หลวงพ่อเกษม เขมโก ประสบการณ์-เรื่องเล่า-ภาพเก่าๆ-วัตถุมงคล

เหรียญสวยมากครับพี่วรรณ

 

ลพ.เกษม...มนต์ให้...รุ่นหน้อ...ให้ความกระจ่างนำเด้อ...พี่ตี๋

 

จะหาข้อมูลให้ครับ

 

สัพเพ ชนา สุขิตา โหนตุ

 

อโห มหัณณะโว ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ...<<<<
>>>>...ความศักดิ์สิทธิ์ในห้วงมหรรณพนี้ เป็นสิ่งที่ผู้รู้ ก็รู้ได้เฉพาะตน

 

พระพุทธเจ้าต้องสูงที่สุด
มี พระเดชพระคุณเจ้าบางรูปได้นำเอาพระพุทธรูปวางไว้ในที่ต่ำ เช่น วางไว้บนพื้นพระอุโบสถ ชั้นล่างของกุฏิ หรือพื้นของอาคารฯ ถ้าหลวงพ่อฯ ไปเห็น ท่านก็จะกราบพระพุทธรูปแล้วจะรีบเดินไปที่อื่น มีอยู่หลายครั้งที่ท่านไปหาพระเดชพระคุณเจ้าผู้ที่มีอาวุโสกว่า พอท่านเดินเข้าไปในวัดและเดินตรงไปหาพระเดชพระคุณเจ้าเหล่านั้นและได้เห็น พระพุทธรูปวางอยู่ใต้กุฏิ หลวงพ่อฯ จะหยุดในท่าสงบ แล้วก้มลงกราบพระพุทธรูป แล้วท่านไม่พูด ไม่ตำหนิ ไม่แนะนำ และไม่รอคอยหรือบอกพระเดชพระคุณเจ้าเหล่านั้นเลย ปกติท่านจะเอามือชี้ให้สามเณรเวทย์ฯ (เจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง) ดูแล้วก็เดินทางออกจากวัดนั้นไป
เรื่อง นี้แม้จะเข้าใจว่าพระพุทธรูปต้องอยู่บนที่สูง สามเณรประเวทย์ฯ ก็ได้อธิบายให้ชัดเจนจากหลวงพ่อฯ โดยท่านอธิบายบอกว่า พระสงฆ์จะนั่ง จะนอน หรืออยู่ในสถานที่สูงกว่าพระพุทธรูป ไม่เหมาะสม นี่เอาพระพุทธรูปวางไว้ชั้นล่างของกุฏิแล้วจะให้หลวงพ่อฯ ก้าวขึ้นบันไดไปชั้นบนกุฏินั้น ท่านทำไม่ได้ ไม่เหมาะสม รีบเดินออกจากวัดไปจะดีกว่า

ยิ้มห้ามกราบหลวงพ่อฯ ลงพื้น
ท่าน ได้บอกกับลูกศิษย์ของท่านเสมอว่า ผู้ที่จะเข้าไปนมัสการท่านจะต้องไปกราบพระพุทธรูปก่อน การกราบโดยรวมก็คือ กราบพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ต้องกราบลงกับพื้นอย่างเต็มฝ่ามือ
แต่ การเข้าไปกราบหลวงพ่อฯ ให้ยกมือไหว้หรือจบหน้าอกหรือหน้าผาก พร้อมกับกล่าวว่า “สังฆัง นะมามิ” ท่านให้ไหว้หรือจบเพียงครั้งเดียว ด้วยเหตุผล 2 ประการ คือ ท่านเป็นพระสงฆ์จะเอาไปเปรียบเทียบเสมอกับพระพุทธไม่ได้ ประการที่สอง เวลาที่ท่านไปในที่ต่าง ๆ ศรัทธาญาติโยมมักจะก้มลงกราบกับพื้นดิน ทำให้มือเปื้อนฝุ่นละออง เรื่องนี้ยังมีคนเข้าใจผิดอยู่มากที่มักจะเอาไปแนะนำผู้กราบไหว้หลวงพ่อฯ โดยบอกให้จบหรือไหว้เพียงแค่หน้าอกเท่านั้น ซึ่งเป็นคำแนะนำที่ผิด ที่ถูกต้องคือ “ห้ามกราบพื้นและให้ไหว้ครั้งเดียวเท่านั้น”

