เรื่องเด่น ระวังกิเลสตีกลับอย่างไรดีคะ ?

ในห้อง 'หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน' ตั้งกระทู้โดย iamfu, 9 กุมภาพันธ์ 2021.

สถานะของกระทู้:
กระทู้ถูกปิด ไม่สามารถโพสต์ตอบกลับได้
  1. iamfu

    iamfu ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    25 กันยายน 2008
    โพสต์:
    19,692
    กระทู้เรื่องเด่น:
    2,555
    ค่าพลัง:
    +26,395
    7CF4F41C-FC7B-4624-A69A-C4054885E7AD.jpeg

    ถาม : เริ่มเบื่อน้อยลงแล้วค่ะ ?
    ตอบ : เริ่มเบื่อน้อยลง ก็แย่นะสิ

    ถาม : อย่างทำงาน รู้ว่าเป็นหน้าที่ก็ทำ ๆ ให้เสร็จ ๆ สักแต่ว่าทำไป จึงเบื่อน้อยลงเรื่อย ๆ
    ตอบ : ให้กำลังใจของเราอยู่กับปัจจุบันด้วย คือ ทำงานก็ให้อยู่กับงานตรงนั้นเลย ไม่อย่างนั้นแล้วความเบื่อที่น้อยลง อาจเป็นเพราะว่ากิเลสของเราตีกลับ คือ กำลังใจเราไปทุ่มเทกับงาน อาจจะเป็นในลักษณะที่ว่า "ตรงนี้ได้กำไรเยอะ ต้องรีบทำหน่อย" กลายเป็นว่ากิเลสย้อนกลับมาแล้วเราไม่รู้ตัว

    เพราะฉะนั้น..ให้วางกำลังใจอยู่กับปัจจุบันตรงนั้นจริง ๆ ต้องระมัดระวังไว้ อย่าไปคิดว่าเราก้าวผ่าน ให้คิดอยู่เสมอว่าเราถดถอย จะได้ไม่ประมาท

    ถาม : แล้วมีวิธีดูไหมคะ ว่าเราถอยหรือเราดีขึ้น ?
    ตอบ : วัดจากนิวรณ์ ๕ ก็พอ ไม่ต้องมากมาย ถ้าโผล่มาเมื่อไรแสดงว่าเราพังไปนานแล้ว เพียงแต่เราไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง

    ถาม : เวลาไปกราบพระ หนูต้องบินฝ่าแดดฝ่าลมไป มีวิธีที่นึกแล้วถึงเลยไหมคะ ?
    ตอบ : เราต้องคิดว่าเราอยู่ตรงหน้านั้นแล้ว แต่ก็อาจจะเป็นรูปแบบเฉพาะตัวของเราก็ได้ แบบเดียวกับพระยาครุฑ เคยอ่านกากีไหม ? เขาว่าดังนี้

    เราจะแจ้งทางทุเรศเขตอรัญ........สัตตภัณฑ์คั่นสมุทรใสศรี
    แม้จะขว้างแววหางมยุรี.............ก็จมลงจนถึงที่สุธาธาร
    อันน้ำนั้นสุขุมละเอียดอ่อน...........จึงชื่อสีทันดรอันใสสาร
    ประกอบหมู่มัจฉากุมภาพาล........คชสารเงือกน้ำและนาคินทร์
    ผู้ใดคิดข้ามนทีสีทันดร................ย่อมม้วยมรณ์เป็นเหยื่อแก่สัตว์สิ้น
    แสนมหาพญาครุฑยังเต็มบิน........จึงล่วงสินธุ์ลุถิ่นพิมานทอง

    ของเราแสดงว่าเป็นแบบเดียวกับพระยาครุฑ ต้องค่อย ๆ ไป เราใช้มโนมยิทธิไปแบบทีเดียวถึงเหมือนคนอื่นไม่เป็น สมัยก่อนอาตมาเคยเป็นเหมือนกัน เวลาที่แหวกฝ่าอากาศไป รู้สึกแสบไปหมดทั้งตัว เพราะไปเร็วมากเลย น่าจะเร็วพอ ๆ กับเครื่องบินขับไล่ เอฟ. ๑๖

    คิดว่าทำไมตัวเราต้องมาลำบากอย่างนี้ด้วย เพราะจริง ๆ แค่นึกก็ถึงแล้ว พอกำลังใจตัดตรงจุดนี้ได้ กลายเป็นว่าแค่นึกก็ถึงแล้ว แต่ทีนี้ของเราอาจจะยังตัดไม่ได้ เพราะฉะนั้น..ค่อย ๆ ไปแบบนั้นก่อนก็แล้วกัน จะได้เก็บไปสอนเขาได้ว่า ประเภทลำบากลำบน เราก็เคยเป็นมาก่อนแล้ว
    __________________

    พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
    วัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี

    คัดลอกข้อความมาจาก
    https://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=2173

    #พระครูวิลาศกาญจนธรรม #หลวงพ่อเล็ก
    #ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
    #ชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
    #ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร
    #พระพุทธศาสนา #watthakhanun
     
สถานะของกระทู้:
กระทู้ถูกปิด ไม่สามารถโพสต์ตอบกลับได้

แชร์หน้านี้

Loading...