เรื่องเด่น "กราบท่าน(หลวงปู่ดู่)เหมือนกับกราบอีกองค์หนึ่งล่วงหน้า 1 ชาติ"⁣ ..คำพูดจากหลวงพ่อเกษม เขมโก

⁣


"กราบท่าน(หลวงปู่ดู่)เหมือนกับกราบอีกองค์หนึ่งล่วงหน้า 1 ชาติ"⁣

-----------------------------------------------------------------------
⁣
มาบอกเล่าเรื่องราวของกระผมที่โดยได้สัมผัสของพระโพธิสัตว์เมืองกรุงเก่า และพระอริสงฆ์แห่งเมืองลำปางที่ท่านทั้งสองได้แสดงความคารวะในธรรมของแต่ละท่าน ⁣
⁣
ครั้งหนึ่งที่ผมได้เดินทางไปเที่ยวเมืองลำปางเพื่อไปกราบพระธาตุลำปางหลวง ในครั้งนั้น ผมมีโอกาสได้เข้ากราบนมัสการหลวงปู่ครูบาเจ้าเกษม เขมโก แห่งสุสานไตรลักษณ์ ⁣
⁣
พอท่านหลวงปู่ครูบาเจ้าเกษมเห็นหน้าท่านก็พูดว่า 'มาจากไหน' ตอบท่านว่ามาจากสิงห์บุรีครับหลวงปู่ ⁣
⁣
ท่านก็พูดว่า ⁣
⁣
' มาจากสิงห์บุรีไปกราบขอพรหลวงพ่อดู่ แห่งเมืองกรุงเก่าหรือยังล่ะ '⁣
⁣
ผมก็เลยตอบท่านไปว่า ⁣
ยังไม่เคยไปครับหลวงปู่ ⁣
⁣
ท่านเลยพูดว่า⁣
' ไปกราบท่านนะ ท่านเกิดชาตินี้ชาติสุดท้ายแล้วนะ ท่านเป็นพระโพธิสัตว์นะลูก ไปกราบท่านนะลูก ลูกกราบท่านเหมือนลูกกราบอีก ๑ องค์ด้วยนะลูก กราบล่วงหน้า ๑ ชาติด้วยนะลูก ' ⁣
⁣
คนดูแลหลวงปู่ จึงถามว่า หมายความว่ายังไงขอรับหลวงปู่⁣
⁣
ท่านก็ตอบว่า⁣
' ท่านก็คือพระศรีอริยเมตไตรยในชาติสุดท้ายก่อนที่จะมาตรัสรู้ไงล่ะลูก '⁣
⁣
ผมถึงกลับขนลุกซู่เลยครับเมื่อได้ยินหลวงปู่เกษมพูดแบบนี้ ⁣
⁣
ก่อนจะลากลับ หลวงปู่ท่านเมตตามอบผ้าสังฆาฏิ⁣
เพื่อฝากให้ผมนำไปคารวะ (มอบให้) หลวงปู่ดู่⁣
แล้วท่านหลวงปู่เกษม ได้เมตตามอบพระเครื่องและพระบูชา ๙ นิ้ว มาให้ผมบูชาอีกเยอะเลย ⁣
(โดยไม่ได้เช่าบูชาเลย แต่ก็ถวายปัจจัยให้หลวงปู่นะครับ) แล้วหลวงปู่เกษมท่านก็ให้ศีลให้พรแล้วก็ลากลับสิงห์บุรี⁣
⁣
จากบันทึกของคุณ songpol⁣
ชุมชนคนรักหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ⁣

------------------

 

อัศจรรย์..มาได้ยังไง "หลวงพ่อเกษม" ช่วยรักษามะเร็งให้ลูกศิษย์ในกุฏิ "หลวงปู่ดู่" ทั้งที่อยู่กันคนละจังหวัด ไม่เคยออกไปไหนเลย..


