คลังเรื่องเด่น

ที่มา :::
อ่านจากกระทู้ หลวงปู่เเหวน จากคำบอกเล่าของ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
--------------------

นางแก้วคู่บารมี ..เรียบเรียงโดย..อังคาร

หนังสือ "นางแก้วคู่บารมี" นี้ ได้รวบรวมอดีตชาติของนางแก้วคู่บารมีของพระโพธิสัตว์ที่ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ซึ่งชาวพุทธรู้จักกันดีในนามพระนางพืมพากรือพระนางยโสธรา พระชายาของเจ้าชายสิทธัตถะ เรื่องราวทั้งหลายได้เริ่มร้อยเรียงตั้งแต่ครั้งที่พระนางพิมพาเริ่มตั้งความปรารถนาในอดีตกาลอันแสนไกลและความปรารถนาที่ได้ตั้งไว้นั้นก็ได้ร้อยรัดให้นางแก้วและพระโพธิสัตว์ได้เกิดมาสร้างสมบุญบารมีร่วมกัน ได้เกิดมาพบกัน เป็นคู่ครองกันในเกือบทุกชาติที่ได้เกิดมา จนมาถึงชาติอันเป็นที่สุด
ขอขอบคุณผู้เรียบเรียงข้อมูล (คุณอังคาร) ไว้ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ

คำปรารภ

๑. พระนางพิมพา - นางแก้วคู่บารมี

๒. สุมิตตาพราหมณี - ปฐมจิตอธิษฐาน

๓. เจ้าหญิงประภาวดี - ด้วยจิตคิดเกลียดชัง

๔. นางสุชาดา - รูปสมบัติเป็นทุกข์ภัย

๕. วิสัยหเศรษฐีภริยา - เกี่ยวหญ้าทำทานยามตกยาก

๖. ภริยาช่างหม้อ - หนีสามีออกบวช

๗. สัมมิลลหาสินีกุมารี - ทิ้งทรัพย์บวชเป็นดาบสินี

๘. จอมนางแห่งพาราณสี - ราชินีผมหงอก

๙. ราชธิดาพระเจ้าโกศล - จากนางทาสีเป็นพระมเหสีพระราชา

๑๐. พระสมุททวิชยาเทวี -...

พระอาจารย์ วรงคต วิริยะธโร ( หลวงตาม้า )
วัดพุทธพรหมปัญโญ (วัดถ้ำเมืองนะ)
ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่

ศิษย์ : อย่างอายุกัปป์ อายุ ช่วงอายุขัยต่าง ๆ ของพระพุทธเจ้าแต่ละองค์เนี่ย บางครั้งพวกนักวิทยาศาสตร์เขาจะชอบบอกว่า อายุของโลกมนุษย์มันไม่มียาวขนาดตามในตำราอะไรต่าง ๆ ?

หลวงตา : ไม่จริงหรอก ไม่จริงหรอก เขาไปไม่ถึง

ศิษย์ : จริง ๆ มันยาวกว่าที่เขารู้ ?

หลวงตา : ยาวมากนะ

ศิษย์ : ก็คือโลกใบนี้เลยเหรอ ?

หลวงตา : ใช่

ศิษย์ : แสดงว่าเขารู้ไม่จริง ?

หลวงตา : เขารู้ตามที่รูปลักษณ์ อย่างเขาไปเจอซากสัตว์โบราณ
มันก็ไม่มีทุกส่วนอยู่ในโลกนี้หรอก มันมีเป็นบางที่เท่านั้นเอง ใช่มั้ย

ศิษย์ : ครับ… เพราะของเก่ามันก็สลายไปหมด หาไม่ได้เขาก็ไม่รู้?

หลวงตา : มันเป็นธรรมดาของโลก เพราะฉะนั้น โลกนี้เราจะเอาอะไรไป... เอาไปไม่ได้สักอย่าง เพียงแต่อาศัยเท่านั้นเอง จริงมั้ย ทุกคนอาศัยอยู่ในโลกนี้ แล้วก็ตาย แล้วก็เกิดใหม่ แล้วก็อาศัยใหม่ มันก็แย่งกัน ยิงกัน ตีกัน ด่ากัน เอารัดเอาเปรียบกันใช่มั้ย ในโลกมันมีอยู่แค่นี้ เห็นแต่ประโยชน์ตนบ้าง พรรคพวกตัวเองบ้าง ฮึ ๆ มันก็อย่างงี้แหล่ะ...

