กราบนมัสการเรียนถามพระอาจารย์ครับ

วันนั้น ผมนั่งรถ อยู่บนเนินเขาในมหาวิทยาลัย ซึ่งผมนั่งรถขึ้นลงเป็นประจำครับ ทุกๆวันก็ผ่านมาด้วยดีครับแต่ว่าเย็นวันหนึ่งขนาด นั่งรถ ลงจากเนินนั้น รถที่ผมนั่งเกิด เครื่องยนตร์ดับกระทันหัน ทำให้รถพุ่งลงเนินตอนนั้นใจผม คิดว่าชีวิตนี้ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ไม่เอาแล้วพุทธภูมิ ไม่เอาแล้ว การเกิด ขอไปพระนิพพานอย่างเดียว พอคิดได้แบบนั้น มันเกิดความโล่งโปร่งสบาย แบบที่ไม่เคยเป็นไม่เคยเจอ มาก่อน หลังจากนั้นรถมันก็สตาร์ทติด เลยไม่เกิดอันตราย แต่ตอนนั้น ผมยังมีอารมณ์โล่งแบบนั้นอยู่นะครับ แต่พอเป็นแบบนั้นไม่นานก็หายไปครับ

จึงอยากถามพระอาจารย์ดังนี้ครับ
1.ถ้าผมตายตอนนั้น จิตจะไปที่ไหนหรือครับ
2.ถ้าผมตายตอนนั้นถือว่าผมลาพุทธภูมิไหมครับ
3.ถ้าผมตายตอนนั้น ที่ผมอธิฐานถวายชีวิตเป็นพุทธบูชา ธรรมบู๙ สังฆบูชา จะสำเร็จไหมครับ
4.อารมณ์ที่มันโล่งโปรง แบบนั้น คืออารมณ์ใดครับ แล้วทำไมมันจึงทรงอยู่แป๊บเดียว


ขอกราบนมัสการเรียน ถามพระอาจารย์เพียงเท่านี้นะครับ

ขอบพระคุณ พระอาจารย์มาในที่นี้ด้วยะนะครับ


ปล.ผมขอกราบขออภัยพระอาจารย์ด้วยที่ไม่ได้ไปถามด้วยตนเองครับ