“…เรื่องนี้เกิดขึ้นในปี พ.ศ.๒๕๓๑ วันหนึ่งขณะที่ข้าพเจ้าแต่งหน้ากำลังจะไปรับลูกที่โรงเรียน ก็สังเกตเห็นว่าคอของตนเองบวมจึงไปโรงพยาบาลบำรุงราษฎร์เพื่อทำการตรวจ แพทย์พบว่ามีก้อนเนื้อขนาด เท่าลูกมะปรางอยู่ในคอ แพทย์บอกว่าอาจจะเป็นเนื้อร้ายต้องผ่ามาพิสูจน์ เมื่อรู้ดังนั้นข้าพเจ้าก็รีบเดินทางไปหาหลวงปู่ดู่ที่วัดสะแก พอไปถึงก็กราบเรียนท่าน ท่านพูดด้วยเสียงอันดังว่า “ไม่ปงไม่เป็นหรอกมะเร็ง”

แล้วท่านก็เล่าให้ฟังว่ามีชาวบ้านมาหาท่าน เขาเป็นมะเร็งในมดลูก ท่านทำมือให้ดูว่าก้อนเนื้อมีขนาดเท่าลูกส้มโอ หมอบอกว่าต้องผ่าตัด เขากลัวมากเลยมาหาท่าน ท่านก็เมตตาให้เขาดื่มน้ำมนต์และให้ภาวนาไปด้วย ชาวบ้านผู้นั้นก็ปฏิบัติตามคือดื่มน้ำมนต์และภาวนาพุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณังคัจฉามิ อย่างเคร่งครัดจนครบ ๓เดือนก็ไปหาหมอตรวจดูปรากฏว่าก้อนเนื้อนั้นได้หายไปอย่างน่าอัศจรรย์

หลังจากที่ท่านเล่าให้ฟังแล้วท่านก็เมตตาอธิษฐานจิตดอกบัวให้ข้าพเจ้านำกลับไปต้มกับ
น้ำมนต์ ดื่มเป็นประจำทุกวันและให้ภาวนาไตรสรณคมน์ไปด้วย คืนหนึ่งข้าพเจ้านอนหลับฝันไปว่า ข้าพเจ้ากับสามีนั่งอยู่ในเรือลำหนึ่งโดยนั่งข้างหน้าและมีคนนั่งอยู่กัน เต็มลำ เรือลำนี้มุ่งหน้าข้ามไปยังเกาะกลางทะเล บนเกาะมีคุณตาคุณยายนั่งอยู่ในกระท่อม

พอไปถึงคนทั้งหลายก็ขึ้นฝั่ง ไปให้ท่านทั้งสองรักษาโรคให้ด้วยการเป่า เมื่อท่านทั้งสองเป่ารักษาให้คนทั้งหลายก็หายจากโรคภัยไข้เจ็บในทันทีแล้วพา กันกลับลงเรือ ส่วนข้าพเจ้าเป็นคนสุดท้ายที่เข้าไปขอให้ท่านทั้งสองช่วยรักษา คุณตาคุณยายกลับบอกว่า “ข้าช่วยเอ็งไม่ได้” ได้ยินเพียงเท่านี้ข้าพเจ้าก็ร้องไห้อ้อนวอนขอให้ท่านทั้งสองช่วยด้วยเถิด และข้าพเจ้ายังตัดพ้อว่าคนอื่นเขามากันเต็มลำเรือท่านยังช่วยได้ทำไมเราคน เดียวท่านไม่ช่วย

อ้อนวอนทั้งน้ำตาอยู่นานก็ไม่เป็นผล ข้าพเจ้าจึงเดินร้องไห้กลับมาเพื่อจะลงเรือ ทันทีนั้นก็ได้ยินเสียงท่านเรียกแล้วพูดว่า “เอาอย่างนี้มีคนเดียวที่ช่วยได้” ข้าพเจ้ารีบถามว่าเป็นใคร ท่านก็บอกว่า “หลวงพ่อเกษม เขมโก ที่ลำปาง” ข้าพเจ้าจึงพูดว่าหลวงพ่อเกษม เขมโกท่านพบยาก ไปก็ลำบากไม่รู้จักใครที่จะพาไป ท่านบอกว่าให้ไปอยุธยาแล้วจะมีคนพาไป

เมื่อตื่นขึ้นมาข้าพเจ้าก็ รีบไปหาหลวงปู่ดู่ที่วัดสะแกทันที ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณบ่าย๓โมงแล้วข้าพเจ้ากราบเรียนท่านให้ฟังถึงความฝัน ท่านก็เลยพานั่งสมาธิ กำหนดพาข้าพเจ้าไปกราบหลวงพ่อเกษม เขมโก ที่สุสานไตรลักษณ์แล้วนิมนต์หลวงพ่อเกษม เขมโกมาวัดสะแก

