หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล / พระแท้ ผู้ถ่อมตน/อุบายสมาธิง่ายๆ

น้อมถวายกุศลแก่ผู้ให้กำเนิด ทุกชาติภพ

 

"การปฏิบัติภาวนา ต้องหาอาจารย์ตัวเองให้เจอ"
การปฏิบัติภาวนานี่ก็มีผล ผลสำคัญเลยละ คือ ต้องหาอาจารย์ตัวเองให้เจอ หาให้พบ ไม่ว่าจะเป็นพระ หรือคนนั้นเป็นฆราวาสก็ตาม อันนี้จากประสบการณ์ ไม่เชิงประสบการณ์แต่อย่างเดียว แต่เป็นความจริง ทำไมถึงว่าอย่างนั้น...
ครูอาจารย์ท่านบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง..ทุกคนล้วนมีกรรมเป็นของตัวเอง กรรมนี้หมายถึง..ทั้งกรรมดี กรรมไม่ดี กรรมส่วนตัว กรรมหมู่ กรรมคู่ มีกันทุกคน
ทีนี้มาพูดถึงกรรมดี กรรมที่คนเราเคยสร้างกันมา อาจจะเป็นพ่อ แม่ ครู อาจารย์ พี่ น้อง มิตรสหาย แม้แต่คู่ชีวิตเป็นต้น ที่เอื้อต่อกันในอดีต ที่มีความเกี่ยวพันกันมาในอดีต จะสอนกันได้ จะพอชี้แนะแนวทางกันได้ เพราะเป็นคู่ทรมานกันมา ทรมานนี้ หมายถึงเคยอบรมสั่งสอนกันมา เคยเป็นพ่อเป็นแม่เป็นครูเป็นอาจารย์เป็นศิษย์ เป็นพี่เป็นน้อง แล..เคยเป็นคู่ชีวิตกันมา เป็นต้น
กลุ่มนี้พอมาเกิดชาติใหม่..ถึงแม้เกิดต่างพ่อต่างแม่ก็ตาม..ด้วยวิบากกรรมของใครของเราก็ตาม แต่ก็ยังมีความเกี่ยวพันกันในอดีตอยู่ ชาติใหม่ใครผ่านก่อนก็เป็นครูเป็นอาจารย์สอนต่อไป แลสอนรู้เร็วเห็นเร็วด้วย ก็เนื่องด้วยการสร้างกรรม.. สร้างบารมีร่วมกันมาแต่อดีต บางครั้งแทบไม่ต้องสอนเลย พูดคำสองคำก็เข้าใจความหมายกันแล้ว สอนนิดเดียวจิตก็รวมลงแล้ว บางครั้งแค่เห็นหน้าจิตก็รวมลงแล้ว นี่เป็นอย่างนี้ เพราะลงใจกันโดยธรรมชาติ
ด้วยเหตุนี้แล...จึงเป็นที่มาว่า...เราจะปฏิบัติภาวนา เราต้องหาครูอาจารย์ของเราให้เจอ เพราะเหตุนั้น จะทำให้เรารู้ตามได้เร็วขึ้น ดังนี้"
หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล
วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร จ.สุรินทร์




https://www.facebook.com/พระโพธิธรรม-187912255304104/

 

https://fb.watch/8vX0fqIi8b/

 

การภาวนาไม่ต้องไปตัดสังขาร จิตไม่ปรุงแต่งจะมีสังขารตัวไหนต้องไปตัด เรามาค้นหาผู้รู้ ค้นหาจิตของเราให้ชัดๆเดี๋ยวตัดเองหมดเลย
ที่เราไปนั่งตัดกัน เพราะเราไม่เห็นจิต ตัดเท่าไหร่ก็ไม่หมด
พิจารณาร่างกายของเราเป็นอสุภกรรมฐาน เป็นไตรลักษณ์ พิจารณาไปก็เหมือนเดิม จิตใจเราก็ไม่เปลี่ยน นิสัยเหมือนเดิมเลย
มันเปลี่ยนแค่สัญญา ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ไม่เปลี่ยนด้วยธรรมชาติ ถ้าจิตเราเปลี่ยนด้วยธรรมชาติมันก็จบเลย จิตจริงๆมันจบได้
#หลวงพ่อเยื้อน #ขันติพโล

 

" เราเห็นจิตเราแล้ว ก็หมดความหมายแล้วโลกนี้
ถึงจะว่าโลกสีสวย สีอะไรก็แล้วแต่
แต่จิตตรงนี้ ตรงผู้รู้ตรงนี้ มันไม่มีสีสันวรรณะ
จะว่าสีแดงก็ไม่ใช่ สีเหลืองก็ไม่ใช่..ไม่มีสี
เพราะตรงนี้เป็นการกระทำเพื่อให้รู้ว่า..
คำพูด..สมมุติบัญญัติในโลกนี้ทั้งหมด มันไม่ใช่จิต
คือเราหลงทาง ไปเข้าใจว่าจิตเป็นนั้นเป็นนี้ต่างๆนาๆ
หลงทางคือ โง่ นั่นเอง
ถ้าเราไม่โง่..คือดูที่จิต
เห็นจิตปั๊บ..จะเกิดความฉลาดขึ้นมา
จิตที่ที่ฉลาด เพราะไม่ตาม ไม่ไปยึดมั่นของโลก
คำพูด คำสรรเสริญ นินทาทั้งหมด จะไม่ถึงจิต
ถ้างั้นการที่เรามาภาวนา เพื่อมาแก้ไข เพื่อจะได้จบกัน"
พระธรรมเทศนา หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล
....................................................