เรื่องที่ ๑ พระโพธิสัตว์ - หน่อพุทธภูมิ - การแบ่งภาค
เนื้อหาทั้งหมดในกระทู้นี้เรียบเรียงจากหนังสือกายสิทธิ์เล่ม 1
สำนักสงฆ์พุทธพรหมปัญโญ (วัดถ้ำเมืองนะในปัจจุบัน) ตีพิมพ์เมื่อ 20 กว่าปีก่อน
ช่วงที่ ๑

เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๓ วันหนึ่ง ขณะที่ผู้เขียนกำลังนั่งคุยกับหลวงปู่ ท่านได้ถามผู้เขียนว่า "เคยได้ยินเรื่องการแบ่งภาคไหม" ผู้เขียนเรียนตอบท่านว่า "เคยครับ ในเรื่องรามเกียรติ์ พระรามแบ่งภาคมาจากพระนารายณ์ มีจริงหรือครับหลวงปู่" หลวงปู่ท่านนิ่งอยู่อึดใจหนึ่งแล้วตอบว่า "มีจริงเหมือนกัน อย่างหลวงปู่ทวดแบ่งภาคมาเกิดไงละ" เกี่ยวกับเรื่องนี้ เคยมีนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เรียนถามหลวงปู่ ซึ่งหลวงปู่ตอบว่า "มี...แต่ทำได้ในพวกหน่อพุทธภูมิ" หลวงปู่ท่านเคยบอกผู้เขียนว่า "แก รู้ไหมว่า ในหลวงท่านเป็นใคร ท่านคือผู้ปรารถนาพุทธภูมิ กำลังใจของท่านพวกนี้จะต้องเป็นผู้นำหมู่คณะ ดูอย่างวัวยังมีจ่าฝูง นกก็ต้องมีหัวหน้าฝูง วัดก็ต้องมีเจ้าอาวาส อย่างหลวงพ่อใหญ่ (พระโบราณคณิสร อดีตเจ้าอาวาสวัดสะแก) แต่หน่อพุทธภูมิที่มีบารมีเต็มแล้ว สูงแล้ว เขามักจะไม่เป็นกษัตริย์ เพราะจะมีภาระหนักหน่วง...

หญิงแก่ขวางทาง
เมื่อกลับมาถึงที่แล้วก็คิดในใจ พอทรงอารมณ์ได้ ก็ตั้งใจคิดว่าประเดี๋ยวเราจะไปหาลุง ก็ลุกจากที่นอน ออกจากสถานที่ จะไปหาท่านลุง แต่ว่าบรรดาท่านผู้ฟังอุปสรรคย่อมเป็นอุปสรรค เป็นของธรรมดา ๆ คำว่า อุปสรรค นี่บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลายโดยถ้วนหน้า ต้องเตรียมพร้อมไว้ก่อนว่า การจะไปไหนก็ดี การจะทำงานทุกอย่างก็ดี ต้องคิดถึงอุปสรรคก่อน แม้แต่การประกอบอาชีพต่าง ๆ ก็ต้องคิดถึงอุปสรรคก่อน อุปสรรคมันต้องมีกับคนทุกคน

พอเคลื่อนจากที่ก็ปรากฏว่า มีหญิงแก่คนหนึ่ง ผิวขาว รูปร่างเพรียว อายุประมาณ ๗๐ ปี อายุนี่ขอประมาณ เธอนั่งขวางทางหลีกทางซ้ายเธอก็ขวาง หลีกทางขวาเธอก็ขวาง เดินตรงเธอก็ขวาง

ก็ถามเธอว่า “เธอจองเวรจองกรรมอะไรกับฉัน ทำไมจึงขวางทางเดินของฉัน นี่ฉันจะไปหาลุง แล้วเธอมาขวางทำไม”
เธอก็ยิ้ม บอกว่า “ที่ฉันมาขวางนี่ฉันยังไม่ต้องการให้ไปหาลุง”
เอาสิ ไหมล่ะ อย่านึกว่าพระนี่เก่งกว่าผี ผีเก่งกว่าพระ
ก็ถามเธอว่า “เธอต้องการอะไร”
เธอตอบว่า “ตามฉันมา”
ก็เลยบอกว่า “ถ้าอย่างนั้น เธอก็นำหน้า ฉันจะตามไป”
ก็ไม่ทราบว่า เธอจะพาไปไหน เธอก็พาเดินเรื่อยขึ้นไปทางด้านทิศเหนือ ชันขึ้นไป ๆ...