ยิ้มการสรรเสริญเยินยอหลวงพ่อ

ท่านเคยเขียนบอกลูกศิษย์ที่ท่านให้ฉายาว่า “ยมท.” ข้อความบางส่วนว่า
“ห้าม พูดว่าขอบารมีท่านแล้ว ช่วยอะไรต่าง ๆ ได้ให้คนอื่น คือบอกให้เขาทำตามไม่ได้-จะเป็นตัวอย่างต่อไป เป็นการเกินไปมาก-รู้ไว้เฉพาะตัวก็ดีละ-บอกเขาทำไม-เป็นการโอ้อวดเกินไป”


ยิ้มกฐิน-ผ้าป่า ก็เพาะกิเลสได้
เมื่อ ครั้งหลวงพ่อฯ เป็นเจ้าอาวาสวัดบุญยืน อ.เมือง จ.ลำปาง สภาพของวัดเก่าและชำรุด มีศรัทธาญาติโยมหลายท่านมีความประสงค์ที่จะทอดกฐิน-ผ้า เพื่อรวบรวมเงินไปบูรณะซ่อมแซม หลวงพ่อฯ ได้เขียนป้ายประกาศไว้มีข้อความว่า “ห้ามทอดผ้ากฐินผ้าป่าวัดนี้” มีคนเรียนนมัสการถามหลวงพ่อฯ หลวงพ่อฯ ได้อธิบายว่า “วัดไม่เหมาะสมกับเรา ไม่ใช่กิจของสงฆ์ที่จะต้องสร้างวัด กฐินผ้าป่าไม่จำเป็นสำหรับเรา กฐินผ้าป่าก็เพาะกิเลสเราได้”
ด้วย เหตุผลนี้ ก็อาจเป็นไปได้ที่หลวงพ่อฯ ไม่จำพรรษาในวัด ไม่ปฏิบัติกิจที่จะได้รับชั้นยศต่าง ๆ ไม่ติดใจเอาเรื่องเหล่านี้มาประดับตัวเองไม่ว่าใครจากไหนมายกยอท่าน ท่านจะปฏิเสธติดตลกว่า โม้ หรือ ขึ้โม้ ท่านจะไม่โอ้อวดตนเองเลยแม้แต่นิด ไม่มีรถประจำตำแหน่ง ไม่มีกุฏิหลังโตพำนัก แต่หลวงพ่อฯ ก็ได้ช่วยคน ช่วยด้านสาธารณกุศลต่าง ๆ หากคิดเป็นจำนวนเงินแล้วหลายพันล้านบาท

ยิ้มคำภาษิตของหลวงพ่อเกษม เขมโก

คำภาษิตของอาตมาภาพ มีอยู่ดังนี้
การเห็นเป็นเหตุแห่งการคิด
การคิดเป็นเหตุแห่งการเห็น
ถ้าคิดดีก็เป็นทางเย็น
หากคิดไม่เป็นก็เย็นสบาย
ตายเป็นเหม็นเน่า เราเขาเหมือนกัน
อยู่ไปทุกวัน ใครได้ก็ดี ใครมีก็ได้


รายการอายุขัยหลวงพ่อเกษม เขมโก
หากพิจารณาแล้ว หลวงพ่อเกษม เขมโก ไม่ได้มีจุดประสงค์ที่จะเก็บศพของท่านไว้ ท่านได้เขียนรายการอายุขัย ของท่านบางส่วนว่า
- ห้ามทำปราสาท (ปราสาทประดับศพสำหรับศพของคนทางภาคเหนือ)
- ห้ามมีฆ้องกลอง
- ห้ามมีบอกไฟ (บั้งไฟ)
สิ่งเหล่านี้ไม่สมควรเหมาะสมแก่สมณะกัมมัฏฐาน
ให้ทำตามที่เขียนบอกนี้ดีมาก
กฎอัยการมัจจุราช
- เอาผ้าเหลืองใหม่ติดหีบ (โลงศพ) ดีเหมาะสม
- มอบให้คุณประเวทย์ เป็นผู้อำนวยการ (เจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง)


รับรู้ประวัติของหลวงพ่อเกษม เขมโก แม้จะเพียงน้อยนิด หากมีโอกาสลองศึกษาประวัติของท่านอย่างละเอียด และหาโอกาสสักครั้งในชีวิตครับ กราบสักการะศพของหลวงพ่อฯ ณ สุสานไตรลักษณ์ อ.เมือง จ.ลำปาง ทุกอย่างท่านสัมผัสและรับรู้ได้ด้วยตนเองครับ