เป็นเรื่อง น่าอัศจรรย์ยิ่งนักที่ หลวงพ่อเกษม เขมโก ท่านมาให้เห็นเป็นกายเนื้อนั่งอยู่ด้านขวามือของหลวงปู่ดู่ แล้วข้าพเจ้าก็กราบเรียนท่าน หลวงพ่อเกษมท่านก็รักษาให้โดยการเป่า หลวงปู่ดู่ท่านยังเมตตาฝากข้าพเจ้ากับหลวงพ่อเกษมว่า วันข้างหน้าหากข้าพเจ้ามีอะไรติดขัดก็จะขอให้กราบเรียนหลวงพ่อเกษม เขมโก ซึ่งท่านก็พยักหน้ารับ ข้าพเจ้านึกรู้ทันทีว่าหลวงปู่ดู่จะต้องละสังขารก่อนหลวงพ่อเกษม แน่นอน

พอกลับ มาบ้านอาการที่เป็นอยู่ก็ไม่ทรุดโทรมแต่ค่อย ๆ ดีขึ้น ทว่าหลังจากที่หลวงปู่ดู่ท่านละสังขาร ข้าพเจ้างานยุ่งมากทำให้จิตไม่ค่อยมั่น ภาวนาบ้างไม่ภาวนาบ้าง แล้วก็เชื่อผู้อื่นที่หวังดีแนะนำไปหาหมอหลายหมอ จิตจึงไม่นิ่งนั่งสมาธิไม่ค่อยดี ร่างกายจึงเริ่มทรุดโทรมต้องเข้าโรงพยาบาลผ่าตัด เมื่อผ่าตัดเสร็จและฟื้นขึ้นมา ข้าพเจ้าได้เห็นวิญญาณของผู้ชายคนหนึ่งกลายเป็นไก่ตัวผู้ตัวใหญ่มากยืนอยู่ เห็นเหนียงที่คอยาวจนเกือบถึงพื้น เขาบอกว่าข้าพเจ้าเคยช่วยแม่จับขาเขาทำร้ายเขาถึงชีวิต ไปทำเขาไว้เขาโกรธก็เลยตามมาจะแก้แค้น รอโอกาสที่จะแก้แค้นข้าพเจ้ามานานจนกระทั่งตัวเขาแก่มากเหนียงยาวเกือบถึงพื้น

หลังจากผ่าตัด๖ เดือนหมอก็ให้กลืนน้ำแร่ฆ่าเชื้อและป้องกันมะเร็งที่คอ ๗วันวันแรกประมาณบ่าย๓ โมง กลืนน้ำแร่หยดเล็ก ๆ พอบ่าย ๕โมงคอเริ่มบวมแดงไปหมดกลืนน้ำลายกลืนน้ำไม่ได้ ต้องนอนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม เตียงที่นอนล้อมรอบด้วยแผ่นตะกั่วกันรังสีอยู่คนเดียวห้ามเยี่ยม หมอและพยาบาลจะเข้ามาต้องใส่ชุดกันรังสี ข้าพเจ้าเกิดอาการแพ้มากจึงกดออดเรียกหมอบอกหมอถึงอาการ แต่หมอก็ไม่เชื่อคงเพราะกรรมมาบังไว้ ตอนทุ่มครึ่งพยาบาลนำยานอนหลับมาให้ทานก็แอบเอาไว้ไม่ยอมทาน

ข้าพเจ้าสวด มนต์ไหว้พระ-รับศีลเพื่อเตรียมตัวตาย เพราะจำได้ว่าหลวงปู่ดู่ท่านสั่งแล้วสั่งอีกเป็นสิบ ๆ ครั้งก่อนที่ท่านจะละสังขารว่า.. “ก่อนตายสำคัญมากต้องมีสติภาวนารักษาศีล”
และ เนื่องจากข้าพเจ้าเคยอ่านหนังสือของหลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านเขียนไว้ว่า ก่อนตายให้นึกถึงพระนิพพานและให้ภาวนาว่า “นิพพานัง ปรมัง สุขัง” ข้าพเจ้าจึงได้ทำตามแล้วก็นอนทำสมาธิภาวนาไปเรื่อย ๆ จิตก็ดี พอภาวนาไปได้พักหนึ่งจิตก็หวนคิดถึงลูกคนเล็กซึ่งมีอายุเพียงขวบกว่า ๆ เกิดความคิดว่าเมื่อตายแล้วหากไปนิพพานก็จะไม่ได้กลับมาเห็นลูกอีก เลยเปลี่ยนคำภาวนาเป็น พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ จิตก็รวมดี

