เรื่องเด่น เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

​

 

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) ถนนแสงชูโต ตำบลบ้านใต้ อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี แต่เช้า

เนื่องเพราะว่าได้รับฎีกาให้เป็น ๑ ใน ๑๐ พระเถระของจังหวัดกาญจนบุรี เข้าร่วมพิธีรับถวายภัตตาหารพระราชทาน จากพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าสุทิดาฯ พระบรมราชินี ตลอดจนกระทั่งพระบรมวงศานุวงศ์อื่น ๆ เนื่องในโอกาสสอบบาลีสนามหลวงปี ๒๕๖๘ ซึ่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานภัตตาหาร เพื่อเป็นกำลังใจแก่พระภิกษุสามเณรผู้เข้าสอบบาลีมาหลายปีแล้ว บางปีก็มีเครื่องเขียน มีสมุดหนังสือถวายมาด้วย เป็นพระมหากรุณาธิคุณอันประเสริฐอย่างหาที่สุดมิได้

เมื่อถึงเวลาแล้ว นายอธิสรรค์ อินทร์ตรา ผู้ว่าราชการจังหวัดกาญจนบุรี ได้นำรองผู้ว่าราชการจังหวัด และหัวหน้าส่วนราชการต่าง ๆ มาเป็นผู้แทนในการถวายภัตตาหารพระราชทาน ซึ่งพิธีกรรมพิธีการต่าง ๆ ก็ต้องเป็นไปตามหมายกำหนดการทั้งสิ้น กระผม/อาตมภาพรับภัตตาหารพระราชทานมาแล้ว โดยปกติก็จะฉันเป็นการฉลองพระราชศรัทธาทุกครั้ง และโดยเฉพาะในครั้งก่อน ๆ ซึ่งมีพระปรมาภิไธยย่อติดมาบนกล่องภัตตาหารด้วย ซึ่งกระผม/อาตมภาพจะลอกแล้วติดเอาไว้บนที่สูงทุกครั้ง

ในเรื่องของสถาบันพระมหากษัตริย์อันเป็นที่เคารพนั้น บุคคลที่ไม่เคยเป็นทหารรับใช้ชาติมา จะไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคนไทยถึงได้มอบกายถวายชีวิตต่อสถาบันพระมหากษัตริย์อย่างนี้ โดยเฉพาะในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ พระองค์ท่านทรงสืบสาน รักษา และต่อยอด ในสิ่งที่สมเด็จพระบรมชนกนาถได้ทำเอาไว้ยังไม่พอ พระองค์ท่านยังทำในลักษณะ "ปิดทองหลังพระ" อีกด้วย

ทุกท่านลองนึกดูว่าสำนักเรียนคณะจังหวัดต่าง ๆ อย่างน้อยก็มีถึง ๗๗ จังหวัด แล้วหลายจังหวัดก็มีสำนักเรียนใหญ่ ๆ ที่ได้รับพระราชทานต่างหากอีกด้วย แต่ละปีนั้นนับเป็นพระราชทรัพย์สักเท่าไร ? ไม่แน่เหมือนกันว่าท่านทั้งหลายจะคำนวณได้ถูกต้อง..!

โดยเฉพาะทางจังหวัดกาญจนบุรีนั้น ได้รับพระเมตตามาหลายปีติดกัน บางปีก็ให้พระภิกษุสามเณรผู้เข้าสอบบาลีสนามหลวงของปีนั้น เป็นตัวแทนมานั่งรับพระราชทานด้วย แต่ว่าปีนี้ทางราชการคัดเอาพระเถระ ซึ่งอยู่ในระดับหัวของจังหวัดมาทั้งหมด ๑๐ รูปด้วยกัน

 

เสร็จจากงานฉันภัตตาหารเพลแล้ว พวกเราทั้งหมดก็ไปรวมตัวกันที่ศาลาการเปรียญ วัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) เพื่อร่วมพิธีเปิดการสอบบาลีสนามหลวง ประจำปี ๒๕๖๘ โดยมีพระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ. ๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๔ เป็นองค์ประธานและให้โอวาท พระมหาชนะชัย โสตฺถิโก ป.ธ. ๙ วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) เป็นผู้นำประโยคและอ่านสาส์นจากแม่กองบาลีสนามหลวง

เมื่อถึงเวลาที่สมควร ทางด้านพระเถระ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าคณะจังหวัด รองเจ้าคณะจังหวัด ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัด ตลอดจนกระทั่งเจ้าคณะอำเภออาวุโสต่าง ๆ ก็ร่วมกันเป็นกรรมการเซ็นรับรองการเปิดข้อสอบ แล้วหลังจากนั้นจึงเริ่มทำการแจกจ่าย และให้ผู้เข้าสอบทั้งหลายได้เริ่มทำปัญหากัน

กระผม/อาตมภาพนั้นต้องขอตัวเดินทางกลับไปยังวัดอุทยาน เนื่องเพราะว่ามีนัดกับท่านเจ้าคุณกล้า - พระวชิรวาที, ผศ., ดร. (กล้า วีรรตโน) เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุ วรวิหาร จังหวัดเพชรบุรี รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี และเป็นเลขานุการรุ่นขององค์กรพระอุปัชฌาย์รุ่นที่ ๕๑ ในเขตปกครองคณะสงฆ์หนกลาง ซึ่งกระผม/อาตมภาพเป็นประธานรุ่นอยู่

