เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เย็นๆโยม

พวกพ่อค้าพระน่ะ ขายๆ ๆๆ ๆ กับด่า ๆๆๆๆ

มุขมันมีแค่นั้นแหละ จริงๆ

 

แหะๆๆๆ จริงเหรอคร้าบบบบ อิอิอิ..........

ผมไปไม่ถูกหรอก แต่พี่ Taxi ไปถูก หะๆๆๆ

 

เย็นๆกันมาหลายวันค่ะ

ดั่งนี้ค่ะ

 

ใช่ครับพี่อ้อย เย็นมาหลายวันแล้วครับ ผมยืนยัน แหะๆๆๆ

 

กราบหลวงพ่อ-หลวงปู่ครับผม
อรุณสวัสดิ์เช้าวันเสาร์เด้อครับ
ซำบายดียามยากคือเก่าครับ

 

เห็น การเริ่มประมูล แค่เริ่มกัน
กระผมเห็นแล้ว หัวใจจาวาย เสียให้ได้ครับ
**********ทุกๆท่าน************

 

มาทักกันทุกเช้าเลยอ้าย

สถานะการณ์น้ำท่วม ฝนตกเป็นอย่างไรบ้างครับ

 

ต่อไป ผมจะไม่เน้น หลวงตาด้านวัตถุมงคล เพราะเข้าทาง คนขาย แต่จะเน้นหนักๆ ให้ไปเอาที่สำนัก เดี๋ยวให้ป้าอิ้ดขุดกรุ ยังมีอีกเพียบ เชื่อเถอะ หลวงตาท่านรู้อนาคต

แต่ผมจะเล่าเรื่องหลวงตา เมื่อ ๑๕ ปีก่อนให้ท่านฟังด้วยหลักฐานและ รูปภาพ พาท่านเข้าไปร่วมอดีต เมื่อ กว่า ๑๕ ปีก่อน ให้ท่านเห็น ใครจะว่าไป ว่า มาก่อน มาทีหลัง แต่ความจริง และ ความจริงใจจะปรากฏ

http://palungjit.org/threads/เหรียญบิน-หลวงพ่อทรง-แพโบสถ์น้ำ-หลวงตา-เล็ก-น-๑๒๗๗.122347/page-1944

 

เล่าด้วยภาพ

ผมขุดลังเอกสารที่เก็บไว้ ตอนนั้น เก็บทุกชิ้นตามนิสัยผม ขึ้นศาลล่ะ ผุ้พิพากษางงล่ะครับ...เหอๆๆ ตอนนั้นต้องทำเพราะกันครหา แล้วเงินทอง มันไหลเข้ามาเยอะมาก บางวันได้เป้นแสนๆ เงินทำบุญทั้งสิ้น ยุคนั้น พ.ศ. ๔๐ และ ๔๑ น่ะครับ ยุคปลาย IMF ยุคนั้นเงินทองหายากมาก คนเป็นแต่หนี้ ชักดาบต่อกันไปทั้งระบบ

แต่พวกผมเงินทองไหลเข้ามาเป็นว่าเล่น เงินของเขาทั้งนั้น ทำบุญของเขาทั้งสิ้น เขาเชื่อใจ เขาก็ให้มา บางวันมาหลักหมื่น บางวันมาหลักแสน บางทีขี้เกียจนับ เพราะมันเยอะ เศษสตางคืก็มี เอารวมๆใส่ถุงไว้ แล้วเอาไปให้แบงค์มันนับ เพราะเยอะมาก รวมค่าของ ค่าเหล็ก ค่าปูน และ อีกหลายอย่าง ค่าแรงคน ค่่าน้ำมันรถและ ค่าใช้จ่าย น่าจะเกินหลัก สิบล้านบาท ในระยะเวลาแค่ปี สองปี จนแพฯสำเร็จ และทำต่ออีกหลายโครงการณ์ หลวงตา อนุญาต สั่งลุยทั้งสิ้น โดยเฉพาะตอนแบ่งโฉนดวัด อันนี้ยากสุด ใช้ เงิน เวลา สมอง และ ความอดทนสูงต่อการยั่วยุ อย่างสูง จารย์ช้าง พี่ยุทธ รู้ดี เพราะลุยมาด้วยกัน เงินที่ใช้เป็นเงินส่วนตัวทั้งสิ้น ยกเว้นค่าที เรี่ยไรกันจ่าย เพราะหลายแสน




เอกสารสรุป รายนามผู้จองพระ ๙ นิ้วและพระกริ่งพระชัย สายผม น่าจะหลายร้อยคน มารวมกัน ผมมีรายชื่อ และ ต้นขั้วไว้ทุกคน เพื่อ แสดงรายรับ รายจ่าย