 

"หลวงปู่ดูลย์เคยสอนเราว่า
ธรรมะมันอยู่ตรงหน้าเรานี่แหล่ะ
เพียงแต่เราเข้าใจผิดเพียงนิดเดียวเอง
เราก็เลยหล่นลงไปสู่ความผิดพลาดเข้าใจผิด
เมื่อเข้าใจผิดแล้ว ก็ผิดแล้วผิดเลย

*****************************

 

“สิ่งที่ท่านกระทำ คือ ข้อวัตร อันงามของความเป็นพ่อแม่ครูบาอาจารย์
มิใช่เพียงแต่พร่ำสอน แต่คือการลงมือกระทำให้เห็น ให้ปฏิบัติตาม
ข้อวัตร ในพระธรรมวินัยนี้
อาทิกัลยาณัง มัชเฌกัลยาฌัง ปะริโยสานะกัลยาฌัง
งดงามในเบื้องต้น งดงามในท่ามกลาง และงดงามในที่สุด

 

หลวงปู่ดุลย์ท่านพูดนะ
ที่เราเกิดมาเพราะเรามีกรรม
กรรมนำพาเรามาเกิด
เกิดแล้ว....กรรมใดที่เราเคยทำไว้
มันก็จะมาหาเรา
เราจะวิ่งไปไหนก็วิ่งไม่พ้น
มันก็ตามไปหมด
หลวงปู่บอกว่ามีอย่างเดียว
ที่ไม่ให้มีกรรมก็คือ..อย่าทำ



หลวงพ่อเยื้อนขันติพโล
วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร
จังหวัดสุรินทร์
เทศนาโปรดญาติโยมที่
วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร
วันที่ 15 เมษายน 2559

******************************

 

ขอบคุณที่มา https://www.youtube.com/@channel-is9zm

 

" เราเห็นจิตเราแล้ว ก็หมดความหมายแล้วโลกนี้
ถึงจะว่าโลกสีสวย สีอะไรก็แล้วแต่
แต่จิตตรงนี้ ตรงผู้รู้ตรงนี้ มันไม่มีสีสันวรรณะ
จะว่าสีแดงก็ไม่ใช่ สีเหลืองก็ไม่ใช่..ไม่มีสี
เพราะตรงนี้เป็นการกระทำเพื่อให้รู้ว่า..
คำพูด..สมมุติบัญญัติในโลกนี้ทั้งหมด มันไม่ใช่จิต
คือเราหลงทาง ไปเข้าใจว่าจิตเป็นนั้นเป็นนี้ต่างๆนาๆ
หลงทางคือ โง่ นั่นเอง
ถ้าเราไม่โง่..คือดูที่จิต
เห็นจิตปั๊บ..จะเกิดความฉลาดขึ้นมา
จิตที่ที่ฉลาด เพราะไม่ตาม ไม่ไปยึดมั่นของโลก
คำพูด คำสรรเสริญ นินทาทั้งหมด จะไม่ถึงจิต
ถ้างั้นการที่เรามาภาวนา เพื่อมาแก้ไข เพื่อจะได้จบกัน"


พระธรรมเทศนา หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล

 

จิตหลบเข้าใน


เมื่อ ๓ - ๔ ปีที่ผ่านมา หลวงพ่อเยื้อนท่านอาพาธหนัก หนักถึงขนาดกับจะปลงสังขารลงทีเดียว มีเรื่องหนึ่งผู้โพสต์เข้าไปกราบเยี่ยมท่านที่โรงพยาบาลธนบุรี หลวงพ่อท่านได้ปรารภธรรมภายในให้ฟังว่า...


หลวงพ่อ: อาจารย์ป่วย(อาพาธ)ครั้งนี้หนักมาก หนักกว่าทุกๆครั้ง ครั้งนี้อาจารย์ปล่อยหมด ปล่อยหมดเลย ไม่เหลือเลย คือไม่มีอะไรจะเหลือเพราะจิตมันเป็นธรรมชาติไปหมดแล้ว ไม่มีภาระอะไรที่จะทำต่อแล้ว อาจารย์ตั้งใจอย่างนั้น ในขณะที่มางานนิมนต์...(ท่านมางานรับนิมนต์ในกรุงเทพฯ)

