ฮีโร่ ต้องเป็นฮีโร่ วันยังค่ำ นับถือครับ... ปัจจุบันตลาดค้าขายวงการพระเครื่อง หาพระเก่า แท้ๆยากมาก ซึ่งข้อนี้เป็นที่ยอมรับกันทั่วทุกตัวคน จนนักสะสมบางท่านเกิดความท้อแท้เลิกลาจากวงการไปก็มี เป็นที่น่าเสียดายวิชาความรู้ และประสพการณ์ที่สะสมมานานนับสิบปี ซึ่งบุคคลเหล่านี้ถ้าไม่หวลกลับมาอีกครั้ง ก็เอาวิชาเข้าไปพระเมรุ จบสิ้นไปพร้อมๆกับชีวิต โดยไม่คิดจะถ่ายทอดให้คนรุ่นต่อไป เนื่องจากไม่อยากให้ลูกหลานตกอยู่ในสภาพเดียวกับตนเอง ผมได้มีโอกาส คุยกับเด็กวิ่งพระ ส่งตู้เช่าตามสนามทั่วๆไป "พระแท้เหรอครับไม่มีแล้วครับ อยู่ในมือคนรวยหมดแล้ว และเดี๋ยวนี้เค้าไม่เล่นพระแท้กัน เค้าเล่นเก๊ เกรดเอ กับเก๊เก่า ครับ" ได้ยินแบบนี้ ใครคิดจะสะสมพระเครื่องต่อก็เชิญนะครับ (ถ้ามันมีเกรดเอ แสดงว่า บี ซี ดี มันต้องมี และเก๊มานานจะราคาสูงกว่าเพิ่งเก๊ หุ หุ) สิ่งที่ทำให้ผมกลับมาคิดคำนวนก็คือ >>>เด็กวิ่งพระ จะส่งพระรูปละ 50, 100, 150, และ 200 บาท ไม่เกินนี้ ตามสภาพ (กำไรวันละ 1,000-2,000 บาท) >>>>พวกแผงพระขายต่อ 200, 300, 500,>>>> 2,500 ตามสภาพ เช่นกัน(กำไรวันละ 2,000-3,000>>> บาท) >>>>>พวกวิ่งพระบ้านซี้อต่อโดยถุกบวกไปตามสภาพ และกระแสนิยมชื่อเสียงของพระแต่ละพื้นที่ >>>>>>นักสะสมพระรุ่นใหม่พวกดูพระแท้หมด (มีกำลังทรัพย์พอซื้อได้) พวกวิ่งพระบ้านจะ delivery ถึงบ้านโดยการตั้งราคาเอง !!! ซึ่งพวกนี้มีกำไรไปอีกเท่าตัว กว่าท่านพี่จะรู้ว่าซื้อพระเก้ไปก็เสียเงินซื้อวิชาไปเฉียดแสน !!!.... และนักสะสมพระมือใหม่ เหยื่อรายต่อไปก็เกิดขี้นมา.....ไม่สิ้นสุด ผมถามพวกพี่ๆ ก็แล้วกันครับว่า ตอนพี่สะสมพระใหม่ๆ มีใครบ้างที่ไม่เคยซื้อพระสมเด็จ องค์ละ 200-500 บาท และมีใครบ้างเคยซื้อพระสมเด็จแค่องค์เดียวแล้วหยุดซื้อไปเลย...(ไม่มีหรอกครับผมตอบให้) ด้วยเหตุนี้พระสมเด็จเก๊ ถึงผลิตกันเป็นล่ำเป็นสัน เป็นกระสอบ เพราะการศึกษาของคนเรามันต้องเริ่มจากศูนย์ทุกคน กะอีแค่เงิน 300 บาทหรือท่านพี่ไม่ยอมเสียเงินเพื่อการศึกษาพระเครื่องหลักล้าน...???? แม้แต่ตัวผมเองปัจจุบันเดินเข้าไปในตลาดพระ เพื่อจะเข้าไปหาของหลง รู้ทั้งรู้ ว่ามันไม่น่าจะมี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเดินไปส่องพอส่องแล้วเกิดกิเลท