ไม่รู้จักกัน

การไม่รู้จักใครเลยมันก็ดีนะ มาง่าย ไปง่าย ปลดง่าย

 

วัฏจักร คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ยังอยู่ในวงกลม วงจร วงแหวน หนีไม่พ้น เกิด ดับ เสื่อม พัง

แล่นทะยานดั่งลูกศรที่ออกจากแล่ง และแล้วก็แผ่วลงร่วงตกลงดิน กลายเป็นผืนปฐพีให้คนย่ำเดิน ให้หมาขี้เยี่ยว ขี้ดินชัดๆ

 

จิตใจที่เป็นเหมือนแผ่นดิน.ย่อมรองรับไว้.ซึ่งของสะอาดและของสกปรก.เป็นเรื่องธรรมดา.ของธรรมชาติ

 

ความเห็นของเรา จิตเป็นเหมือนน้ำ เปลี่ยนแปลงได้ทุกภาชนะที่รองรับ ยิ้มๆ

 

ทุกวันนี้มองไม่เห็นซึ่งเนื้อหนังและกระดูกแล้ว เห็นเป็นความว่างไปเลย คนๆ นี้ วันข้างหน้าก็เป็นสูญ รูปต่างๆ เหล่านั้นที่ปรากฏอยู่ในสัญญา ความจริงแล้วไม่มีอยู่จริง เมื่อใดสัญญาทำกิจมันก็มี เป็นเพียงรูปสัญญา ดังคำกล่าวของหลวงปู่ดูลย์ที่ว่า....เห็นจริง แต่ที่เห็นน่ะไม่จริง

".เห็นจริง แต่ที่เห็นน่ะไม่จริง" คำกล่าวนี้มีความลึกซึ้งและแยบคายทั้งอรรถและธรรม

 

รูป.เวทนา.สัญญา.สังขาร.วิณญาญ...วิญญาณเป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร.สังขารเป็นปัจจัยให้เกิดสัญญา.สัญญาเป็นปัจจัยใหัเกิดเวทนา.เวทนาเป็นปัจจัยให้เกิดรูป....รูป...เวทนา...สัญญา..... สังขาร...วิณญาณคือตัวเกิด.ไม่มีจิตวิณญาณมันก็เกิดไม่ได้.จิตวิณญาณไม่ไช่ของเรา.เรานั้นก็มีอยู่.หากไม่มีเรา.แล้วผู้ใดจะเป็นผู้ปล่อย..วางจิตวิณญาณ.

 

ขันธ์ห้า แม้ปราศจากการปรุงแต่ง ก็ยังทำกิจสืบเนื่องเป็นวงจรอยู่อย่างนั้นโดยธรรมชาติค่ะ

 

พระปัจเจกพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นสมัยใด
พระปัจเจกพุทธเจ้าอุบัติมาแล้วกี่พระองค์

อันใดไม่รู้ก็คือไม่รู้ ไม่ต้องตอบ ไม่มีโทษ รู้ที่ไม่มีในตน รู้ที่รับเข้ามาจากสื่อภายนอก คือรู้หลอก เมื่อนำมาแสดง จึงได้ชื่อว่าอวดอุตริมนุษยธรรม อวดอุตริมนุษยธรรม มีโทษเป็นทุกข์

ความไม่รู้ไม่ใช่ความผิด แต่ความอวดรู้ทั้งๆ ที่ไม่รู้ คือผิด ผิดศีล ผิดธรรม เริ่มตั้งแต่วจีทุจริต แล้วความสุจริตจะมีมาจากไหน โทษของวจีทุจริตมีเพียงสถานเดียว คือ ทุกขติวินิบาต ทบทวนเอาเอง

เจริญสติให้มากๆ เผลอเพลินเกิดขึ้นบ้างเป็นธรรมดา ตราบใดที่อนุสัยกิเลสยังไม่ถูกกำจัดได้อย่างหมดจด อวิชชาเกิดตลอดสาย อย่าประมาท

 

ถามคนต้องเอ๋ยนาม.ถามกว้างๆไม่มีคนตอบ.เพราะไม่รู้ว่าถามใคร.

 

ที่เขียนไปหากเข้าใจว่าเป็นการอวด.ก็ขออภัย.ต่อไปคงไม่รบกวน.