ไม่นานนัก ข้าพเจ้าก็เห็นตัวเองสวมชุดขาวออกเดินไปในทุ่งอันกว้างใหญ่ มีต้นข้าวเขียวขจีอ่อนพลิ้วไปตามกระแสลม ทันใดนั้น ข้าพเจ้าก็เห็นดวงสว่างปรากฏขึ้นและเห็นหลวงปู่ดู่ท่านมา จึงรีบตรงเข้าไปกราบท่าน ท่านก็พาไปยังกุฎิที่ท่านอยู่ ซึ่งหน้ากุฏิท่านนั้นมีลำธารเป็นแก้วใส และมีต้นโพธิ์ทองแก้วเป็นแก้วใส ๒ ต้นสูงประมาณ ๒เมตรอยู่ด้านหน้ากุฏิ

ท่านนั่งห้อยขาอยู่บนกุฏิซึ่งเป็นทองสวยอร่ามมาก ข้าพเจ้าก็เข้าไปกราบท่านแล้วบอกว่าจะขออยู่กับท่านตลอดไปไม่กลับ ท่านก็บอกว่า “อยู่ไม่ได้บุญยังไม่พอ” ข้าพเจ้าร้องไห้ทวงสัญญาว่าหลวงพ่อเคยรับปากลูกว่าจะให้ลูกเกาะชายผ้าเหลือง ไปทุกภพทุกชาติลูกจะไม่ขอกลับไปแล้ว ท่านจึงพูดว่า “เอาอย่างนี้ก็แล้วกันลงไปทำความดีอีก ๑๐ ปี…แล้วค่อยว่ากันใหม่” ก็เลยตกใจตื่นขึ้นมา ดูนาฬิกาเป็นเวลาเกือบตี ๔ และเป็นที่น่าอัศจรรย์ยิ่งนัก เพราะอาการที่ป่วยอยู่ทุกอย่างได้เริ่มหายเป็นปกติ ข้าพเจ้าอยู่โรงพยาบาลครบ๗วัน ก็ได้กลับบ้าน และหายจากโรคร้ายอย่างเด็ดขาดไม่มีอาการเจ็บป่วยอีกเลย

ข้าพเจ้าได้แต่กราบแทบเท้าหลวงพ่อทั้งสองเพื่อขอบพระคุณที่ท่านมีเมตตาอนุเคราะห์ให้
ความช่วยเหลือข้าพเจ้าและครอบครัวในทุก ๆ เรื่องตลอดมากระทั่งทุกวันนี้…”หลวงปู่เกษม พระอริยเจ้าที่หลวงปู่ดู่ให้ความเคารพมาก กล่าวกับลูกศิษย์ว่า “อยากฟังธรรมะ ให้ไปหาท่านพุทธทาส อยากไหว้พระปฏิบัติดี ให้ไปไหว้หลวงปู่ดู่ วัดสะแก”

ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของภาพ และที่มาเนื้อหาข้อมูลมา ณ ที่นี้ ศิษย์มีครู

www.appeji.com

เพื่อเผยแผ่บารมีเป็นสังฆบูชา และเทิดทูนเกียรติคุณครูบาอาจารย์

https://www.tnews.co.th/variety/347483

 

วาระจิต อภิญญา


เรื่องราวที่เกี่ยวกับหลวงปู่ และหลวงพ่อเกษมที่อาจารย์ ศุภรัตน์ประสบมานั้น คือเมื่อประมาณปี ๒๕๒๓ อาจารย์ศุภรัตน์กับเพื่อนต้องการไปไหว้หลวงพ่อเกษม ที่ลำปาง จึงไปกราบเรียนหลวงปู่ขอบารมีให้ได้พบหลวงพ่อเกษม หลวงปู่บอกว่า "อย่าไปลองให้ไปจริงๆไปขอพรท่าน ท่านเป็นพระอรหันต์"อาจารย์กับเพื่อนนมัสการลาเพื่อไปลำปาง เมื่อไปถึงลำปางและสำนักสุสานไตรลักษณ์ หลวงพ่อเกษมสั่งคนรับใช้ว่า "วันนี้เปิดโอกาสให้คน เข้านมัสการได้เวลา ๑๖.๐๐ น. อาจารย์และพรรคพวกไปถึงก่อน ๕ นาที