 

...คำไหว้ พระธาตุรวม...เขียนโดยหลวงพ่อเกษม เขมโก...ซึ่งท่านได้เขียนบอกว่า
"...สวดทุก ๆ วันดีมาก.." ดังนั้น จึงขอนำคำไหว้พระธาตุรวมที่หลวงพ่อได้เขียนไว้ ดังนี้ครับ

"...วันทามิ เจติยัง สัพพัฏฐาเนสุ ปะติฏฐิตา
สะรีระธาตุง มหาโพธิง พุทธะรูปัง สะกะลัง สะทา
นาคะโลเก เทวะโลเก ตาวะติงเส พรัหมะโลเก
ชัมภูทีเป ลังกาทีเป สะรีระธาตุโย เกสาธาตุโย
อรหันตาธาตุโย เจติยัง คันธะกุฏิ จตุราสีติสะธัมมักขันธา
ปาทะเจติยัง นะระ เทเวหิปูชิตา
อะหัง วันทามิ ธาตุโย
อะหังวันทามิทูระโต
อะหังวันทามิ สัพพะโส.."

@คำไหว้พระธาตุรวมหมดเท่านี้ เอาไหว้สวด ทุก ๆ วันดีมาก@

 

เรื่องจริง : แรงศรัทธาของโยมปอ.... ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม (เสี่ยปอ ประตูน้ำ)

ยิงฟันยิ้มความเคารพศรัทธาของคุณไพจิตร ธรรมโรจน์พินิจ (หรือเสี่ยปอ ประตูน้ำ) ที่มีต่อหลวงพ่อเกษม เขมโก ได้แสดงออกมาเป็นข่าวดังผ่านสื่อมวลชนเป็นระยะ ๆ นั้นเป็นเรื่องของลูกผู้ชายที่พูดอย่างไรก็ทำอย่างนั้น บางครั้งเขาก็ออกมาบอกผ่านสื่อมวลชนว่าเขาจะบวชให้หลวงพ่อฯ และจะจำพรรษาที่ลำปาง แล้วเขาก็ปฏิบัติได้ตามคำพูดที่ให้ไว้ ยิ่งถ้าหากมีงานทำบุญวันคล้ายวันเกิดกับวันคล้ายวันมรณภาพด้วยแล้ว เขาจะออกแรงทำบุญทุกอย่างที่ทำได้ จะเหนื่อยอย่างไรเพียงใดก็จะไม่บ่น ยิ่งถ้ามีค่าใช้จ่ายครั้งละ 2-3 ล้านบาท ก็อย่าไปถาม เพราะคำว่าหลวงพ่อฯ เท่าไหร่เท่ากัน หลวงพ่อฯ เป็นพระประจำใจและจะจัดให้เขาเป็นพวกหลวงพ่อเกษมลิซึ่มก็ได้ ยิ่งเป็นคำประทับใจมาก

ยิงฟันยิ้ม เสี่ยปอประตูน้ำ เป็นคนกรุงเทพมหานคร ไม่ได้เกิดในลำปางหรือไม่ใช่คนลำปางโดยกำเนิด แต่เคารพศรัทธาหลงพ่อฯ มาก โดยมีเรื่องเป็นขั้นเป็นตอนดังนี้

ยิงฟันยิ้มแรกเริ่มคุณไพจิตรฯ หรือ เสี่ยปอประตูน้ำ เป็นพ่อค้าที่ทำมาค้าขายอยู่ในกรุงเทพฯ เขาได้ติดตามเรียนรู้เรื่องของหลวงพ่อฯ มากจนกระทั่งเคารพศรัทธาและอยู่กรุงเทพฯ ไม่ติด ได้เดินทางเข้ามานมัสการหลวงพ่อฯ ที่สุสานไตรลักษณ์หลายครั้ง แต่ไม่ได้เข้าไปนมัสการท่านเลย เพราะไม่รู้จักผู้ปรนนิบัติรับใช้หลวงพ่อฯ อีกทั้งใจค่อนข้างร้อนประเภทรอคอยนานไม่ได้ ในระหว่างนั้น การทำธุรกิจการค้าก็ไม่ค่อยจะดีนัก

