วิญญาณอยู่ที่นี่

ขุนลำยอง" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อไปตีกบ

ผมเคยฟังเคยอ่านเรื่องผีๆ สางๆ มาตั้งแต่เด็กจนโต นับไม่ถ้วนหรอกครับว่าปาเข้าไปกี่สิบกี่ร้อยเรื่องไปแล้ว นอกจากจะสังเกตว่าภูตผีปีศาจหลอกหลอนได้ 3 แบบใหญ่ๆ เท่านั้น...คือหลอกด้วยภาพ, ด้วยเสียงและด้วยกลิ่น

ถ้าใครเคยโดนผีหลอกแบบประหลาดพิสดาร คือแตกต่างไปจาก 3 แบบที่ว่า ช่วยเขียนมาเล่าสู่กันฟังด้วยนะครับ

นอกจากนั้น ผมชักจะเกิดความสงสัยตงิดๆ ว่า บรรดาภูตผี หรือว่าวิญญาณทั้งหลายแหล่น่ะจะอยู่ที่ไหนกันแน่ คือ สิงสู่อยู่สถานที่ตาย เช่นนกน้ำตายตรงไหน? ถูกรถทับตายที่ใด? ก็จะอยู่บริเวณนั้นตลอด

โรงพยาบาลทุกแห่งจะมีผีชุมที่สุดเพราะมีคนตายที่นั่นนับไม่ถ้วน ยิ่งเก่ามาก ใหญ่มาก ยิ่งมีผีมาก

หรือว่าผีจะอยู่ในป่าช้า?

เพราะไม่ว่าจะตายที่ไหนก็ต้องถูกนำมาเผา มาฝังที่ป่าช้าทั้งนั้น ใครๆ ก็พูดกันติดปากว่า "ป่าช้าผีดุ" แสดงว่าจะตายที่ไหนไม่สำคัญ ผีทั้งหมดไม่สนใจ นอกจากจะมาอยู่ป่าช้าแห่งเดียวเอง

หรือว่าเมื่อวิญญาณออกจากร่าง ก็จะตรงลิ่วไปสิงสู่อยู่ตามบ้านช่องของตัวเอง จะตายที่ไหนไม่สนใจ จะถูกเผาถูกฝังไว้ที่ป่าช้าไหนก็ไม่แยแส วิญญาณจะโลดลิ่วกลับบ้านทันที...ใครตายที่บ้านก็สบายไป ไม่ต้องเดินทาง!

อย่าคิดว่าผีเป็นผู้วิเศษนะครับ ไปตายเชียงใหม่แล้วแล่นวูบไปถึงบ้านเกิดที่สงขลาทันใด...ถึงน้ำจะท่วมจนรถราแล่นไม่ได้ก็เถอะ

ผีก็รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทุกข์ร้อนเป็นเหมือนกัน อย่างที่เขาว่าผีมาร้องห่มร้องไห้ คร่ำครวญอยู่ใกล้ๆ บ้านตอนดึก ไหนจะหิวโหยเพราะไม่มีใครทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้...แล้วจะมีฤทธิ์เดชไปโผล่ที่นั่นที่นี่ได้ตามชอบหรือครับ?

ผมว่าถ้าผีรู้จักหิวโหย ทุกข์ร้อน ก็คงจะเหมือนคน...หรือไม่ก็แตกต่างกว่าคนทั่วๆ ไปอย่างเราๆ ท่านๆ ไม่เท่าไหร่หรอกน่า...จริงไหมครับ?

คราวนี้ก็มาถึงผีหลอกในสถานที่ต่างๆ เช่นข้างถนนบ้าง ในตรอกในซอยบ้าง แม้แต่ในสำนักงาน ในรถในเรือ ตามบ้านช่องที่ปลูกใหม่ๆ ยังไม่มีคน อ้าว? เกิดมีคนโดนผีหลอกซะแล้ว

หรือว่าเป็นวิญญาณพเนจร!