บังเอิญในวันนั้นท่านเจ้าคณะจังหวัดลำปางจะมาเยี่ยมหลวงพ่อเกษมด้วย พอเวลา ๑๖.๐๐ น. อาจารย์ก็ได้เข้าไปพร้อมกับมีคนทะลักเข้าไปหลายคน ประมาณ ๓๐ คน หลวงพ่อเกษมกำลังนั่งโมทนาทาน ที่เขามาถวายเป็นพวกขนมปัง เมื่อท่านกล่าวภาษาบาลี เสร็จสิ่งที่ทำให้อาจารย์ศุภรัตน์อัศจรรย์ใจคือ หลวงพ่อเกษมถามว่า " สี่คนนี่มาจากไหน" ท่านมองหน้าอาจารย์ อาจารย์ ตอบท่านว่า "มาจากอยุธยาครับ" หลวงพ่อเกษมจึงพูดขึ้นว่า "พวกอยุธยาให้เข้ามาข้างในไหว้พระ นอกนั้นหมดธุระกลับกันได้" อาจารย์ขนลุกนึกในใจว่าท่านรู้ได้อย่างไรว่ามากัน ๔ คน ทั้งที่เรา ก็อยู่ห่างๆกันเมื่อเข้าไปแล้ววันนั้น หลวงพ่อเกษมคุยเสียงดังมาก ท่านกราบท่านเจ้าคณะจังหวัด ด้วยอาการนอบน้อมอย่างยิ่ง แล้วท่านพูดออกมาจากกุฎิว่า "พวกอยุธยาที่มากัน ๔ คน ให้ขนมปังคนละ ๙ อัน ตะกรุดคนละ ๑ ดอก ตะกรุดในที่นี้ คือ ก้านธูปกรรมฐานที่หลวงพ่อท่านนั่งภาวนา ในใจอาจารย์ขณะนั้นได้แต่อธิษฐานว่า " ที่มานี้เพื่อขอพรและขอบารมีไม่ได้คิดจะมาเอาหวย" ทั้งที่รู้ว่าหลวงพ่อเกษมมีญานในอนาคต คือ อนาคตังสญาน รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะแม้แต่กิเลสซึ่งเป็นเสี้ยนหนามของหัวใจ ที่ร้ายกว่าเสือท่านยังกำจัดได้แล้วอะไรเล่าที่จะมาปิดบังท่าน หรือหลวงพ่อเมตตา ต้องการโปรดให้พวกเราได้ทราบว่า ของสิ่งนั้นมีจริงไม่เหลือวิสัยของพระอรหันต์จะรอบรู้ แต่ท่านไม่ได้สนใจ เพราะท่านอยู่เหนือโลก แล้วปรากฏว่าล็อตเตอรี่เลขรางวัลที่ ๑ ข้างท้ายออก ๑๔๙ ส่วนข้างล่างออก ๕๙ ตามที่เราคาดเดาไว้ แต่ไม่มีใครเล่นสักคนเดียว
เมื่อคณะเรากลับมาจากลำปางได้ไปกราบหลวงปู่ดู่ท่านกำลังเอนนอนหน้ากุฏิและกราบขอบพระคุณที่หลวงปู่ได้ช่วยส่งบารมีให้เราได้เข้าพบหลวงพ่อเกษม หลวงปู่พูดว่า "พอแกมาขอข้า ข้าก็นึกในใจว่า จะมีศิษย์จากอยุธยาต้องการไปนมัสการท่าน ขอให้ช่วยรับรองด้วย ข้าก็นึกๆเอาเท่านั้นแหละ " สิ่งเหล่านี้แสดงถึงโทรจิต ที่ท่านผู้ปฏิบัติถึงจุดแล้ว สามารถกระทำได้
อาจารย์ท่านเล่าต่อไปว่า หลวงปู่ท่านเคยสอน การดูวาระจิตคน คนที่เข้ามาหาเรานี่คิดยังไง ถ้าดีข้างในจะขาว ถ้าไม่ดีข้างในจะดำ โดยหลวงปู่ท่านให้ทำสมาธิ ให้จิตนิ่ง นิ่งมากความเป็นทิพย์จะยิ่งมาก รวมพลังภูติพระเจ้า(พุทธนิมิต) กำหนด ๕ จุด ฝึกบ่อยๆจะรู้