ยิงฟันยิ้มต่อมาในปี พ.ศ.2518 เขาได้ติดต่อกับคุณก๊กเซ้ง ร้านเย็นซ่า ขายน้ำแข็ง ตลาดเก่า ลำปาง ขอให้ติดต่อลูกศิษย์หลวงพ่อฯ ขอให้ได้เข้านมัสการหลวงพ่อฯ ในที่สุดก็ติดต่อขออนุญาตผ่านเจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง โดยได้ขออนุญาตให้เขาได้เข้านมัสการท่านให้ได้ ผลปรากฏว่าหลวงพ่อฯ อนุญาตให้เข้าไปนมัสการท่านได้เลย ดังนั้น ก๊กเซ้ง จึงติดต่อเขาโดยทางโทรศัพท์ เขาทราบก็ดีใจและตรงมาหาหลวงพ่อฯ ทันที พอมาถึงโรงพยาบาลเมืองลำปาง (ปัจจุบันคือ โรงพยาบาลศูนย์ลำปาง) ที่ท่านพักรักษาตัวอยู่ เจ้าประเวทย์ ณ ลำปาง เป็นคนพาเข้าไปไหว้หลวงพ่อฯ ในตึกทิวารี พอเข้าไปถึงหลวงพ่อฯ ท่านก็พยักหน้าต้อนรับ เขามาคนเดียว หลวงพ่อฯ สอนให้ไหว้ครั้งเดียว ให้กล่าวว่า “สังฆัง นะมามิ” เขาได้นมัสการหลวงพ่อฯ ว่า “ผมมาขอบารมีหลวงพ่อฯ เป่าหัวให้ผมหน่อยแล้วหลวงพ่อฯ ก็ให้กล่าวคำวันทา แล้วหลวงพ่อฯ ก็เป่าหัวให้ เสี่ยปอปลื้มใจจนน้ำตาไหลซึมอาบแก้ม นับแต่นั้นมา เขาดำเนินธุรกิจการค้าอันใดก็เจริญก้าวหน้ามีกำไร ร่ำรวยเงินทอง หลังจากนั้น เสี่ยปอฯ ก็ได้ขึ้นมานมัสการหลวงพ่อฯ เป็นประจำ เหมือนกับบ้านพักของเขาอยู่ในจังหวัดลำปาง นั่นเอง

ยิงฟันยิ้มในปี พ.ศ.2519 เขาได้ขึ้นมาบวชเป็นพระภิกษุให้หลวงพ่อฯ ในวันเกิดของท่าน 28 พฤศจิกายน 2519 โดยเจ้าคุณอินทวิชาจารย์ (เจ้าคุณหล้า) เจ้าคณะจังหวัดลำปาง เป็นองค์อุปัชฌาย์ บวชแล้วจำพรรษาอยู่ที่ศาลาเจ้าแม่สุชาดา 1 พรรษา แล้วก็ลาสิกขาจากสมณเพศไป

ยิงฟันยิ้มคนทำธุรกิจการค้าบางครั้งก็มีปัญหาความยุ่งยากเกิดขึ้น บางทีก็มีการขัดแย้งเรื่องผลประโยชน์ ดังนั้นเสี่ยปอฯ ก็เคยมีปัญหาดังกล่าว เขาถูกมือปืนปองร้ายหลายครั้ง แต่กลุ่มมือปืนรับจ้างที่ตามประกอบยิงต้องหยุดชะงักทุกครั้ง จนมีการเล่าสู่กันฟังในวงการมือปืนว่า พอตามประกอบยิงเสี่ยปอประตูน้ำครั้งใดก็ยิงไม่ได้สักที เพราะมีพระสงฆ์นั่งโดยสารอยู่เต็มรถ ถ้าขืนยิงก็อาจถูกพระสงฆ์ ก็จะเป็นบาปกรรมเปล่า จนมีเรื่องเล่าในกลุ่มผู้คิดจะปองร้ายว่า เวลาเขาไปไหน ทำไมต้องนิมนต์พระสงฆ์โดยสารไปเต็มรถยนต์นั่งส่วนตัว นับว่าเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น

ยิงฟันยิ้มการทำบุญอุทิศส่วนกุศลถวายหลวงพ่อฯ ในวันคล้ายวันเกิดกับวันคล้ายวันมรณภาพ เป็นงานใหญ่ระดับประเทศที่มีคนนับหมื่นหลั่งไหลมาร่วมทำบุญโดยไม่มีการบอกกล่าวป่าร้องเชิญชวนและไม่มีบัตรเรียนเชิญใคร งานนี้จะนิมนต์พระภิกษุสามเณร 84 วัด แต่จะมีพระภิกษุสามเณรจากทั่วประเทศมาร่วมทำบุญเฉพาะพระภิกษุก็เป็นจำนวนพันรูปแล้ว ประชาชนทั่วสารทิศได้เข้าร่วมทำบุญ วันนั้นถือว่าเป็นวันอิ่มเอิบ คือเครื่องถวายไทยทานกับอาหารการกินมากมาย คืออิ่มทั้งบุญกุศล อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มทั้งอาหารการกิน