ท่านเจ้าคุณกล้านั้นตั้งใจว่าจะตามไปถวายมุทิตาสักการะ ในโอกาสที่กระผม/อาตมภาพได้รับพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช แต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี แต่ด้วยความที่กระผม/อาตมภาพยังมีภารกิจในวันพรุ่งนี้ ก็คือเป็นประธานในการนำภาวนาพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ จบ ที่วัดอุทยาน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี จึงต้องเดินทางมาพักที่วัดอุทยาน ทำให้ท่านไม่ต้องเดินทางไกลไปถึงวัดท่าขนุน

ท่านได้นำพาคณะ ซึ่งมี ผอ.มด (นางสาวปิยวัน เครือนาค) ซึ่งก็มีคำว่าด็อกเตอร์นำหน้าเช่นกัน ผู้อำนวยการโรงเรียนการกุศลสุวรรณรังสฤษฏ์วิทยาลัยมาด้วย มาถวายสักการะแล้วยังขอพรอีกต่างหาก..!

โดยเฉพาะท่านเจ้าคุณกล้า ได้ปรารภถึงหลวงพ่อเจ้าคุณเสน่ห์ (พระวิสุทธิวรกิจ, ดร.) ผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรี ซึ่งท่านต้องการที่จะขยายพื้นที่วิทยาลัยสงฆ์ออกไป เพื่อที่จะได้สร้างอาคารต่าง ๆ ให้สะดวกต่อการศึกษามากกว่านี้ และหลวงพ่อเจ้าคุณเสน่ห์ได้ปรารภกับกระผม/อาตมภาพให้ช่วยซื้อที่ดินในการสร้างวิทยาลัยสงฆ์ด้วย

กระผม/อาตมภาพได้รับปากท่านไปแล้ว ตั้งแต่งานทอดผ้าป่าสร้างอาคารเรียนระดับประถมศึกษา โรงเรียนการกุศลสุวรรณรังสฤษฏ์วิทยาลัย งานนี้ก็เลยมีการกำชับกำชากันอีกว่า "อย่าลืม" ซึ่งถ้าใครมากำชับแบบนี้ ปกติแล้วกระผม/อาตมภาพมักจะลืมเสียอยู่เสมอ..! เพราะว่าเป็นคนที่พูดครั้งเดียวจบ ใครมาตอกย้ำ ถือว่าเห็นเราเป็นคนที่มีสัจจะบกพร่อง ถ้าเห็นเป็นคนเช่นนั้นก็อาจจะเลิกคบไปเลยก็ได้..!

 

เมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพก็ต้องมาค้นดูในบัญชีว่า วัตถุมงคลในคลังยังมีอะไรเหลืออยู่บ้าง ? ในส่วนที่เหลือมากพอก็เป็นสมเด็จองค์ปฐม พิมพ์นั่งบัวเสวยสุข เนื้อสเตนเลส เนื่องเพราะว่าราคาเก่าค่อนข้างสูง เพราะว่ากว่าที่จะทำสำเร็จ ก็เสียแม่พิมพ์ไปถึง ๒๐๐ กว่าตัว..! เนื่องเพราะว่าสเตนเลสนั้น เป็นวัสดุที่แข็งมากเป็นพิเศษ ยังไม่มีใครนำมาทำเป็นวัตถุมงคลเลย นอกจากสมเด็จองค์ปฐม พิมพ์นั่งบัวเสวยสุข เนื้อสเตนเลส ของทางวัดท่าขนุนรุ่นนี้

ถ้าไม่ได้บุคคลที่บ้าเลือดพออย่างพระครูเทพ (พระครูปฐมสาธุวัฒน์) เจ้าอาวาสวัดสี่แยกเจริญพร จังหวัดนครปฐมแล้ว ก็คาดว่าไม่มีใครบ้าพอที่จะสร้างวัตถุมงคลแบบนี้ เพราะว่าการกัดแม่พิมพ์แต่ละครั้งนั้น ที่กระผม/อาตมภาพเจอมาในเบื้องต้นก็อยู่ที่ตัวละ ๓๕,๐๐๐ บาท..! แล้วระยะหลัง ๆ นี้ก็อยู่ที่ตัวละ ๕๐,๐๐๐ บาทเป็นปกติ..! ปรากฏว่าตอกไปได้ไม่กี่องค์ แม่พิมพ์ก็ร้าวบ้าง แตกเป็นสองซีกไปเลยบ้าง..! ท้ายที่สุดสูญเสียแม่พิมพ์ไปถึง ๒๐๐ กว่าตัว ญาติโยมลองคูณดูว่าเป็นตัวเลขมหาศาลขนาดไหน ?! ทำเอาพระครูเทพตลอดจนเจ้าของโรงงาน "ทำไปบ่นไป"

