เรื่องเด่น เถียงกันกับ " สมมุติสัจจะ"

" สมมติสัจจะ"


หลากหลายเรื่องราวแห่งความขัดแย้ง มาจากสาเหตุแค่ สมมติสัจจะของตนเองเท่านั้นเอง

หลวงตาพูดเสมอว่า ความขัดแย้งมันเกิดเป็นปกติโลก เพราะคนเรามีความเชื่อ ความคิดเห็น ไม่เหมือนกัน

หลายปีก่อน ที่กุฏิหลวงตา หลายคนนั่งสนทนา เถียงกัน วุ่นวาย
หลวงตา จึงเทศน์ให้ฟัง เป็นเรื่องที่น่าสนใจ หลวงตาบอกว่าอย่าเถียงกันเลยมันไม่มีอะไรหรอก ไม่มีถูกไม่มีผิด คนเราแค่" เชื่อ ใช่ ชอบ" ไม่เชื่อไม่ใช่ก็ไม่ชอบ มันก็แค่นั้น ถ้าเราเชื่อ เราก็คิดว่ามันใช่ และเราก็ชอบ แต่ถ้าคนอื่นไม่เชื่อ ในสิ่งที่เราเชื่อ เราก็คิดว่ามันไม่ใช่และเราก็จะไม่ชอบ
ที่มาของปัญหาความขัดแย้งทั้งหมดทั้งมวลมันเกิดขึ้นแค่นี้ เกิดขึ้นจากสมมติสัจจะในใจคน คนที่แตกต่าง สมมติที่แตกต่าง ใจที่แตกต่างเพราะความต่างนี่แหละ เลยกลายเป็นความขัดแย้ง
แต่ถ้าเราสวดมนต์ภาวนา ให้อยู่กับความเป็นจริง อยู่กับความที่ไม่ต่าง ไม่ไปก้าวล้ำ ในสมมติสัจจะของผู้ใดเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องจริงของโลก เราก็จะไม่มีความขัดแย้งกับผู้ใด เพราะเราปล่อยไปตามสมมติสัจจะของโลก คือมีทั้งชอบและไม่ชอบ เชื่อและไม่เชื่อ
ถ้าคนสวดมนต์ภาวนาจริงๆ ๆปัญหาเหล่านี้จะไม่เกิดและหมดไป จะมีเมตตาล้วนๆ เมตตาบนความเป็นจริง เห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง จะมีแต่ความโปร่งโล่งสบาย จิตจะไม่ขุ่นมัวและขัดแย้งกับผู้ใด
หลวงตาหัวเราะแล้วพูดว่า เอาเวลาที่มาเถียงกันเนี่ยไปสวดมนต์ยังจะมีประโยชน์มากกว่า มานั่งเถียงกัน ว่ากัน มันไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากทำลายตนเองทั้งนั้น จำไว้! เขาสวดมนต์ปฏิบัติภาวนาเพื่อให้เปลี่ยนแปลงพฤติกรรม มีพฤติกรรมที่ดีมีความเคยชินที่ดีขึ้น สังเกตง่ายๆของคนปฏิบัติก็จากพฤติกรรมนี้แหละชัดเจนที่สุด