พอดีได้ไปกราบหลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะ ศิษย์หลวงปู่ดู่ มา
แล้วได้ถามหลวงตาเรื่องนี้พอดี คิดว่าเป็นอีกเรื่องที่หลายคนยังสับสนและอยากรู้คำตอบว่าทำไม...

คนนู้นก็บอก คนนี้ก็บอก ว่าเป็นองค์นั้นองค์นี้กลับชาติมาเกิดกันเต็มไปหมด
บางครั้งก็เป็นองค์เดียวกัน ซ้ำกัน หลายคนก็เลยงงไปใหญ่ว่าพระโพธิสัตว์ท่านอวตารแยกร่างลงมาช่วยโลกได้เหรอ ?

วันนั้นพอดีผมถามถึงเรื่องครูบาศรีวิชัยว่า มีหลายคนมากที่บอกว่า
องค์นั้นองค์นี้เป็นครูบาศรีวิชัยมาเกิด แล้วท่านแยกร่างมาเกิดได้ด้วยเหรอ?

ลองมาดูคำอธิบายของหลวงตากันนะครับ (เป็นคำตอบที่เกิดจากการใช้ความจำสรุปเอานะครับ
บางช่วงบางตอนอาจจะขาดๆตกๆหล่นๆไปบ้าง ผมขอกราบขอขมาหลวงตา
และเหล่าพระโพธิสัตว์ทั้งปวงไว้ในที่นี้ด้วย หากผิดพลาดประการใด)

หลวงตาเมตตาอธิบายว่า...

พระโพธิสัตว์ท่านไม่ได้แยกร่างมาเกิด แยกร่างแบ่งร่างไม่ได้ ถ้าจะลงมาเกิด
ก็ลงมาได้แค่องค์เดียวเท่านั้น ส่วนที่เหลือนั้นไม่ใช่ แต่เป็นการฝากพลังงานของท่าน

บางครั้งท่านก็จะฝากกระแสของท่านมากับเหล่าเทวดา
ที่เกี่ยวข้องเกี่ยวพันกับท่านที่จะลงมาเกิด
เพื่อให้มาช่วยงานบางประการ ตัวท่านก็เกิดอยู่ที่หนึ่ง...

ตาแคล้ว ทายกของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ตายแล้วฟื้น
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษี) ท่านบวชใหม่ ๆ ตาแคล้วตายไป ๘ ชั่วโมง ฟื้นขึ้นมา ก็มาเล่าเรื่องชีวิตหลังความตายให้หลวงพ่อฟัง มีหลายอย่างที่น่าสนใจ โดยเฉพาะคนที่ไม่เคยทำบุญด้วยน้ำครับ

ความจริง เรื่องน้ำ นี่บรรดาท่านพุทธบริษัท จะเล่าเรื่องสู่กันฟังสักเรื่องหนึ่ง

เรื่องการเทศน์ ญาติโยมก็ฟังกันมามากแล้วนะ เอาเรื่องจริง ๆ ในสมัยที่อาตมายังไม่ตาย เวลานี้ก็ยังไม่ตายยังคุยอยู่ จะเล่าเรื่องของคนที่ตายไปแล้ว แต่ว่าสมัยนั้นท่านกลับฟื้นขึ้นมา คือ ตาแคล้ว

ตาแคล้วนี่เป็นทายกของหลวงพ่อปาน เป็นนักบุญอย่างตาหง่านี่ เวลามะยังภันเต อย่างตาหง่านี่แหละ นำอาราธนาศีล ถวายทานเพราะ เสียงดีมากคล้ายๆ กัน

แต่ตาแคล้วชอบทำบุญทุกอย่าง ขึ้นชื่อว่าบุญ ทำทุกอย่างที่หลวงพ่อปานแนะนำ เว้นไว้อย่างเดียว คือ ไม่ได้ทำบุญด้วยน้ำ ข้าวใส่ ขนมใส่ อะไรก็ตามที่ชอบใจทำบุญหมด แต่ไม่ได้ใส่น้ำ

ต่อมาในวันหนึ่ง ฉันบวชแล้ว ตาแคล้วแกตาย แกตายไปประมาณ ๘ ชั่วโมง ก็ฟื้นขึ้นมา ตอนนี้แกก็เล่าเรื่องของความตาย บอกว่าขณะที่จะตายมีคน ๔ คนมารับ...