ยิงฟันยิ้มในด้านกำลังแรงศรัทธาจากประชาชนทั่วไป บริษัทห้างร้าน ข้าราชการทุกหมู่เหล่า อาสาสมัครทุกคนจะร่วมแรงร่วมใจช่วยเหลือกัน คุณไพจิตรหรือเฮียปอ ก็จะเป็นแรงสำคัญที่คอยดูแลเอาใจใส่การจัดงานดังกล่าว จะไม่ให้เกิดความผิดตกบกพร่องเป็นอันขาด เขาจะเอาใจใส่เฝ้าดูแลงานตั้งแต่วันสุกดิบไป จนกระทั่งปิดงานแล้วเสร็จ
ยิงฟันยิ้มนับแต่ได้มอบตัวเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ พฤติกรรมแห่งความเคารพศรัทธาในหลวงพ่อฯ ได้เป็นเรื่องจะต้องปฏิบัติอยู่เป็นประจำตลอดมา เป็นตัวอย่างอันดีงามของศิษยานุศิษย์ อีกทั้งได้แสดงออกซึ่งความกตัญญูกตเวทิตาต่อหลวงพ่อเกษม เขมโก อย่างไม่มีวันลืมเลือนจนปัจจุบัน

 

เรื่องเล่า ปาฏิหาริย์ ความศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่เป็นแก่นของพระพุทธศาสนา
แต่นำมาเผยแพร่ เนื่องจากต้องการให้ระลึกถึงคุณความดีของพระสงฆ์สาวกผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
เหตุการณ์ต่าง ๆ ล้วนเกิดจากการปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ และเกิดจากผู้ที่ศรัทธาได้นำมาเผยแพร่ เล่าต่อ
ซึ่งองค์ท่านไม่ได้รู้เห็นหรืออวดอ้างแต่ประการใด

เรื่องเล่า : จากหนังสือประวัติหลวงพ่อเกษม เขมโก จัดพิมพ์ พ.ศ. 2549 โดยคุณบุญหลง ถาคำฟู
ได้ขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ในการเผยแพร่เรียบร้อยแล้วเมื่อ พ.ศ.2551

ข้อความข้างต้นทั้งหมด ขอยก เครดิตท่าน เชียงแสน ครับผม

 