 

รบกวนอะไรรึ หากข้อความที่โพสต์ไปนั้น ทำให้กระทบใจผู้อ่านต้องขออภัยด้วยค่ะ ไม่มีเจตนากล่าวให้ร้ายใครจริงๆ

 

คนรอบข้างจึงเป็นคนที่สำคัญที่สุด เพราะยิ่งมา เวลาของเรายิ่งเหลือน้อย สถานีปลายทาง ไม่รู้ว่าใครจะถึงก่อนใคร?

ไม่แก่งแย่ง ไม่คับแค้น ไม่ใช้คำพูดให้กลายเป็นมีดกรีดแทงคนรอบตัว

จงเห็นใจ จงใส่ใจ เพราะไม่รู้วันใด เราต้องจากกัน
ชีวิต มีกันคนละหนึ่งครั้ง ไม่ว่าจะสั้นหรือยาว
ชีวิต คือสิ่งที่ไม่อาจหลีกหนี ไม่ว่าจะดีหรือร้าย
ชีวิต คือการเดินทาง ไม่ว่าจะราบรื่นหรือขรุขระ

ฉันไม่ได้สมบูรณ์ เธอก็ไม่ได้สมบูรณ์ เรื่องราวทั้งปวงก็ไม่ได้สมบูรณ์

หลังจากนี้สักร้อยปี เธอก็หลับไม่ตื่น ฉันก็หลับไม่ตื่น ต่อให้โลกนี้เปลี่ยนไปศิวิไลเพียงใด ฉันก็ลุกขึ้นมาบอกเธอไม่ได้ เธอก็ตื่นมาชมอีกครั้งไม่ได้ เพราะถึงตอนนั้นเธอและฉันหลับลึก..เนิ่นนาน

~รักกันยามเป็น ดีกว่าเซ่นไหว้ยามตาย!~

"นุสนธิ์บุคส์"

 

ภิกษุสงฆ์.ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่ยังเข้าไม่ถึงธรรม.เป็นแต่เพียงนำคำสอนของพระพุทธเจ้ามาแสดง.ซึ่งเป็นธรรมที่ยังไม่มีในตน.เป็นการอวดอุตริมนุษยธรรม.ไช่ไหม.

 

พอดีเราไม่ใช่ภิกษุสงฆ์ แต่เข้าใจว่าที่คุณติดข้องอยู่น่าจะป็นเรื่องของพระวินัยและสิกขาบท ลองศึกษาดูค่ะ

https://bit.ly/2Yd9Eq8

และที่เรากล่าวไปก่อนหน้านั้น เป็นในส่วนของฆราวาสแค่ศีลเบื้องต้น ซึ่งเรานำมาพิจารณาเอง

 

คำว่าอาดอุตริมนุษธรรม.ใช้กับภิกบุสงฆ์นะ.ไม่ไช่ฆราวาส.ฆราวาสใช้คำว่าอวดรู้.ใช้คำไม่ถูกย่อมไม่บรรลุจุดประสงค์.

 

ขอบคุณที่บอก ต่อไปจะระมัดระวังให้มากขึ้นค่ะ

 

คนไม่รู้.ย่อมไม่ผิด.คนกินยาพิษ.ย่อมไม่ตาย.ที่ไม่ตายเพราะ.รู้จักยา.ถอนพิษ.

 

จะพูดธรรมเมื่อต้องการวิจยะธรรมเพื่อนำไปเผยแผ่แค่นั้น โดยปกติเฉยๆ คุยทุกครั้งก็เพื่อหาอุบายปัญญาที่เหมาะสมกับหมู่สัตว์ที่ต้องการถ่ายทอด ซึ่งเป้าหมายมิใช่ที่ใดที่หนึ่ง

ในทุกสถานที่ประชุมชนก็เหมือนตุ๊กตาสำหรับเรา ไม่ติดใจใครๆ ไม่ติดใจประโยคข้อความของใคร แค่ได้เห็นปัญญา มุมมองธรรมะ ของผัสสะที่ส่งมา เราแค่น้อมเข้ามาแปรธาตุ เปรียบเสมือนโรงครัวดีๆ นี่เอง น้อมมาแล้วแยกเครื่องปรุงออกจากวัตถุดิบแต่ละชนิด มันจะเป็นวิชาอย่างดีสำหรับเราและผู้ที่ยังหลงอยู่

ไม่มีตัวตน บุคคล มีเพียงอรรถและธรรม