คุณไสยกับหลวงพ่อปานวัดบางนมโค อำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ตอนนั้นกำลังนั่งอยู่กับหลวงพ่อปาน อยู่ ๆ ก็มีเด็กสาว ๆ คนหนึ่งอยู่บ้านสามกอ บ้านสามกอนี่เป็นตำบลบ้านแพน ใกล้ ๆ กับอำเภอเสนาคือชิดกับอำเภอ เด็กสาวคนนี้อายุราว ๑๕ - ๑๖ รูปร่างหน้าตาดีมาก ถ้าส่งเข้าประกวดนางงาม ไม่แน่เด็กคนนี้อาจจะได้ตำแหน่งใดตำเหน่งหนึ่งก็ได้ เขาต้องหามแกขึ้นมา เดินไม่ได้ เป็นไข้ขนาดหนัก พอหามขึ้นมาวางหลวงพ่อปานก็บอกว่าไม่ต้องลอง ไม่ต้องใช้หมากลอง นี่ถูกเขาทำของมาแล้วนี่ เออ อีหนูนี่หน้าตามันไม่ขี้ริ้วขี้เหร่เลยน่ะ มันเป็นคนสวยก็มีคนรักมาก แล้วคนรักก็รักแบบดีก็มี รักแบบทุจริตก็มี นี่คนรักเขาอยากได้มันแต่มันก็ไม่ตามใจเขา เขาก็เลยแกล้งกระทำเอ็ง จะทำให้ตาย เพราะปรากฏว่าเจ้าเด็กคนนี้มันไปรักเด็กชายคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่คนนั้น ในเมื่อไม่สมหวัง เขาก็เลยคิดว่าในเมื่อเขาไม่ได้ คนอื่นก็จงอย่าได้ ให้มันตายไปเสีย จะได้ไม่มีได้ไว้เป็นสมบัติ เขาไปจ้างเจ้าลาวทำ หลวงพ่อปานท่านบอกเสร็จว่าคนทำนี่น่ะเป็นลาว เขาจ้าง ๒๐๐ บาท นี่ท่านรู้เอาตามชอบใจ พอเขาเอาคนไข้มาวางท่านก็พูดเลย ไม่เห็นท่านนั่งหลับตาอะไร...

ภาพประกอบจากเว็บวัดท่าขนุนดอทคอม

ทำไมต้องทำพิธีบวงสรวงในวัน "เสาร์ห้า" ?

ถาม : บวงสรวงทำไมถึงต้องวันเสาร์ห้า ?
ตอบ : วันเสาร์ห้า ตามสายครูบาอาจารย์ท่านถือเป็นวันไหว้ครู พิธีบวงสรวงก็เหมือนกับรำลึกถึงครูบาอาจารย์ที่มีเมตตากรุณา สั่งสอนพวกเราสืบ ๆ กันมาจนถึงปัจจุบันนี้ ลักษณะของงานบวงสรวงที่ทำ ก็ไหว้ตั้งแต่พระพุทธเจ้าลงมา เพราะพระพุทธเจ้าต้องเป็นครูใหญ่อยู่แล้ว

ถาม : วันเสาร์ห้านี้คืออะไร ?
ตอบ : วันเสาร์ขึ้นห้าค่ำ ถ้าได้เดือนห้ายิ่งดี ถ้าไม่ได้เดือนห้า เดือนไหนก็ได้ แต่ต้องเป็นข้างขึ้น คือ ตามสายครูบาอาจารย์เขากำหนดมาอย่างนั้น

ถาม : ไม่มีเหตุผลเลยหรือคะ ?
ตอบ : มี..แต่ว่าเหตุผลนี้ยิ่งยอมรับยากใหญ่ อย่างเช่น วันเสาร์ห้านี้เป็นวันแข็ง เป็นวันที่กำลังสูง ถ้าทำอะไรผลประโยชน์ก็จะได้มาก

ถาม : ใช่ ๆ คือ คนนั้นชอบบอกแต่ว่ากำลังสูง วันแข็ง คำว่า “กำลังสูง” คำว่า “วันแข็ง” นั้นจริง ๆ แล้ว หมายถึงอย่างไร ?
ตอบ : อยู่กับช่วงระยะจังหวะเวลาการโคจรของดวงดาวเรา ต้องยอมรับว่าโลกของเรามีพลังงาน ดวงดาวทุกดวงมีพลังงานอยู่ จังหวะนั้น วาระนั้น เวลานั้น พลังงานจะหนุนเสริมกันมาสูงกว่าจังหวะอื่น...

