เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

สวัสดีทุกท่านครับ

 

สวัสดียามสายๆๆไปทำธุระก่อนครับพี่ๆ

 

คนแรกยังไม่มาเลยครับ แต่พ่อตาแม่ยายบอกว่าให้มีเยอะๆ ชอบเลี้ยงหลานครึกครื้นดีครับ อิอิอิ

เมื่ออาทิตย์ก่อนคุยกับปราชญ์ชาวบ้านแถวแม่ทา ลำพูน ท่านบอกว่าให้มีลูกอย่างน้อย 5 คน เพราะในอนาคตจะมีปัญหาวิกฤตประชากร เนื่องจากคนปัจจุบันมีลูกน้อย ปัญหาความสมดุลระหว่างคนคนเกิดกับคนที่อยู่(ซึ่งนับวันจะแก่ไป)ไม่สมดุล ในอนาคตจะไม่มีวัยทำงานที่เอาไว้พัฒนาประเทศครับ ผมก็เลยบอกว่าอยากได้เหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าโรงงานจะไหวหรือเปล่า เอาไว้ว่ากันอีกทีครับ หากไม่ไหวต้องเปิดโรงงานใหม่ พูดเท่านี้แหละครับโดนเลย อิอิอิ

 

วิกฤตประชากรยังไม่ค่อยเป็นปัญหาครับผม ให้เพิ่มจำนวนน้อยแต่เน้นที่คุณภาพมากกว่า

ที่วิกฤต จนสัมผัสได้คือ วิกฤตพื้นที่ทำการเกษตรที่หดน้อยลงอย่างน่าใจหายครับผม

ทั้งจากการขยายตัวของเขตชุมชน ทำให้ต้องเปลี่ยนพื้นที่เพาะปลูกมาเป็นที่อยู่อาศัย

และจากทั้งปัญหาการขาดน้ำในฤดูแล้งและน้ำท่วมในฤดูเพาะปลูก จากปัญหาโลกร้อนและชุมชนกีดขวางทางน้ำทั้งจากบนดินและปริมาณน้ำใต้ดินครับผม

 

ฟังแล้วกลุ้ม

 

ขอบคุณค่ะ

5555 คุณพี จะบอกว่าให้เราอยู่ในโลกความจริงไช่ไหมค่ะ ( สงสัยต้องเรียกพี่ อ่าง มาปลุกให้ตื่น ) จิตนี้ไวเหมือนลิง นะค่ะ เผ้อไม่ได้ คิดไปปรุงแต่งไป ไม่นิ่งซักที การสวดมนต์ก็คงเป็นอีกวิธี ที่สอนให้จิตเรานิ่ง จดจ่ออยู่กับบทสวด เพื่อจะได้ฝึกสมาธิไปในตัว เมื่อก่อน พอเจอบทไหนดีก็อยากสวด เลยทำให้ใช้เวลาในการสวดมนต์เป็นชั่วโมงๆ ตอนนี้ก็พอจะทราบแล้วค่ะว่าจะ เริ่มและจบตรงไหน แต่ก็ยังอดไม่ได้ในวัพระจะ ขอสวดบทใหญ่เป็นพุทธบูชาถวาย 1 บท และก็ แผ่เมตตาหลวง อีก 1 บท พอได้สวดแล้วมีความสบายใจก็เลยอยากสวดถวาย ขอให้คุณพีและเพื่อน ชมรม รักษาสุขภาพกันด้วยนะค่ะ ไข้หวัด 2009 เริ่มกลับมาอีกแล้ว อากาศ ก็เริ่มเย็นลงแล้ว ดูแลตัวเองและคนที่คุณรัก ด้วยนะค่ะ
ป.ล อยากเห็นหน้าหลานน้อยไวๆๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ค่ะ

 

อย่ากลุ้มครับผม กินข้าวดีกว่า

ข้าวที่ปลูกบนแผ่นดินของเรา รดด้วยหยาดเหงื่อชาวนาของเรา

ตอนนี้ก็เป็นของเราอยู่ แต่ได้ข่าวแว่วๆว่า อีกหน่อยนาในเมืองไทย มันซิบ่แม่นของคนไทยแล้ว เอิ้ก เอิ้ก เอ้ย ฮือ ฮือ