และสุดท้ายจะต้องซื้อติดไม้ติดมือมาทุกครั้งไป เพราะเกิดความสงสัยใคร่อยาก เป็นทุนเดิมอยู่แล้วและด้วยความคิดที่ว่า (ชั่งเถอะ อีแค่เงิน สอง-สามร้อยบาท) ถ้าท่านพี่ไม่เชื่อผมนะ อาทิตย์นี้ท่านพี่ไปเดินได้เลยแล้วก็จับส่องด้วยนะครับ ถ้าท่านพี่ไม่ซื้อหรือไม่คิดจะซื้อ ให้ตีตั๋ว มาตัดนิ้วผมได้เลย...แต่ผมไม่บอกนะครับ ว่าผมอยู่ที่ไหน หุ หุ ด้วยเหตุผลนี้แหละครับ ทำให้พระเก้ จึงสร้างเม็ดเงินหมุนเวียนในตลาดพระเครื่องแต่ละที่เป็นแสนเป็นล้าน แล้วแต่ขนาดของตลาด ผมบอกได้เลยว่ามันจะมีต่อไปและขยายใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น เพราะว่าไม่มีใครไม่แฮปปี้ ทุกขั้นตอนตั้งแต่ต้นจนจบ ได้ตังค์ ครับ ได้ตังค์ เสียเงินแค่ด่านสุดท้าย เงินพัน เงินหมื่น ถือว่าไม่หนักหนา สำหรับท่านผู้เริ่มศึกษาทั้งหลาย ที่เริ่มศึกษาพระเครื่อง "ป๋าซื้อวิชาคร๊าบบบบ ไม่ได้เสียค่าโง" หรือคุณจะยอมรับ!!???... อนุโมทนา
โคราช ที่เซฟวัน หลัง 18.00 น.ครับ ส่วนมากเก๊ครับ เก๊มากกว่าแท้ ร้อยละ 80 ครับผม แบบว่าตารายดี ตาร้ายเสีย ผมไปนั่งคุยบ่อยครับ กับแผงพระ นำพระสมเด็จเลียนแบบ ใส่กรอบดูมีราคา เซียนจับไปจับมา แผงพระ บอก 25000 คนซื้อต่อ 20000 ขายเลยครับ ที่แท้ต้นทุนจับมา 40 บาท ข้างๆแผงนั่นเองเพราะฉนัน ใส่กรอบดูสวย ถ้าไม่แม่นจริงเสร็จครับ จริงอย่างที่ คุณ bikarn กล่าวไว้ ผมซื้อเพราะสมเด็จเอาไว้เป็นองค์ครูครับ และ เหรียญที่ไม่แท้ รู้ทั้งรู้ ก็ซื้อเก็บ เก็บไว้เจตนาไม่ดีครับ เผื่อเก่านานๆไป มาคุณมาถามซื้อจะได้ปล่อยเลยครับ ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง อย่างยิ่ง ตอนนี้เหรียญหลวงพ่อคูณรุ่นสร้างบารมี เกลื่อนตลาดเลยครับผม
ที่โคราช ผมเองก็ไม่เคยเดิน เท่าที่เห็นมาก็มีที่ชั้นสี่ คลังพลาซ่า หลังย่าโม โรงแรมเมืองทอง ศาลากลาง แล้วก็เซฟวันครับ ล้วนแต่...