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค

มารสังยุต
ปฐมวรรคที่ ๑
ตโปกรรมสูตรที่ ๑

[๔๑๖] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้-
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคได้ตรัสรู้ใหม่ๆ ประทับอยู่ที่ต้นไม้อชปาล
นิโครธ ใกล้ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ณ ตำบลอุรุเวลา ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาค
ทรงประทับพักผ่อนอยู่ในที่ลับ ได้เกิดความปริวิตกแห่งพระทัยอย่างนี้ว่า โอ เรา
เป็นผู้พ้นจากทุกกรกิริยานั้นแล้ว โอ สาธุ เราเป็นผู้พ้นแล้วจากทุกกรกิริยาอันไม่
ประกอบด้วยประโยชน์นั้น โอ สาธุ เราเป็นสัตว์ที่บรรลุโพธิญาณแล้ว ฯ

[๔๑๗] ครั้งนั้นแล มารผู้มีบาปได้ทราบความปริวิตกแห่งพระทัยของ
พระผู้มีพระภาคด้วยจิต จึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ แล้วได้กราบทูล
พระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
มาณพทั้งหลายย่อมบริสุทธิ์ได้ด้วยการบำเพ็ญตบะใด ท่าน
หลีกจากตบะนั้นเสียแล้ว เป็นผู้ไม่บริสุทธิ์ มาสำคัญตนว่า
เป็นผู้บริสุทธิ์ ท่านพลาดจากมรรคาแห่งความบริสุทธิ์เสีย...

เทศน์อบรมครูผู้สอนวิชาพระพุทธศาสนา เขตการศึกษา ๑๑ ณ วัดวะภูแก้ว เมื่อวันที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๔๑
ท่านผู้เจริญทั้งหลาย อาตมะได้ฟังท่านผู้เป็นหัวหน้าได้กล่าวรายงานแล้ว รู้สึกซาบซึ้งในกุศลเจตนาของท่านทั้งหลายที่ตั้งอกตั้งใจจะมารับการอบรมธรรมะภาคปฎิบัติสมาธิ

การปฏิบัติสมาธิเพื่อให้จิตของเราตั้งมั่นหรือมีความมั่นใจ การปฏิบัติสมาธิเป็นการปลุกจิตใต้สำนึกให้ตื่นขึ้นมา เมื่อเรามาปฏิบัติสมาธิด้วยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งเช่น บริกรรมภาวนา เป็นต้น หรือการสวดมนต์ก็ดี ในเมื่อเราสวดซ้ำๆ ท่องคำใดคำหนึ่งซ้ำ ๆ อยู่ไม่ขาดสายด้วยความมีสติสัมปชัญญะ จะทำให้จิตใต้สำนึกของเราตื่นขึ้นมา

คนเราทุกคนมีฤทธิ์ มีอิทธิพล มีอำนาจอยู่ในตัวเพราะเราเวียนว่ายตายเกิดมาหลายภพหลายชาติ ในชาติก่อน ๆ เราอาจจะเคยได้เป็นฤาษีบำเพ็ญฌานบำเพ็ญตบะมาแล้ว เราก็ไม่ทราบได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น ฤทธิ์อิทธิพล และอำนาจที่เราเคยบำเพ็ญมาในภพก่อนชาติก่อน จิตใต้สำนึกของเราจะเป็นผู้เก็บบันทึกเอาไว้ แล้วจะติดไปกับจิตของเราทุกภพทุกชาติไม่ว่าเราจะไปเกิดในที่ใด ภพใด

เมื่อจิตใต้สำนึกตื่นขึ้นมา...