 

ที่จริงผมก็อยากจะมีเพิ่มเหมือนกันครับ
แต่ว่าถ้ามีเพิ่มแล้วผมไม่ได้อยู่เลี้ยง

3 เดือนกลับไปเจอที กลับไปเจอแต่ละครั้งลูกก็จำผมไม่ได้ ไม่ยอมให้อุ้ม
ผมเองก็ใจเสีย นานๆมาเจอทีลูกก็ไม่ยอมให้อุ้มซะอีก
ต้องใช้ของเล่นล่อครับ เล่นกับลูก 2-3 วันกว่าจะสนิทกัน
พอสนิทกันได้ไม่นานผมก็ต้องกลับมาที่เวียดนามอีก ใจคนเป็นพ่อมันเศร้าครับ

เคยตัดสินใจที่จะทิ้งงานที่เวียดนามแล้วกลับไปอยู่บ้านเลี้ยงลูก ใช้ชีวิตเกษตรพอเพียงตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ไหว้พระ ขอหลวงปู่หมุน ขอหลวงพ่อทรง ว่า จะไปขอเจ้านายว่าลาออกแล้วกลับบ้านที่ไทย ถ้ากรรมของลูกยังได้อยู่ต่อที่เวียดนามลูกก็จะอยู่ต่อ และถ้ากรรมของลูกได้กลับบ้านลูกก็จะกลับบ้าน ขอหลวงปู่หมุน หลวงพ่อทรง ช่วยชี้ทางให้ลูกด้วยเถิด
พอโทรไปคุยกับเจ้านาย เค้าก็บอกว่าอีก 1 อาทิตย์ค่อยมาคุยกันใหม่
พอผ่านไป 1 อาทิตย์ เจ้านายโทรมาคุย ว่าขอให้อยู่ช่วยงานต่อ เพราะไม่มีใครช่วยงาน
งั้นแสดงว่า หลวงปู่หมุน และ หลวงพ่อทรง ชี้ทางให้ผมอยู่ที่นี่
ผมเลยได้อยู่ต่อจนมาถึงตอนนี้
ตอนนี้ใจผม มี 2 ทาง(เหมือนตอนวัยรุ่น จะรักใครดีน่า คนนี้ก็สวย คนนี้ก็น่ารัก แต่ไม่ดูหน้าตาตัวเองเลย)
ใจหนึ่งก็อยากกลับบ้าน แต่กลัวจะหารายได้ไม่พอเลี้ยงลูก ให้สุขสบาย ร่ำเรียนสูงๆ
อีกใจหนึ่งก็อยากทำงานที่นี่ เพราะจะได้มีรายได้ไปส่งเสียให้ลูกได้เรียนสูงๆ
มันได้อย่างเสียอย่าง
พ่อกับแม่ผมก็บอกว่าอดทนหน่อย ให้คิดว่าเราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ทำอะไรคิดถึงวันข้างหน้าด้วย
ผมลูกแม่โจ้ครับ งานหนักไม่เคยฆ่าคน
อยู่ได้สบายอยู่แล้ว
แต่ใจไม่สบายครับ คิดถึงลูก

อ่านแล้วอาจ งงๆ หน่อยนะครับ
แค่อยากเล่าให้ พี่น้อง บ้านเหรียญบินฟัง ว่าคนทำงานต่างแดนเป็นยังไง มีแอบเหงานิดนึง
ขอบคุณครับ ที่ทนอ่าน

 

สวัสดีพี่ๆๆ บ้านเหรียญบินก่อนเที่ยงครับ

 

คุณพ่อผมก็จบแม่โจ้ ครับ รู้สึกจะรุ่น 27-28

คุณลุง(เำพื่อนพ่อ) แต่ล่ะคน นี่น่าประทับใจดี แม่โจ้ เค้ารักกันดีนะครับ

 