ทั้งนั้น เทียบกับตลาดพระแห่งเดียวใน กทม. ไม่ได้เลย มีเยอะกว่าเห็นๆ แต่บางที ผมอาจจะไปผิดที่ก็ได้... แต่ใน กทม. ที่ยังไม่กล่าวถึงก็มีแถบสนามหลวง ตลาดปัฐวิกรณ์ ตลาดบางซ่อน ส่วนตลาด อตก. นนทบุรี ผมเคยไปทีเดียว ตกกะใจ ทำไมันเป็นแบบนี้หว่า... ผมแนะนำให้ไปดูท่าพระจันทร์ที่สุดครับ หูตาจะกว้างไกล ไปสุดลูกหูลูกตา บางท่านไปอาจจะจิตตก เพราะทำไม พระที่แผง มันเหมือนพระที่บ้านเราหว่า แม่ค้าขายพระในตรอก ยังเก่งกว่าเซียนบางคนซะอีก บล๊อคไหน พิมพ์ไหน ตำหนิตรงไหน ตอบได้ดั่งอับดุล หลังจากที่ผมเดินเข้าไป ทำให้ผมขยาดพระ เลี่ยมกรอบพลาสติกมากกกๆๆๆๆๆ รวมทั้งเครื่องรางบางอย่าง เห็นแล้วตาสว่างโล่...ขอบอก
ผมก็เคยโดน แถวๆราม2 รู้ทั้งรู้ว่าไม่แท้หลวงพ่อเงินวัดดอนยายหอม2500 แต่อะไรมันพาให้ซื้อไม่รู้ โดนไปเล็กๆน้อย แต่ก็แอบจีดอยู่ไม่น้อย แล้วก็โดน หลวงพ่อเกษมอีกด้วยความอยากได้มากจนโดน ทั้งๆที่มีแท้อยุ่เป็นองค์ครูอยู่แท้ๆ แต่ก็มิวายโดน อุอุ
สำหรับมือใหม่ ต้องตั้งเป้าหมายในการเล่นพระให้ชัดเจนก่อน ว่าชอบพระอะไร อย่าตีกรอบกว้างๆ เอาให้แคบๆ ต้องดูว่าเราอยู่ในพื้นที่ไหน แล้วเล่นพระในพื้นที่ก่อน พูดคุยกับคนเล่นด้วยกันในพื้นที่ อย่าฟังนิยายหลอกขาย แล้วอย่าคิดว่าพระอะไรที่แพงๆจะมีคนเอามาขายเราในราคาถูกๆ สมเด็จที่สมเด็จโตสร้าง ไม่มีวันที่จะมีแบบแปลกๆ ฝังนู่นฝังนี่ และปากบอกหายากแต่มีขายเกลื่อนทุกที่ ใครที่ชอบสมเด็จวัดพระแก้วกรุวังหน้ามือผี ก่อนจะถูกหลอกให้ทำบุญ ลองหาข้อมูลดูในเนท เปิดมาเจอขายเยอะแยะไปหมด เยอะแยะตาแป๊ะไก๋อย่างที่เขาว่า
พระสมเด็จเป็นพระองค์นึงในสนาม ที่ผมจะไม่ค่อยชายตามอง ทำให้เสียโอกาสดีๆ ไปรึป่าว ในความคิดส่วนตัว ผมคิดว่า สมเด็จเป็นพระที่หายาก ปลอมเยอะ หาที่จบลำบาก หากแผงไหน เก๊เกิน 70 เปอร์เซ็น ผมก็จะเดินผ่านไปเลย ยกตัวอย่างเช่นว่า คนเราคนนึง วิ่งหาพระสมเด็จเพื่อ.... เพื่ออาราธนาขึ้นคอหรือ เพื่อนำไปแห่พรรคพวก ว่าได้ของดีราคาถูก(เก๊มาแต่ไกลนี่ พวกแอบขำในใจ) ส่วนใหญ่เกินร้อยละ 70 มองหาพระสมเด็จในเหตุผลที่มีราคาเล่นหาสูง คนที่มีพระสมเด็จในมือส่วนใหญ่ หากไม่รู้จักวงการจริงๆ จะคิดว่าพระตัวเอง ราคาเป็นหลักแสน หลักล้าน เพราะดูแต่หนังสือ นั่นมันราคาขายออก แต่เคยลองคิดมุมกลับไหมว่าราคารับซื้อที่แท้จริงนั้น มาเท่าไร การซื้อขายอยู่ที่ความพอใจของทั้งสองฝ่าย ดูให้เยอะ รู้จักวงการให้มากๆ จะช่วยเราได้มากเช่นกัน ผมเองก็มือใหม่ ดูอะไรไม่ค่อยเป็น ได้แต่เสนอความคิดเท่านั้น...