แต่ท้ายที่สุดก็สำเร็จออกมา เมื่อคำนวณราคาแล้ว กระผม/อาตมภาพให้จำหน่ายในราคาองค์ละ ๒,๕๐๐ บาทเพื่อขอทุนคืน แต่ก็รู้สึกว่าแพง จนกระทั่งญาติโยมหันไปหยิบจับเอาเนื้ออื่น ๆ ดีกว่า ถึงแม้ว่าเนื้อสเตนเลสจะแข็งแกร่งขนาดไหนก็ตาม แต่ราคาแพงแบบนี้ก็ไม่มีใครสนใจเท่าไร เพราะว่าใช้เนื้ออื่นก็ได้เหมือนกัน

เมื่อมารับปากหลวงพ่อเสน่ห์ว่าจะร่วมทำบุญเพื่อซื้อที่ดินเพื่อสร้างวิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรี กระผม/อาตมภาพดูแล้วว่า ก็คงจะมีแต่สมเด็จองค์ปฐม พิมพ์นั่งบัวเสวยสุข เนื้อสเตนเลส นี้แหละ ที่มีจำนวนพอเพียง ถ้าหากว่าญาติโยมร่วมกันบูชาทั้งหมด น่าจะเพียงพอซื้อที่ดินถวายทางวิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรีได้สัก ๑ ไร่ จึงตั้งใจว่าถ้ากลับไปสำรวจจำนวนที่แน่นอนแล้ว จะให้ไอ้ตัวเล็กนำออกกระทู้ เพื่อร่วมซื้อที่ดินสร้างวิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรี ว่าจะตั้งราคาอยู่ที่สักองค์ละ ๑,๐๐๐ บาท ต้องเรียกว่า "ลด แลก แจก แถม" กันเลย..!

 

โดยเฉพาะการซื้อที่ดินนั้น มีอานิสงส์พิเศษ การถวายที่ดินไว้ในพระพุทธศาสนา เพื่อที่จะสร้างวิทยาลัยสงฆ์ ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า อันดับแรกเลย การถวายที่ดินนั้น ไม่ว่าจะเกิดชาติใหม่อีกกี่ชาติ ท่านก็จะต้องเป็นเจ้าข้าวเจ้าของที่อยู่อาศัยที่มั่นคง ชนิดที่ไม่มีใครมาเบียดเบียนเราให้พ้นจากสถานที่นั้นได้ เพราะว่าแรงบุญในการถวายที่ดินเอาไว้ในพระพุทธศาสนานั่นเอง แล้วเมื่อถึงเวลาสร้างเป็นวิทยาลัยสงฆ์ คนเข้าไปใช้งานกี่คน อานิสงส์ธรรมทานและวิหารทานก็เป็นของเราไปด้วย

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า แม้การถวายทานกับพระองค์ ๑๐๐ ครั้ง ยังไม่เท่าถวายสังฆทาน ๑ ครั้ง และถวายสังฆทานเป็น ๑๐๐ ครั้ง ก็ไม่เท่ากับถวายวิหารทาน ๑ ครั้ง หลังจากนั้นแล้ว ยังมีพระบาลีที่ว่า สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทานทั้งปวง

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านทั้งหลายก็จะมีบุญในลักษณะ "น้ำซึมบ่อทราย" ที่เป็นบุญใหญ่สุดในพระพุทธศาสนา ก็คือบุญของวิหารทานและธรรมทานร่วมอยู่ด้วย เพราะว่าสร้างอาคารเรียนอยู่บนที่ดินของเรา คนเข้าไปใช้งานในพื้นที่กี่ครั้ง อานิสงส์นี้ก็เป็นของเราทุกครั้ง

ในเรื่องของการเกิดมาเป็นมนุษย์นั้น ทรัพย์สินทุกอย่างเป็นสิ่งของภายนอก ถึงเวลาถ้าเราสิ้นชีวิตไปก็ไม่สามารถจะนำติดตัวไปได้ แต่ว่าแรงบุญแรงกุศลนั้น เป็นสิ่งเดียวที่สามารถติดตัวข้ามชาติข้ามภพไปได้ แล้วถ้าเป็นบุญใหญ่ในระดับวิหารทาน ธรรมทานอย่างนี้ กว่าที่ท่านจะได้รับอานิสงส์ครบถ้วน ก็คงเข้าสู่นิพพานไปก่อนแล้วนั่นเอง

จึงขอเชิญชวนญาติโยมทั้งหลาย ถ้าหากว่าสามารถแบ่งปันเงินในกระเป๋าสัก ๑,๐๐๐ บาท ร่วมกับบูชาสมเด็จองค์ปฐม พิมพ์นั่งบัวเสวยสุข เนื้อสเตนเลส พิมพ์ใหญ่ ของวัดท่าขนุน ซึ่งเสกเอาไว้ดีแล้วหลายปีนี้ เพื่อร่วมกันเป็นเจ้าภาพซื้อที่ดิน มอบให้กับทางวิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรี เพื่อสร้างอาคารเรียน ก็ขอให้ท่านทั้งหลายเตรียมตัวเตรียมใจที่จะไปจองกันในเว็บวัดท่าขนุนได้ในระยะเวลาอันไม่นาน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)