เงินบางที ผมรับมามันรวมกัน ปกติ เงินทำบุญ ผมจับมาจะไม่แตะต้องเพราะกลัว ( พ่อ แม่ สอนมาแบบนั้น ) ได้มาก็เอาเข้าบัญชีเลย หรือใส่ตู้หลวงตาไว้ก่อน แล้วมารวมกันเอาไปแบงค์ทีเดียว แบงค์ที่ใช้คือ แบงค์ ออมสินที่พยุหะ เพราะเปิดในวันเสาร์ ผู้จัดการ เห็นหน้าผมเข้าไปล่ะยิ้่มครับ ได้ทีล่ะ หลายหมื่น หรือ หลายแสน ทั้ง สด และ เช็ค เศษสตางค์ ผมเก็บทุกสลึงครับ เพราะเป็นเงินทำบุญของเขา

ค่านำมันรถ ซ่อมรถ ค่ากิน ค่าวิ่งจัดการทุกอย่าง ผมไม่เคยเอาเงินจากที่ทำบุญมา เพราะอย่างที่บอกผมกลัว เงินเหล่านั้นมาจาก เงินส่วนตัวผมทั้งหมด รถผมน่าจะวิ่งถึง แสนกว่าๆ ถึง สองแสนกิโล ผมดีใจด้วยที่ได้ทำให้หลวงตา และ คิดว่า เงินส่วนนี้และ ค่าแรงผม ทีพวกผมทำให้หลวงตาและ พระศาสนา

แต่บางทีรับเงินมาผมเอาใส่กระเป๋าสตางค์ไว้ ( กระเป๋าสตางค์นี้ ของผมทุกใบ หลวงตาเสกให้ หลายที ) เงินมันปนกัน สมมุติว่าเขาให้มาสามร้อย ผมจำไม่ได้ว่าแบงค์ใบไหน ผมก็ควักใส่คืนไป สี่ร้อย ทอนตัวเองออกจากนรก ผมไปบอกหลวงตาว่า ถ้าเขาให้แบงค์ใบนี้มา ผมจำแบงค์ไม่ได้ เอาใบอื่นแทนได้ไหมราคาเท่ากัน และ ใส่ไปมากกว่ากันไว้

ท่านบอกว่าได้

ทีผมอธิบายอย่างละเอียด เพราะตอนแรกๆ ไม่มีใครคิดว่าจะทำแพฯได้ พวกที่คิดคือ ชาวบ้านๆ แต่ต่อมาเป็นรูปร่าง ขึ้น และ เงินทองเข้ามาแบบพวก หาเช้ากินค่ำ วันล่ะ ร้อย สองร้อยคิดไม่ถึง จึงมีเรื่องครับ อยากจะเข้ามาบริหารเงินด้วย แต่ไม่ช่วยหา ความรู้แค่ ป๔ ไม่รู้เรื่องการก่อสร้าง งานเหล็ก แต่อยากเป็น ผู้บริหารกองทุน

คำตอบพวกท่าน คงทราบ ฝันไปน่ะครับ เงินพวกผมหามา พวกผมต้องบริหารครับ ถ้าให้คนอื่นทำ เอาเงินไปปู้ยี่ปู้ยำ คนให้มาเขาทราบ เขาจะด่าเอา และ หมดความเชื่อถือ

พวกนี้บางทีจัดงานวัด มาเบิกผมไม่ได้แน่ ไปเบิกเงินส่วนตัวหลวงตา ท่านก็ให้ไปแบบถูกบังคับ พวกมันคิดหมด ค่า น้ำ ค่าน้ำมัน ค่าแรง จัดงานเลี้ยงอาาร จ่ายทุกอย่าง ตั้ง แต่ ตั้งแต่ ค่าแรงคน ไปจนค่าแรงแม่ครัว คนซื้อของ พอทำกินเสร็จ ก็เอาพวกตัวเองมานั่งกิน กินเสร็จ ทำเผื่อเยอะๆ ห่อใส่ถุงกลับบ้านไป บุญมันจะมาไหมเนี่ย ผมไปกินด้วยก็ซวยด้วยซิครับ

ผมเลยละเอียดกับหลักฐานการใช้เงิน เพราะเห็นแววแล้ว ถ้าถึงที่สุด ถึงโรงพัก ถึงศาลแน่นอน หลักฐานผมต้องพร้อม

เรื่องราวมีมาก จะเล่าแต่บางส่วน แต่รับรองว่า เจอมาเยอะครับ ไม่ใช่พึ่งมาเจอพวกนักเลงคีร์บอร์ด เจี้ยกๆแค่นี้