อย่าดูตอนค่ำจะช้ำใจ(แสงสว่างไม่พอ) อย่าดูตอนเมาจะเศร้าใจ(ตาลาย) อย่าดูโดยไม่ความรู้จะหดหู่ใจ(แยกไม่ออก) อย่าอ่านหรือเชื่อนิทานมากจนเกินไปจะเสียตังค์ฟรีๆ(หลงเคลิ้ม) อย่าดูด้วยตาเปล่า(ตรูแน่ เดี๋ยวเสร็จ) สำหรับท่านที่กำลังหัด(อย่างเช่นข้าน้อยเอง หุๆๆ)โดนตลอด เห็นด้วยกับพี่มันตรัย ถ้าเราไม่ออกไปเดินบ้างมันก็เหมือนกบในกะลา(รู้แค่หางอึ่ง)
พี่พีสร้างพระมาตั้งหลายรุ่น..ยังบอกว่าดูไม่เป็น.... ผมคงเป็นได้แค่...ปลาลูกปลาซิวตัวน้อยๆ (สมองยังไม่โต) อ่ะครับ....ฮ่าๆๆๆๆ ขอบคุณข้อมูลดีดีครับ...
ผมเองก็เดินสนามบ่อยมากๆๆสิ่งที่ได้คือความรู้ ผมไม่ตั้งเป้าครับว่าต้องเจอพระหลงแต่ผมมักจะมองพระรุ่นใหม่ๆๆ ที่ราคาแพงไปแล้วแต่ตลาดก็ยังพอมี หรือพระเกจิอาจารย์ ก็ล้วนเป็นของดีทั้งนั้น เพียงแต่ต้องศึกษา แล้วกล้าเดินออกไปจะได้เป็นภูมิคุ้มกันพระเก๊ครับ
ก็โดนมาพอสมควรครับ กว่าที่จะเริ่มเป็น บางครั้งก็อยู่ที่วาสนาที่มีอยู่ ปฏิบัติสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอนดีกว่าครับทำเองได้เอง สังคมเป็นสุขและร่มเย็น
อยากให้เพื่อนๆที่สะสมพระ หาซื้อหนังสือพระมือสองมาดู เอาแค่รู้จักว่าพระนั้นเรียกว่าพระอะไรก็พอ ยังไม่ต้องดูเป็น เพราะพระมีเยอะแยะมากมาย นานๆไปก็รู้จักพระเยอะ ผมเองจะว่าไปก็ดูพระไม่ได้เรื่อง คนเก่งๆเขาเดินซื้อขายเป็นอาชีพครับ พวกเราเป้นแค่นักสะสมเพราะความชอบกันมากกว่า ต้องดูตำราเยอะๆ
ไปเดินท่าพระจันทร์ตามคำแนะนำของพี่ๆแล้วครับ ยอมรับเลยว่าขยาดกับพระแผงไปอีกนาน มีทุกรูปแบบเลยจริงๆT_T ตาสว่างซะทีครับผม
ต้องเข้าใจครับ...การประกอบสัมมาอาชีพ..รับราชการ..นักธุรกิจ..ค้าขาย..กุลี...เซลล์...ฯลฯ...และค้าของเก่า...(ประเภทนี้มีโอกาสติดคุกสูง)...และประเภทของเก่าแบบพระเครื่อง..งานเบาเงินดีครับ...และการปลอมพระออกมาขายนั้นกฏหมายสามารถเอาผิดกับคนปลอมพระหรือขายพระปลอมหรือเลียนแบบได้หรือเปล่าครับ...มีการจดลิขสิทธิ์กันไว้หรือไม่...(ทีคนเก็บขยะเอาแผ่นซีดีเก่าๆมาขายโดนเป็นแสน)แผงพระมีทั่วทุกที่ไม่ว่าระดับหมู่บ้านอำเภอจังหวัดมีหมดล่ะครับ...(ถ้ามีการจับพระปลอมโดนกันทุกแผง)แล้วแต่เราเลือกจะเสพแบบใหน..แบบแผงตามถนน ตลาดนัด หรือแบบห้างหรูๆ (ประเภทนี้กระเป๋าต้องหนัก)ประเภทตาดีได้..ตาร้ายเสีย...