สัมภเวสี - ผีไม่มีศาลไงครับ วิญญาณล่องลอยเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ไม่ยึดติดกับบ้าน - กับสถานที่ตาย - กับในป่าช้าที่ถูกเผาถูกฝังไปเรียบร้อยแล้ว

สรุปว่ามีภูตผีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าที่ไหน ในเมืองในป่า บนเขาหรือในทะเล จะมีผีสิงอยู่ทั้งนั้นเลย! คิดๆ แล้วน่าแปลกไหมล่ะครับ?

ที่พูดมานี้ไม่ใช่ไม่เชื่อเรื่องผี แต่อยากเสนอปัญหาเพราะความสงสัยจริงๆ หาคำตอบชัดเจนยังไม่ได้ว่าผีจะอยู่ที่ไหนแน่? ระหว่างที่ตาย บ้าน หรือที่ปลงศพ แหละหรือว่าตามสถานที่เปลี่ยวๆ น่าอยู่สำหรับผี?

ผมเชื่อเรื่องผีนะครับ ไม่ใช่เพราะผู้ใหญ่เชื่อก็เชื่อตาม หรือเชื่อเพราะเห็นว่าใครๆ เขาก็เชื่อกันทั้งนั้น

เหตุผลสำคัญที่ทำให้ผมเชื่อ เพราะเคยโดนผีหลอกมาหลายครั้งหลายหนแล้วละครับ เรื่องจริงไม่ได้อิงนิยาย...เจอแปลกๆ ไม่ซ้ำที่เลย จึงได้เกิดข้อกังขาขึ้นมาในสมอง ต้องนำมาเล่า...หรือบอกกล่าวเพื่อปรึกษาหารือให้หายข้องใจ

สมัยเด็กๆ ผมอยู่วิเศษชัยชาญ อ่างทอง เคยโดนผีหลอกตอนที่ออกไปตีกบเวลากลางคืนกับเพื่อนข้างบ้านอีก 2-3 คน

ผมมัวแต่ตีกบเพลินจนพลัดหลงกับเพื่อนๆ และคนในหมู่บ้านทั้งหมด

มองเห็นแสงไฟวูบๆ วาบๆ อยู่ในความมืด ฟ้าดำทะมึน พอเดินเข้าไปหาพอให้อุ่นใจว่าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว...ที่ไหนได้ล่ะ กลับมาอยู่ที่เก่าอีกแล้ว แสงไฟก็ยังสว่างวูบๆ วาบๆ อยู่ตามเดิม

ลองเดินไปหาใหม่ก็วนกลับมาที่เก่าตามเคย!

ลองนึกถึงเด็กสิบกว่าขวบซีครับว่าจะสยองแค่ไหน?

ตัดสินใจกลับบ้านก็กลับไม่ถูก หลงทางอีก ไฟฉายถ่ายหมด รอบตัวมีแต่ความมืดเหมือนมันเป็นก้อนๆ จนจับต้องได้...มืดจนมองไม่เห็นมือตัวเองก็แล้วกันครับ

"หลงทางหรือวะ?" เสียงที่ดังอยู่ใกล้ๆ เล่นเอาผมสะดุงโหยงเกือบเหวี่ยงตะข้องใส่กบทิ้งแล้ว...พอดีฟ้าแลบวาบ มองเห็นเด็กรุ่นเดียวกับผม ไว้จุกรุ่ยร่าย นุ่งกางเกงขาสั้นตัวเดียว กำลังจ้องมองผมอย่างสนใจ

"เออ! มองอะไรไม่เห็นเลย...บ้านเอ็งอยู่ไหนล่ะ?"