คุณเสดดา อิสลาม เป็นชาวไทยมุสลิม เกิดที่จังหวัดสุพรรณบุรี ได้ย้ายมาตั้งถิ่นฐานอยู่ในจังหวัดลำปาง ประมาณ 30 กว่าปี และได้แต่งงานมีหลักมีฐานอยู่ที่จังหวัดลำปาง บ้านเลขที่ 452/3 สวนตะกอน ถ.พหลโยธิน ต.หัวเวียง อ.เมือง จ.ลำปาง ได้เล่าเรื่องราวของหลวงพ่อเกษม เขมโก ให้ผู้เขียนฟังว่า เขาเป็นคนลำปางไปเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว เพราะมาอยู่ลำปาง รักลำปาง มีครอบครัวที่สมบูรณ์ดีและอยู่สุขสบายดีทุกอย่าง แต่พอทราบว่ากำลังจะรวบรวมเรียบเรียงเรื่องของหลวงพ่อเกษม เขมโก เขาได้บอกว่า “ต้องยอมรับว่าคำลำปางเคารพรักท่านมาก ท่านเป็นพระสงฆ์ที่ดีมาก แม้แต่คนอิสลามต่างศาสนาท่านก็ยังให้เมตตา แล้วพวกเราก็เคารพท่านและท่านก็เป็นพระสงฆ์ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบจริง ๆ” เขามาอยู่ลำปางตั้งแต่อายุยังน้อย ก็ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อฯ ว่าเป็นพระในหัวใจของคนลำปาง จึงอยากจะเล่าเรื่องของ อับดุลเลาะหะมาน เพื่อนสนิทของเขาให้ฟัง ซึ่งได้แก่เรื่องของเพื่อนเขาตอนเด็ก ๆ เขาได้พบเหตุการณ์แปลกประหลาดคือ อับดุลเลาะหะมาน เป็นชาวอิสลามโดยกำเนิด อยู่บ้านวังหม้อ ต.ต้นธงชัย อ.เมือง จ.ลำปาง อยู่ห่างจากสุสานไตรลักษณ์ประมาณ 1 กิโลเมตร อับดุลเลาะหะมานเป็นเด็กอิสลามที่มีความใกล้ชิดกับหลวงพ่อฯ เหมือนกับเด็กชาวพุทธในแถวหมู่บ้านประตูม้า ท่านางลอย ช้างแต้ม ซึ่งเด็กหลายคนก็ต้องวนเวียนไปหาหลวงพ่อฯ ที่สุสานไตรลักษณ์ ไปรับใช้ท่านบ้างในบางโอกาส ที่แน่นอนที่สุดพวกเขาก็ต้องได้รับความเมตตาจากท่าน ได้รับของกินและของใช้และเงินใช้จ่ายเป็นประจำ
ยิ้มสิ่งที่แปลกที่สุดในชีวิตของอับดุลเลาะหะมาน ก็คือ มีอยู่วันหนึ่งคุณแม่ของเขาป่วยเป็นไข้ เขาจึงปั่นจักรยานมาเรียนหลวงพ่อได้โปรดทราบและขอให้ไปดูอาการของคุณแม่เขาหน่อย หลวงพ่อฯ รับทราบและได้บอกให้เขากลับไปบ้านก่อน ท่านจะตามไปทีหลัง พอเขาปั่นจักรยานไปถึงบ้านปรากฏว่า หลวงพ่อฯ ได้นั่งอยู่บนบ้านเขาพร้อมญาติ ๆและเพื่อนบ้าน ทำให้เขาแปลกใจจนจำภาพติดตาและงงก็ตรงที่ว่าเขาปั่นจักรยานกลับจากสุสานฯ ไปบ้านโดยตรง ไม่ได้แวะหรือหยุดพักตรงไหนเลย ทำไมหลวงพ่อฯ ไปถึงบ้านเขาก่อน ไปได้อย่างไร ใช้วิธีไหน เล่าให้ใครรู้ก็ทั้งแปลกประหลาด ทั้งงง
ยิ้มเท่ห์คุณเสดดาฯ พูดว่า พวกผมเป็นอิสลามโดยกำเนิด โดยส่วนตัวก็เคารพท่านมาก เรื่องที่เล่ามานี้เป็นความจริงที่เกิดขึ้น รับรองว่าไม่ได้สร้างเรื่องแต่งเติมเสริมต่อ พวกเขาเป็นชาวอิสลามและนี่เป็นเรื่องส่วนตัวของอับดุลเลาะหะมาน ที่ได้พบเห็น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของศาสนาแต่อย่างใด...

มีพระภิกษุสงฆ์ที่มีวัตรปฏิบัติจนคนทั่วไปเชื่อว่า ท่านสำเร็จอรหันต์เป็นพระอรหันต์กลางกรุงองค์หนึ่ง คือ พระภิกษุพระยานรรัตนราชมานิต (ตรึก จินตยานนท์) หรือ ที่ใคร ๆ เรียกท่านว่า“เจ้าคุณนรฯ” แห่งวัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพฯ ท่านเคยบอกกับ พลโทกฤษณ์ สีวะรา (ยศขณะนั้น) เมื่อครั้งยังเป็นแม่ทัพภาคที่ ๓ (จ.พิษณุโลก) เมื่อคราวที่เข้านมัสการท่าน ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๑๒ ว่า

“ที่ ลำปาง มีพระภิกษุสงฆ์อยู่รูปหนึ่ง จำพรรษาอย่างโดดเดี่ยว ถือธุดงควัตรในป่าช้าเป็นนิจ อยู่ในกุฏิที่แวดล้อมด้วยต้นไผ่ขึ้นเต็มไปหมด ท่านองค์นี้ได้ปฏิบัติธรรมกรรมฐานอย่างเคร่งครัด เป็นพระอริยสงฆ์ ที่บรรลุธรรมสูงสุดขั้นพระอรหันต์แล้ว หากมีโอกาสก็ควรเข้าไปกราบนมัสการเสีย เพราะอยู่แถวนั้น ไม่ไกลกันเท่าไร”


