ตามรอยพระยุคลบาทด้วยหลักธรรม

<u>บทความโดยพลตำรวจตรี สุชาติ เผือกสกนธ์</u>


เป็นที่ยอมรับกันโดยพสกนิกรประชาชนคนไทยว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระปรีชาญาณ ทรงมีพระราชอัจฉริยภาพในวิชาการแขนงต่างๆ มากมายหลายสาขา ไม่ว่าจะเป็นวิชาการวิศวกรรม เกษตรกรรม กสิกรรม ชลประทาน แผนที่ การสื่อสารโทรคมนาคม รัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ อุตุนิยม ดาราศาสตร์ โหราศาสตร์ การทหาร กีฬาแข่งเรือใบ แบดมินตัน ดนตรี ฯลฯ ซึ่งในโบราณกาลนั้น รัชทายาทของเจ้าผู้ครองนครต่างๆ ในอินเดียจะต้องไปศึกษาเล่าเรียนที่มหาวิทยาลัยตักสิลา ซึ่งเป็นตลาดวิชา ใช้เวลาเรียนถึง ๘ ปี มีหัวข้อวิชา ๑๘ หัวข้อ เสียค่าเล่าเรียนแพง คิดเป็นเงินตราปัจจุบันหลายล้านบาทต่อหลักสูตร

แต่พระองค์ท่านมิได้มีโอกาสดังเช่นรัชทายาทเหล่านั้น เมื่อยังทรงพระเยาว์ ได้ทรงศึกษาเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยโลซาน ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ได้ทรงตั้งพระทัยจะศึกษาวิชาวิทยาศาสตร์เป็นหลัก แต่เมื่อมีเหตุการณ์มาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพระองค์ท่านโดยฉับพลัน โดยสมเด็จพระเชษฐาธิราช พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อานันทมหิดล รัชกาลที่ ๘ ได้เสด็จสวรรคตก่อนกาลสมัยอันควร พระองค์ท่านจึงต้องเสด็จขึ้นครองราชย์ ตั้งแต่วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๔๘๙ เป็นต้นมา ซึ่งขณะนั้นยังทรงมีพระชนมายุเพียง ๑๙ พรรษาเท่านั้น แผนการศึกษาเล่าเรียนของพระองค์ท่านจึงต้องเปลี่ยนแปลงทิศทางไป และประการสำคัญ คือ ไม่สามารถทรงเข้ารับการศึกษาเล่าเรียนในสถาบันการศึกษาใดๆ ได้ ทั้งภายในประเทศและต่างประเทศ

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาก ได้ทรงประกาศพระองค์เป็นพุทธมามกะและได้ทรงเสด็จออกผนวช มีฉายาว่า

 

[b-wai]
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