"โน่นแน่ะ" มันชี้ไปที่ปลายนา "ไปแวะบ้านข้าก่อนมั้ย...เผื่อฝนตกอีกเอ็งจะได้ไม่เปียก สั่นด๊กๆ เป็นลูกหมาตกน้ำ"

ผมอดหัวเราะไม่ได้ ตกลงว่าตามมันไป...ฟ้าแลบทีก็เห็นมันเดินนำหน้าผมที แล้วก็เหลือแต่ความมืด พื้นดินเฉอะแฉะเป็นโคลน แถมลื่นอย่างร้ายกาจจนผมหกล้ม 2-3 ครั้ง แต่เจ้าจุกไม่ยักล้มหรอกครับ

ลมพัดเกรียวกราวจนหนาวสะท้าน แสงไฟวูบๆ วาบๆ หายไปหมดสิ้น...กระทั่งฟ้าแลบปล๊าบอีกครั้ง เล่นเอาผมยืนตะลึงอยู่กับที่

บ้านผมตั้งเด่นอยู่ตรงหน้านั่นเอง แต่ไอ้จุกหายไปแล้ว!

รุ่งเช้าผมเล่าเรื่องให้แม่ฟัง ปรากฏว่าไม่เคยมีเด็กผมจุกตายแถวนี้เลย แล้วไอ้จุกเมื่อคืนมันจะโผล่มาจากที่ไหนล่ะ? จนกระทั่งผมเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ได้พบเรื่องทำนองนี้อีกราว 3-4 ครั้งโดยหาสาเหตุไม่ได้จริงๆ

ตอนนี้ผมชักรู้แล้วครับว่าผีกับความกลัวมาจากไหน...ไม่เชื่อก็ลองมองเข้าไปดูในส่วนลึกของตัวเองซีครับ แล้วคุณจะรู้เหมือนผมรู้ว่าความกลัวผีมาจากที่ไหนกัน?

 

สิ่งที่คุณเรียกว่าผีนั้นก็คือสิ่งที่ไม่มีกายเนื้อ อย่างเช่นคนและสัตว์เดรฉาน
ผีที่อยู่ปะปนกับมนุษย์บนโลกนี้ได้แก่
1.เทวดาชั้นจาตุมหาราช เช่น ภุมเทวดา รุกขเทวดา
2.สัมภเวสี (คนที่ตายก่อนหมดอายุขัย ยังไม่มีภพภูมิที่อยู่)
3.อสุรกาย(มี2จำพวก ไม่ค่อยกล้าสู้หน้าคน)
4.เปรต(มี12จำพวก)

นอกจากนี้ก็ยังมีผีชั้นดีที่สามารถปรากฏกายในสภาพครั้งที่ยังเป็นคนได้อีก คือ
5.เทวดาชั้นอื่นๆอีก5ชั้น
6.พรหมจากทั้ง16ชั้น

หากต้องการทราบรายละเอียดเรื่องเหล่านี้ เผื่อจะได้เลิกกลัวผีเสียที ขอแนะนำให้อ่านเรื่อง ไตรภูมิ ของพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤๅษีฯ) ซึ่งน่าจะมีในเวปนี้ หรือหาซื้อได้ที่บ้านซอยสายลม (แผนที่มีอยู่ในเวปนี้แล้ว)

สวัสดีที่ผีมีจริง
จากคนที่ยังไม่เต็มบาท

 

การกลัวผี เพราะคงกลัวเค้ามาทำร้ายเรา หากแต่เค้าทำร้ายเราไม่ได้หละครับ เราจะกลัวไปใย เอิ้กกก ที่น่ากัวคนมากกว่า มันมีโอกาสทำร้ายเราได้มากกว่าผีอีก เอิ้กกก

 

คนทุกคนมีเทวดาคุ้มครองถ้าเราทำกรรมดีท่านก็สามารถดูแลเราได้มากแต่หากเราสร้างแต่กรรมชั่วท่านก็คงไม่สามารถเข้ามาใกล้เราได้แม้อยากจะช่วย....คุณวัชราพลยังเป็นเด็กความบริสุทธิ์ยังมากเทพที่คุ้มครองจึงมาบอกทางกลับบ้านไงละ....

 

เราก็กลัวผีนะ แต่ว่าเราไม่กลัวกุมารทองอะไม่รู้เป็นอะไร(ก็เลี้ยงไว้นี่หว่า)