.ทุกคนทราบดีครับว่าท่านสำเร็จอรหันต์แล้ว เพราะคงดูจากอภิญญา บารมี และปาฏิหาริย์ต่าง ๆ จากลูกศิษย์ลูกหาที่เล่าต่อ ๆ กันมา แต่สำหรับหลวงพ่อเกษม เขมโก หากมีใครบอกหรือถามว่าท่านเป็นอรหันต์หรือไม่ ท่านตอบเพียงว่า "ก็หันอยู่นี่ไง" ประมาณนี้ครับ "หัน" ภาษาเหนือแปลว่า "เห็น" หรือไม่ท่านก็บอกว่า หันไป หันมา และท่านมักจะตอบเสมอ ๆ ว่า "โม้" หรือ "ขี้โม้" เพราะถ้าท่านตอบว่าเป็นหรือไม่เป็น คงจะเป็นการอวดอุตริไป ยิ่งไปกว่านั้นหลวงพ่อฯ ท่านชอบปลีกวิเวก เป็นคนพูดน้อยอยู่แล้วครับ...คงต้องเดาเอาจากข้อวัตร จากบารมี และเรื่องต่าง ๆ ที่ลูกศิษย์ลูกหาสัมผัสได้...จึงได้นำมาบอกกล่าวกันว่าท่านเป็นพระอรหันต์...ส่วนบารมี ปาฏิหาริย์ เรื่องเล่า ๆ ต่าง ๆ ผมจะนำทยอยมาลงให้ครับ สำหรับผู้ที่สนใจ ซึ่งได้เคยโทรศัพท์ขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์นำมาเผยแพร่แล้วตั้งแต่ปี พ.ศ.2551 ท่านก็อนุญาต ปัจจุบันเจ้าของลิขสิทธิ์ (คุณบุญหลง ถาคำฟู) เสียชีวิตไปประมาณ 2-3 ปี ครับ...

...ส่วนที่ว่า สำเร็จอนาคามีผลแล้วก็ละสังขาร ไปอยู่ที่ชั้นพรหมสุทธาวาส เพื่อปฏิบัติให้เสร็จกิจต่อไป ฯลฯ นั้น ลองเข้าไปอ่านประวัติของพระสภิยเถระดูนะครับ...

 

น้อมกราบหลวงพ่อเกษม เขมโก ด้วยเศียรเกล้า...






​

 

ปี พ.ศ.2537 ด้วยบุญฤทธิ์ของหลวงพ่อเกษม เขมโก ท่านปลุกเสกพระเครื่องกับพระบูชาเท่าไรก็ไม่มีเหลือ เมื่อชมรมกำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน ในจังหวัดลำปาง มานมัสการขอให้หลวงพ่อฯ ปลุกเสกพระเครื่องรูประฆังรุ่นบำบัดทุกข์บำรุงสุข เพื่อนำไปให้ชาวบ้านเช่าบูชา หาเงินให้กับชมรมกำนันผู้ใหญ่บ้าน โดยจัดสร้างเหรียญรูประฆัง 1 คันรถ 6 ล้อ ตัวถังยาว หลวงพ่อฯ มีเมตตาอนุญาตให้สร้างพระเครื่องรุ่นนี้ได้ เป็นที่ดีอกดีใจของกำนันผู้ใหญ่บ้านและผู้เกี่ยวข้องและซาบซึ้งในเมตตาของหลวงพ่อฯ เป็นอย่างยิ่ง
สำหรับวันเวลาหลวงพ่อฯ ได้กำหนดให้ทำพิธีปลุกเสกโดยทำความสะอาดบริเวณสุสานไตรลักษณ์เป็นอย่างดี เตรียมสถานที่ปลุกเสกด้วยดอกไม้ ธูป เทียน ต้นกล้วย ต้นอ้อย รวมทั้งเส้นด้ายสายสิญจน์ตามพิธีการปลุกเสกพระเครื่องที่มีมาตั้งแต่อดีตกาล
ส่วนพระเครื่องรูประฆังรุ่นนี้ได้บรรจุไว้ในกล่องกระดาษตั้งเรียงกันไว้เต็มคันรถบรรทุก 6 ล้อ จอดไว้ด้านนอกของสถานที่ที่หลวงพ่อฯ ทำการปลุกเสก ใช้วิธีโยงด้ายสายสิญจน์ที่ปลุกเสกไปหาพระเครื่องที่รถยนต์บรรทุก 6 ล้อคันดังกล่าว
ณ สุสานไตรลักษณ์ ตอนเช้าของวันปลุกเสกก่อนที่หลวงพ่อฯ จะมาทำพิธี อากาศแจ่มใสดีมาก ท้องฟ้าปลอดโปร่ง
แต่ในทันทีที่ลูกศิษย์เข็นเก้าอี้ที่หลวงพ่อฯ นั่งเข้ามาในบริเวณที่จะทำการปลุกเสก ปรากฏว่าเกิดมีเมฆมาบดบังแสงแดด เกิดเป็นร่มเงาและมีลมโหมพัดแรงมาก ท้องฟ้ามืดและมีลมพัดแรงมาก หลวงพ่อฯ มาถึงสถานที่ปลุกเสกท่านก็ทำพิธีปลุกเสกโดยลำพัง ไม่มีพระสงฆ์รูปอื่นมาร่วมปลุกเสก หลวงพ่อฯ ทำพิธีเสร็จ ลมก็หยุดพัด แสงแดดก็มีเป็นปกติ
นับเป็นปาฏิหาริย์ที่เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ก่อนที่หลวงพ่อฯ จะออกจากห้องท่านลงมา ท้องฟ้าแจ่มใส มีแสงแดดในตอนเช้าเป็นปกติ แล้วพอท่านทำพิธีเกิดลมโหมพัดอย่างแรงทั่วบริเวณนั้น แสงแดดที่เคยมีก็หายสิ้นไป เรื่องนี้มีผู้คนได้รู้ได้เห็นประกอบด้วยชาวบ้านผู้เข้าร่วมพิธีจำนวนมาก ตลอดจนกำนัน สารวัตรกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ทั่วทุกหมู่บ้านตำบลชองลำปาง
นี่คือเรื่องที่เล่าโดยคุณเลื่อน แมะบ้าน อดีตผู้ใหญ่บ้านดอนแก้ว อ.เมืองปาน จ.ลำปาง และเหรียญรุ่นนี้ต่างเป็นเหรียญที่ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์และผู้ที่ได้รู้เห็นต่างเรียกหากันจ้าละหวั่น...