อื้อหือ รุ่นใหญ่ครับ ผมรุ่น 63
แม่โจ้ สอนให้ทกุกคนรักและสามัคคีกัน โดยผ่านประเพณีการรับน้องเป็นเบื้องต้น และกิจกรรมตลอดหลักสูตรครับ โดยคติพจน์ของลูกแม่โจ้คือ "งานหนัก ไม่เคยฆ่าคน" เพราะฉะนั้นลูกแม่โจ้ทุกคนจึงสู้งานครับ และคำขวัญหรือคำพูดที่ลูกแม่โจ้ต้องจำขึ้นใจ คือ เลิศน้ำใจ วินัยดี เชิดชูประเพณี สามัคคี อาวุโส ครับ เล่าให้ทุกท่านฟังครับ ผมว่าทุกสถาบันต้องสอนให้ทุกคนเป็นคนเก่งและคนดีทั้งนั้นแหละ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าชื่อสถาบันไม่ได้รับประกันทุกคนที่เข้าไปเรียนว่าจะเป็นคนเก่งและคนดีเสมอไปครับ เพราะผลของการกระทำย่อมเกิดจากสามัญสำนึกของเขาเองครับผม

 

ไม่ว่าสถาบันไหนก็เหมือนกันแหล่ะครับ
เพียงแต่ที่แม่โจ้ หนักไปทางดื่มหน่อยเลยรักกันนาน (พูดเล่นน่ะครับ)
ที่รักกัน สามัคคีกัน ก็เพราะรุ่นพี่คอยสั่งสอน อบรม น้องใหม่ ตั้งแต่เริ่มก้าวเข้าสู่แม่โจ้
สั่งสอนยังไง อบรมยังไง ต้องเข้าไปเรียนเองครับ เพราะลูกแม่โจ้ทุกคนได้สาบานกับศาลเจ้าพ่อ เจ้าแม่ แม่โจ้ไว้ห้ามเผยแผ่ความลับของแม่โจ้แก่คนอื่นที่ไม่ใช่ลูกแม่โจ้ครับ
ถ้าผมบอกมากกว่านี้เดี๋ยวคุณพ่อมือใหม่ จะมาขอสร้อยผม
ใช่ไหมครับพี่ cc5922

 

น้องสาวผมก็จบแม่โจ้เหมือนกันครับผม เศรษฐศาสตร์ รุ่นอะไรไม่รู้แหละ

บางทีอาจจะรู้จักกันก็ได้ เอิ้ก เอิ้ก

 

จะเอากี่เส้นละครับ อิอิอิ

 

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เดินทางไปต่างประเทศบ่อยเฉลี่ยแล้วเดือนละครั้งตลอดระยะเวลา3-4ปีมาแล้วมีความรู้สึกคล้ายๆกับคุณthe29ความรู้สึกมันบอกอยู่เสมอว่าเมื่อไหร่จะหยุด ไม่มีที่ไหนจะสุขเท่าบ้านของเราแล้ว

 

พูดเล่นๆครับ

อยากให้ทุกคนมีความสุขกันน่ะครับ...แฮ่ แฮ่

 

แก่แล้วครับ แค่เส้นเดียวก็ไม่รู้ว่าจะครบหรือเปล่า แหะๆ

 

แสดงว่าหากขอเท่ารุ่นต้องน้อยกว่าผมแน่ๆเลย แหมพี่บอกออกอากาศแบบนี้เขาก็รู้กันหมดแล้วซิครับ ผมเองขนาดรุ่นหลังๆยังแทบจะไม่ไหวเลยครับ หากผมจำข้อมูลไม่ผิดพี่อยู่เวียตนามใช่หรือเปล่า แล้วเกี่ยวกับปลาหรือเปล่าครับ

 

อย่าเรียกผมพี่เลยครับ ผมรุ่น 65 ครับ พี่รุ่น 63 ยังไงผมก็เป็นน้องครับ
อยู่เวียดนามเลี้ยงปลาสวายครับผม

 

เลิกงานกลับบ้านพักผ่อนครับ พรุ่งนี้เช้ากลับมาเข้าบ้านเหรียญบินใหม่ครับ วันนี้ภาคบ่ายสมาชิกบ้านเหรียญบินเงียบเชียบ สงสัยวันศุกร์ สุขหรรษา อาจจะเตรียมไปเที่ยวกัน เสาร์อาทิตย์