว่า คำว่า "แนวที่ห้า" สมัยนั้นก็คือ "สายลับ" ของโลกยุคใหม่ แต่ในห้วงโลกเก่านั้น "แนวที่ห้า" มีความหมายรุนแรง น่ากลัวสำหรับผู้ที่โดนยัดเยียดข้อหานี้ ในประเทศที่ยังมีความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองคือพม่า กับชนเผ่ามากกว่าสิบเผ่า ต้องใช้กฏ "กำปั้นเหล็ก" ในการปกครอง

ความซวยในชีวิตของผมจึงมาเยือน เมื่ออยู่เมืองมอญวันที่ 5 อีก 2 - 3 วันก็ถึงกำหนดเดินทางกลับเหมือง พร้อมคนงานชุดใหม่กับเจ้ามะและหัวหน้ามอญ!

เช้าวันเกิดเหตุอันไม่มีใครระแคะระคาย รู้อีกทีทหารหม่องพร้อมอาวุธครบมือมาล้อมบ้านหัวหน้าเกือบสิบคน ขอตรวจค้นแล้วทำเป็นเจอะผมโดยบังเอิญในเรือนเล็ก พวกมันได้ปืนสั้นคอลล์ตราควายไทยประดิษฐ์ที่ผมซุกใต้ที่นอน...

ปืนกับกระสุนหนึ่งนัดในลำกล้องกับอีก 2 - 3 นัดในเป้ นี่เองคือจุดวิบัติหายนะภัยของผม เพราะยุคสมัยทรราชผงาดครองแผ่นดิน อาุธทุกชนิดของคนเผ่าพันธุ์อื่นห้ามมี ห้ามพกเด็ดขาด การกลั่นแกล้งยัดข้อหาด้วยอาวุธมีเกิดดาษดื่นทั่วไป

ถ้าเส้นสายไม่แข็งแรง ก็โดนจับยัดคุกขี้ไก่ในข้อหาหนัก และระบบสืบสวนของมันก็ง่ายมากไม่มีความซับซ้อนยุ่งยาก...ซ้อมก่อน สอบสวนทีหลัง!

ผมไม่โดนซ้อม ไม่ถูกจับยัดคุกในสองวันแรก ด้วยหัวหน้ามอญออกหน้ารับประกันแข็งขันว่า เป็นคนไทยทำงานในเหมือง มาช่วยกันพาคนท้องถิ่นไปทำงาน สร้างรายได้ให้กับผู้คนที่นี่ อาวุธที่พกมาก็ไว้ปัองกันตัวจากสัตว์ร้ายตอนเดินป่าจากเหมืองมาถึงทวาย

การการันตียืนกรานหัวหน้าใช้ได้ ประกอบเส้นสายที่พอมี ทำให้ผมแค่โดนกักตัว รอการสอบสวนจากเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่ที่บังเอิญติดธุระอยู่ต่างเมือง ต้องควบคุมตัวผมไว้ก่อน สภาพที่กักขังสองวันแรกก็ไม่แย่นัก เป็นห้องโกโรโกโสบนสถานที่ทำการเจ้าหน้าที่ ผมเรียกว่าโรงพักจะเข้าใจง่ายกว่า แม้สภาพมันไม่ใกล้เคียงกับโรงพักของเราสักกระผีก

ห้องขังของมัน ผมถีบประตูทีเดียวก็พังถ้าจะทำ แต่ผมตายใจเพราะเห็นหัวหน้ามอญดูแลแข็งขัน รวมทั้งเจ้ามะก็แวะมาเยี่ยมไม่มีท่าทางทุกข์ร้อน ความคิดหนีให้ผู้เกี่ยวข้องเดือดร้อน จึงไม่อยู่ในหัว ทุกวันนี้ผมยังด่าตัวเองไม่หาย กับความโง่ชะล่าใจ ที่มองโลกเส็งเคร็งเมืองนี้ด้วยสายตาคนไร้เดียงสา

เพราะโลกในวันต่อมา มันดันพลิกตาลปัตรกลับหัวกลับหาง เมื่อหัวหน้ามอญมาเยี่ยมด้วยสีหน้ากังวลผิดจากทุกคราว แจ้งข่าวไม่ค่อยดีนักให้ผมทราบว่า ตัวเองจำเป็นต้องเดินทางกลับเหมืองพร้อมคนงานตามกำหนด ไม่งั้นคนงานชุดใหญ่นี้จะเปลี่ยนใจไม่ไปทำงานด้วย เหมืองจะยุ่งยากมาก...

จำได้ว่า ผมโพล่งถามหัวหน้าอย่างโมโห...

"อ้าว...ผมละทำยังไง จะทิ้งผมไว้ที่นี่หรือไง" ?

ผมพูดประชด แต่ดันกลายเป็นจริงเมื่อหัวหน้าพยักหน้ารับอย่างจนปัญญา บอกว่าผมต้องอยู่ที่โรงพักอีก 7 - 10 วัน แกจะรีบไปรีบกลับ มาช่วยให้เร็วที่สุด รอผู้ใหญ่ที่รู้จักจากต่างเมืองกลับมาพอดี ขออย่าได้ห่วง ไม่ทอดทิ้งกันแน่!

ผีถึงป่าช้าแน่แล้ว ไม่เผาก็ต้องฝัง ผมหมดทางเลี่ยง รีบควักองค์ปู่ในกระเป๋าฝากเจ้ามะ เดินทางถึงเหมืองให้ฝากที่ลุงกับบักสมทันที เล่าเรื่องให้สองคนรู้โดยด่วน วานบักสมช่วยแจ้งกับนายเหมืองด้วย

เจ้ามะรับปากแข็งแรง รับองค์ปู่ใส่กระเป๋าด้วยความเซื่องซึม คิดไม่ถึงเรื่องนี้จะบานปลายเกินความควบคุม แต่ผมสิ ซึมกระทือหนักยิ่งกว่า...

ต่อไปนี้ต้องผจญชะตาแต่เดียวดาย บนแผ่นดินที่ไม่รู้จักใครที่พอพึ่งพาได้...

แม้ที่พึ่งทางจิตวิญญาณ พระคู่ชีวิตคือองค์ปู่ก็ต้องถูกพรากไป เพราะหัวหน้าเตือนว่า ของมีค่าอย่าไว้ติดตัวในช่วงที่แกไม่อยู่ อาจโดนยึดไปดื้อ ๆ

นี่คือเหตุที่ผมจำต้องฝากองค์ปู่ไปกับมอญหนุ่ม ไม่ยอมโง่เขลาให้เกิดเหตุไม่คาดฝันซ้ำสอง!!!

--------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***