ปืนผมสมัยที่เป็นทหาร พกเอวทุกวัน จนฉี่เหลือง พอออกจากราชการ โยนเข้าตู้จนลืม ต้องเอากลับมาเช็ด ยิงลูกเก่าทิ้ง ซ้อมมือ ให้ความมั่นใจกลับมา ถ้าต้องใช้อีก ซื้อลูกใหม่สดๆ มาใส่ไว้กรณีฉุกเฉิน จากอาชีพ วิศวกร ผมต้องพกปืนไปทุกครั้งที่ไปวัด กัน หมา กัน ลิง มันจะมารุมกัด มาโดนแน่อน พี่ยุทธสอนไว้ ถ้ามีเรื่องอย่าไปคิดลังเลง ยิงก่อน เอาตัวรอด ทีหลังค่อยว่ากัน

ตอนหลวงตาเสกของให้ครั้งหนึ่ง ผมควักปืนจากกระเป๋ามาให้ท่านเสกด้วย ท่านถลึงตาใส่โบกมือให้เอาออกไป ( อาวุธ ผิดพระวินัยน่ะครับ ตอนนั้นไม่ทราบ ) เลยแหัว ตอนหลังผมถอดแต่ด้ามเอาไปให้ท่านลง คราวนี้ท่านทำให้

ผมก้พกแต่ปืนอีก จนฉี่เหลือง ไม่ได้ใช้สักโป้ง ยิงแต่เป้า...แหะๆ จนบัดนี้เก็บไว้ ทุกกระบอก แต่ตอนมาเจอ หลวงพ่อ อั้บ ต้องเอาสักหน่อย เอาไปให้ท่านดู ท่านชอบครับ บอกแค่นี้

เอาว่าผมจะเล่า แบบ rate PG ให้หมด ผมรู้นิสัยคนพาลประเภทนี้ มันแค่เห่าหอน เจี้ยกจ้ากไปตามเรื่อง มันไม่จริงหรอกครับ ไม่ได้เงิน มันไม่ทำกันหรอก เสียเวลาหากินพวกมัน แต่การพูดมันง่ายที่จะพูดออกไป แต่พูดไปแล้ว ถ้ามีหลักฐาน พยาน ไม่ดี ...คุกได้ครับ มีคนอยากลองจะจัดให้

รายชื่อข้างบนเดี๋ยวเอามาเปิดเผยบางส่วน ผมกลับมาอ่าน บางท่านบอกตามตรงลืมหน้าไปแล้ว

 

เดี๋ยวมาต่อน่ะครับ

ผมมีหลักฐาน โฉนด ใบเสร็จ รูปภาพเพียบ หลายลัง จะเปลี่ยนแนวการเล่าเรื่อง เอาว่า พวกท่านแฟนคลับ อ่านกันมันๆน่ะครับ

 

หากำหนดการพีิธีที่สำนักแม่ชีปทุมวันเสาร์อาทิตย์นี้ไม่เจอ ใครมีช่วยแชร์หน่อยครับ

 

เจอแล้วครับ

 

โมทนาครับ

กราบ แม่ชี ประทุมครับ

 

อันนี้ไม่ได้มีเจตนาอะไร เพียงแต่เจออะไรจะเล่าไปตามนั้น ว่าตอนนั้นผมอินกับบทมากแค่ไหน และ อยากจะบอกว่า นิสัยการทำงานของผมเป็นคนช่างสงสัย เก็บข้อมูลละอียด เพื่อผลในการทำงาน



ส่วนที่เป็นกลอนประตู หน้าต่างผมวิ่งหาเอง เอาวัสดุที่ดีที่สุด บางรายการผมเจตนาถ่ายให้มัวน่ะครับ เพราะมีชื่อคนเขียนอยู่ แต่พอจะเห็นช่วงเวลา วันที่ได้ ใบเสร็จพวกนี้ผมเก็บไว้ทุกใบ น่าจะหมดอายุความแล้ว



ใบเสร็จพวกนี้ หลวงตาท่านเห็นทุกใบ ผมเอาไปโชว์ท่านพร้อมกับข้อสรุป มีให้ท่านเซนต์รับไว้ด้วยจะโชว์ต่อไป เอาท่านเป็นพยาน พยานนี้ คนผมไม่กลัว แต่กลัวที่มองไม่เห็น กลัวกรรม เอาว่าตายไป บุญที่ผมทำและ เรียนท่านไว้ ผมจะอ้างท่านเป็นพยานน่ะครับ ท่านรับทราบครับ และ โมทนา