แบบวัดดวงองค์ละร้อยแต่พระองค์ละร้อยนั้นกลับเป็นพระของหลวงปู่ทิมเสียนี่...หรือของเกจิดังๆ...หรือแบบพระกรุดังๆเช่นพระรอดพระคงพระซุ้มกอฯลฯ องค์ละร้อยสองร้อยบาท.ทั้งที่จริงพระดังกล่าวราคาต้องหลักหลายๆหมื่นอาจจะถึงร้อยหมื่นหรือมากกว่า(ตามที่เพื่อน สมช.ว่า)...แต่สุดท้ายก็ต้องเข้าใจกับคำว่าอาชีพครับ...ที่รับราชการเป็นงานหลักงานอดิเรกส่องพระขายพระก็เยอะครับเพราะเป็นความสุขของคนเหล่านั้น...อย่างเจ้านายชอบพระวันเกิดวันขึ้นบ้านใหม่ถ้าเอาพระดีๆ(แท้และดัง)ไปเป็นของกำนัลสิ...คุณจะได้เลื่อนขั้นสูงขึ้นหรือต้องการย้ายก็ได้ลงที่ดีๆดีกว่าคนที่เอาเหล่้าราคาแพงๆไปกำนัลเสียอีก...(เห็นทวงกันอยู่)ท้ายสุดตนต้องเป็นที่พึงแห่งตน...การเอาชนะใจตนเองยิ่งกว่าชนะสิ่งอื่นใดครับ...ข้อความที่เพื่อน สมช.โพสมาถูกต้องหมดทุกข้อครับผม...ถ้าถามอีกว่าเก๊ก็อย่าไปเช่า...แล้วตรูจะรู้ได้อย่างไรว่าแท้หรือเก๊...อันนี้ยาวครับ..
ผมอยากดูพระเก่งๆอย่างพวกพี่ๆบ้างน่ะครับ ก็พยายามซื้อหนังสือพระดีๆมาอ่าน หนังสือพระดีๆเท่าที่ผมรู้ก็มีแต่พระราคาแพงๆ อยากศึกษาพระให้ชำนาญ ก็เริ่มจากพระแถวๆบ้านก่อน ผมพยายามหาเวลาเดินสนามพระทุกๆที่ผมก็ไม่รู้จักใครเลยครับ ทุกวันนี้ที่ได้พูดคุยกับเซียนที่แผงก็ไม่รู้เลยว่าใครจริงใจกับเราบ้าง พระที่จับตามแผงส่วนมากก็เป็นพระใหม่ๆที่ผมรู้จักและมั่นใจจริงเท่านั้น แต่ก็ไม่ค่อยได้รับความนิยมในวงการมากนัก ทำอย่างไรผมถึงจะเก่งครับ...รบกวนพี่ๆแนะนำด้วยนะครับผม ขอบพระคุณมากครับ
คิดว่าไม่มีใครเก่งครับ มีแค่รู้ กับไม่รู้เท่านั้น ซึ่งของแบบนี้ฝึกฝนกันได้ อาศัยการฝกฝนครับผม ถ้าเข้าเว็ปนี้บ่อยๆ รับรอง เหมือนก้าวกระโดดครับ ดีกว่าคุยกับเซียนพระที่ไม่รู้จักครับผม ที่นี่ดีครับ บอกแท้บอกจริง บางครั้งแจ้งให้ด้วยว่าไม่ถูกต้องตรงไหน หลายท่านที่น่านับถือในที่นี้แบบไม่หวงความรู้ ถ้าตอบได้ แต่บางท่านเองบอกว่า ของแบบนี้เค้าไม่บอกกันความจริงผมไม่เห็นด้วย เพราะอย่างให้ความรู้ของเราตายพร้อมกับเราเลยครับผม การสอนคนให้มีความรู้จักได้กุศล เพิ่มมากขึ้น ผมคิดเช่นนั้น ขออนุโมทนา สาธุกับเพื่อนๆในเว็ปทุกท่านครับ
แหลมฉบังครับ ตลาดนัดนวลจันทร์แหลมฉบังทุกวันอาทิตย์ ตั้งแต่บ่าย3โมงถึงประมาณ 2ทุ่มครับ แผงส่วนใหญ่ก็จะเป็นพระทางภาคกลางและก็ภาคอีสานครับ เชิญชวนครับ