พอขึ้นนั่งบนอาสนะสงฆ์ โลกมันหมุน หมุนเร็วมาก อาจารย์นั่งอยู่บนอาสนะเหมือนนั่งอยู่บนโลก...โลกมันหมุนเร็ว เร็วมาก...เร็วจนอาจารย์หาที่เกาะยึดไม่ได้เลย เมื่อหาที่เกาะยึดไม่ได้ คว้าอะไรไม่ได้ มีทางเดียวก็คือ ปล่อยหมด พอปล่อยหมดเท่านั้นละ ร่างอาจารย์ก็ร่วงจากอาสนะเลย หล่นลงมาเลย ดี..ที่มีคนมารับได้ทัน รู้อยู่...รู้ตัวอยู่ตลอดแต่ทำอะไรไม่ได้ โลกภายนอกมันหมุนเร็ว ลืมตาไม่ได้ โลกมันหมุนไปหมด เห็นอยู่...ร่างกายอาจารย์ร่วงลงจากอาสนะเลย ผู้คนอยู่ใกล้รีบมารับตัวอาจารย์ไว้เลย คิดว่าป่วยคราวนี้คงจะไม่รอด คงจะตายแน่นอน สำรวจจิตดูก็ไม่มีอะไรติดข้อง ก็ปล่อยหมดเลย ข้างนอกก็ปล่อยให้คนเขาแบกเขาหามร่างอาจารย์ไปส่งโรงพยาบาลไป ไปโรงพยาบาลหัวเฉียวก่อน..ส่งตัวอาจารย์ไปที่นั่นก่อน รู้ตัวตลอด เขาแบกยังไง เขาหามยังไง หมอปั้มหัวใจยังไง รู้ตลอด ก็ปล่อย...พอคิดจะปล่อย จิตดีดตัวเข้าในทันทีเลย ดีดตัวหลบเข้าในทันที จิตเข้าไปอยู่ข้างใน ก็รู้เลยว่า ถ้าจิตดีดตัวเข้าในแบบนี้ จิตไม่มีอันตราย จิตปลอดภัย จิตรักษาจิตเอง รู้ตัวว่า...ยังไม่ตาย ยังไงก็ยังไม่ตาย ถ้าจิตเข้ามาแบบนี้ ไม่ตาย ถ้าจิตออกไปข้างนอก ตาย...ตายแน่นอน คือ...อาจารย์จะบอกให้นะ...ถ้าคนเราฝึกจิตมาดีแล้ว จิตจะดีดเข้ามาของเขาเอง จิตรักษาจิตเอง แม้จะเจอนาทีเป็นนาทีตายก็ตาม อย่างอาจารย์นี่เขาดีดเข้าภายในเองเลย มันเป็นเรื่องอัศจรรย์สำหรับผู้ฝึกจิตมาดีแล้ว สำคัญนะเรื่องจิตนี่ ทำให้ได้ คือ...อย่างอาจารย์ ไม่ห่วงแล้วเรื่องตาย เพราะไม่มีภาระอะไรที่จะต้องมาดูแลอีก หมดเท่านั้น
ผู้โพสต์: ขอโอกาสครับ ที่พ่อแม่ครูอาจารย์เล่ามา จิตดีดตัวหลบเข้าในนี้ ผมพอจะเข้าใจ เพราะเคยสัมผัสมาและเคยเป็นมาแล้วตอนได้รับอุบัติเหตุถูกรถชนคราวก่อน คือผมแปลกใจแค่ว่า...ผมแค่เห็นจิตเจ้าของเท่านั้น...แต่ทำไมอาการจิตเข้าในเหมือนกันกับพ่อแม่ครูอาจารย์เป็น ถ้าเป็นอย่างนี้ จิตปลอดภัย ปลอดภัยจริงๆ แม้แต่ร่างกาย...ก็ไม่ตาย รู้ตัวเลย ส่งผลให้ปลอดภัยไปด้วย แต่ต้องใช้เวลาพักฟื้นกายเอาหน่อย แต่จิตไม่มีปัญหา
หลวงพ่อ: นี่แหล่ะ...ประโยชน์ของการฝึกจิตมาดีแล้ว เพราะฉะนั้นทุกคนถ้าฝึกจิตมาดี และทำได้...จิตนี้จะรักษาตัวจิตเขาเอง ถึงเวลานั้นเขาจะดีดตัวหลบอันตรายของเขาเอง ใครจะไปรู้...ใช่มั้ย อยู่ๆโลกมันหมุนตี๊วเลย หาจับ..คว้าอะไรก็ไม่ได้ มันก็เลยร่วงเลย ปล่อยเท่านั้นละ...ถ้าปล่อยแล้ว..จิตไม่เข้ามาตรงนี้นะ...ออกจากตรงนี้ไปนะ...อาจารย์ก็ไปแล้ว ไม่อยู่แล้ว แต่...มันเข้ามาข้างในได้ซะก่อน ก็เลยรู้ว่าปลอดภัย.

ธรรมะบรรยาย พระราชวิสุทธิมุนี วิ.(หลวงพ่อเยื้อน ขนฺติพโล)
วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร อำเภอบัวเชด จังหวัดสุรินทร์

Cr.#คนรักพระ สายวิปัสสนา