.....เมื่อผู้ใดก็ตามหลงในอำนาจ อันเป็นขนมหวานที่มารวางล่อมนุษย์ที่ลืมตัว.... กล้าล่วงเกิน ก้าวล่วงพระราชอำนาจ พระมหากษัตริย์ ผู้ทรงเป็นธรรมราชา ทรงศีลธรรม กล้าตระบัดสัจจ์ต่อสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี กล้าหาผลประโยชน์บนความทุกข์ของมหาชน ...เมื่อบุญเก่าเบาบาง วิบากของกรรมปัจจุบันนี้ซึ่งรุนแรงมากก็พร้อมจะส่งผล คอยดูกันต่อไป ว่า พระสยามเทวาธิราช จะลงดาบวันไหน.. .......ย้อนมาดูใจตน...ปลงสังเวชถ้าเราเป็นคนพวกนั้นที่ยืนตรงจุดนั้นเราก็อาจพลาด ......ใครๆก็อยากทำดี เป็นวีรบุรษ...แต่เมื่อมีอำนาจในมือ คนก็มักถูกอำนาจนั้นกลื่นกินใจให้มืดมิด หลงทำกรรมหนักโดยไม่รู้ตัว....