หลวงตาเป็นพระที่เคร่งพระวินัยมาก แบบเผ้ะ เหมือนนางงามเลยครับ กริยา มารยาท ไปมั่วกับท่านๆ ผิดพระวินัยท่านไม่เอาด้วยครับ

 

ไปเจอแล้วครับ ลายมือพระอาจารย์ ดูลย์ แห่งสำนักสงฆ์ โคคำโคกทม

ท่านนี้มาหาหลวงตาบ่อยมาก เป็นสำนักเดียวกับหลวงปู่ อิง

พระอาจารย์ดุลย์ มีอายุประมาณ ๗๐ ท่านสั่งจองพระพุทธรูป ไว้ เก้าองค์ และ ผมถวายท่านไป ๑ องค์

ท่านนี้เป็นหนึ่ง ใน สี่คน ที่ผมไปถามเกี่ยวกับการปลุกเสก บน แพฯ ทีแรกท่านไม่ตอบ เลี่ยงไป เลี่ยงมา จนผมกราบเรียนว่าอยากทราบจริงๆ จะบันทึกไว้ในอนาคต จะไม่พูดอะไรในตอนนี้ เป็นการโฆษณา ท่านเลยบอกว่า มีพญานาค ขึ้นมา สอง ตน

ตนที่หนึ่งขึ้นมาแล้ว เลื้อยขึ้นไป สักการะ พระประธานองค์ที่วางบนศาลา เพราะหนักมาก ที่ไม่พอ เลยเอาของอาจารย์ อนันต์ องค์เดียวไปวางไว้บนแพฯ

อีกตนขึ้นมาที่บนแพฯ ไปสักการะ พระประธานบนแพ และ สักการะ หลวงตา ไปจ้องที่อยู่ที่ หน้าท่าน จนเสร็จพิธี จนหลวงตาพรมน้ำมนต์ พญานาค สองตน น่าจะ ผัวเมีย ก็กลับลงน้ำไป

ตอนหลังผมไปแอบถามหลวงตา ตามสไตล์ท่านเงียบอยู่นาน หลายวันจนผมตื้อ ท่านเลยบอกว่ามี พญานาค อาศัยอยู่ที่หน้าวัด

นอกจากนั้น ยังมีคุณผู้หญิง และ เด็กอยู่ที่ เห็นพญานาคเหมือนกัน

 

เอารายการสุดท้ายเอามาโชว์ หลวงตาท่านไม่อยู่แล้ว ไม่มีใครไปกวนกายเนื้อท่านให้เหน็ดเหนื่อยอีก รายการซีร็อคโฉนด หลายสิบแปลง หลายคนยุคนั้นมันการเงินแย่ คนพวกนี้ฝากโฉนด ไปให้ผม ขอความเมตตา หลวงตา เพ่ง เทียนให้ ให้ขายได้

บางแปลง ตอนนี้ ราคาหลายร้อยล้านเช่นที่แ แถว บางพลี ราชาเทวะ หรือ สวนลุมพินี ราคาสุด

ผลลัพธ์ ผมไม่ต้องบอกท่านน่ะครับ รวยๆกันไปล่ะครับ...เหอๆๆ

 

วันนี้ขอตัวไปออกกำลังก่อนน่ะครับ มืดๆ เจอกันใหม่

 

อย่าพึ่งหัวใจวายครับ

ยังไม่จบ

 

สมเด็จองค์ปฐม
สาธุ ด้วยกุศลผลบุญที่ท่านได้กระทำมาแล้วแต่อดีต จนถึงปัจจุบันในวันนี้ และที่จะได้กระทำต่อไปในอนาคต ขอกุศลผลบุญเหล่านั้นจงเป็นปัจจัยให้ท่านและครอบครัวได้ถึงซึ่งพระนิพพานในชาตินี้ หากยังไม่ถึงซึ่งพระนิพพานเพียงใด บุญกุศลทั้งหลายเหล่านี้ขอจงเป็นนิสสัยปัจจัย ส่งผลให้ท่านและครอบครัว จงอย่าได้พบกับคำว่าไม่มี คำว่าไม่สำเร็จ คำว่าไม่สมหวัง ทุกชาติไป ตราบเท้า เข้าสู่พระนิพพาน เทอญ
อิทธิ ฤทธิ พุทธนิมิตตัง ขอเดชะ เดชัง ขอเดช เดชะ จงมาเป็นที่พึ่งแก่ มะ อะ อุ นี้ด้วยเถิด

 

แว็บเข้ามาดูน่ะครับ

อากาศร้อนมาก