ที่มา : หนังสือประวัติหลวงพ่อเกษม เขมโก รวบรวมและเรียบเรียงโดยคุณบุญหลง ถาคำฟู ปีที่พิมพ์ พ.ศ.2549

เครดิตท่าน เชียงแสน

 

คาถาบริกรรมภาวนา บางบท ลูกหลานขอ โอกาส กราบไหว้สาครูบาเจ้าเกษมเขมโก ขอ สมมาการวะ นำมาเผยแพร่ ด้วยครับ

นะโม 3 จบ ในการเริ่มว่าพระคาถาใน ครั้งแรก ของวันนั้น
เพื่อ นอบน้อมพระบรมศาสดาในวันนั้นๆ ให้ท่านเป็นใหญ่ เป็นประธาน ในการทำความดี ของเรา

ทาน ศีล ภาวนา ตามฆราวาสวิสัย เบื้องต้น

ต่อแต่นั้นไป จะภาวนาเฉพาะ พระบาลี อย่างเดียว
หรือ พร้อมคำแปล หรือไม่ ก็ได้

โดยไม่ต้องตั้งนะโม อีกก็ได้

เพื่อเป็นอุบายภาวนา ฝึกจิต
ผมเคยเดินจงกรมภาวนาพระคาถานี้ รู้คำแปล ประกอบกับ มีความเชื่อ ศรัทธาเป็นเหตุด้วย

ลองทำดู ไม่ได้ ก็ไม่เสียหายใดๆครับ



นะโม 3 จบ โดยน้อมใจไปบูชา พระศาสดา

มหาลาโภ ภวันตุเม
ขอลาภก้อนใหญ่ จงมี แก่ ข้าพเจ้า (....อาจระลึกภาพ หน้าตา ตัวเรา หรือ หากยังไม่ชำนาญ เอาบัตรประชาชน รูปถ่าย มาประกอบก็ได้... หรือ เอ่ยชื่อ นามสกุล ด้วย ก็ได้...)

จะภาวนาในใจกี่รอบ ก็ได้ ในแต่ละวัน

ทำจิตให้สบาย ๆ

สาธุครับ

เครดิต หนานธง 081 87 54 209

 

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/oc1_4rD4Rn0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/0_bJmjhWIoc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/nKDMdtifKpA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/BK1la24pJ4c" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/ZUATSUv_qqw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>