เราเกิดมาเพื่ออะไร โดย ท่านจิตโต

"ถ้าเราเกิดแล้วไม่รู้จุดประสงค์ของการเกิด
เราก็จะไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากปล่อยเวลาไปเปล่า ๆ
ในเวลาที่เราต้องสูญเสียไปเราก็ไม่ได้อะไรมา
นอกจากความวุ่นวายและก็เดือดร้อน

คิดซะใหม่เลยนะ เราเกิดมาจะใช้ชีวิตทำอะไร
ตั้งไว้ลูก ชีวิตที่เราเหลืออยู่เราจะทำอะไร เดินไปตรงนั้นน่ะ
เมื่อเราพิจารณาดีแล้วก็เดินไปอย่างไม่ต้องไปสงสัยมัน ทำไปเลย"

ท่านจิตโต เทศน์ที่บ้านสบายใจ
.

ในคราวเสด็จพระราชทานผ้าพระกฐินส่วนพระองค์ครั้งแรก พ.ศ.2515
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว นมัสการถามหลวงปู่ฝั้น ความสำคัญว่า.....

1) ปุจฉา-ทำอย่างไร ประเทศชาติ ประชาชน จะอยู่ดีกินดี มีความสามัคคีปรองดองกัน?

หลวงปู่ฝั้นฯ วิสัชนา-ให้เข้าหาพระศาสนา เพราะศาสนาสอนให้ละชั่ว-กระทำความดี-ทำใจให้ผ่องใส
...
2) ปุจฉา-คนส่วนมากทำดี คนส่วนน้อยทำชั่ว จะให้คนส่วนมากเดือดร้อนไหม? ทำอย่างไรจึงจะแก้ไขได้?

หลวงปู่ฝั้นฯ วิสัชนา-ขอถวายพระพร ทุกวันนี้ คนไม่รู้ศาสนา
จึงเบียดเบียนกัน ถ้าคนเรานึกถึงศาสนาแล้ว ก็ไม่เบียดเบียนกัน
เพราะต้องการความสุข ความเจริญ คนอื่นก็เช่นกัน

คนทุกวันนี้ เข้าใจว่า ศาสนาอยู่กับวัด อยู่ในตู้ ในหีบ ในใบลาน อยู่กับพระพุทธเจ้า ประเทศอินเดียโน่น
จึงไม่สนใจ บ้านเมืองจึงเดือดร้อนวุ่นวาย มองหน้ากันไม่ได้

ถ้าคนเราถือกันเป็นบิดามารดา เป็นพี่น้องกันแล้ว
ก็สบาย ไปมาหาสู่กันได้ เพราะใจเราไม่มีเวร เวรก็ไม่มี
ใจเราไม่มีกรรม กรรมก็ไม่มี

ฉะนั้น ให้มีพรหมวิหารธรรม อย่างมหาบพิตรเสด็จมานี้
ทุกอย่างเรียบร้อยหมด




----------
พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo

แจกเป็นธรรมทานนะครับ และบูชาคุณครูบาอาจารย์ หลวงปู่กัสสปมุนี
สำหรับผู้ที่สนใจปฏิบัติอานาปานสติ นะครับ
เล่มนี้มีทั้งหมด 3 บทนี่เป็นบทแรก
ถ้ามีคนสนใจอ่าน ก็จะโพส บทต่อๆ ไปลงเรื่อย ๆนะครับ
--------
ถ้ามีโอกาศ คราวต่อไปจะลงเรื่อง "สภาวะสังขารธรรม" ของท่านนะครับ
ขอให้เจริญก้าวหน้าในการปฏิบัติทุกท่านนะครับ :d

ข่าวเล่าลือ
ประมาณ พ.ศ.๒๔๘๗ - ๒๔๘๘ ในอำเภอสองพี่น้องกับเขตอำเภอบางปลาม้า
ก็ได้ยินข่าวเล่าลือเสมอว่า มีพระพิเศษมาเที่ยวนั่งอยู่ตามกลางทุ่ง
ห่มจีวรสีกลักแล้วก็มีย่ามลูกใหญ่ บางทีเอาผ้าคลุมโปงเวลาเดินไปที่ไหน
เจอะขี้งัวเหลวๆ ก็หยิบใส่ย่ามแล้วนั่งซุ่มๆ เวลาเด็กเลี้ยงวัวเลี้ยงควายเห็นเข้า
เดินเข้าไปใกล้ ท่านก็เดินหนีเสีย
ทีนี้เจ้าพวกเลี้ยงวัวเลี้ยงควายนี่ก็เป็นคนไม่ค่อยจะเหมือนคนเหมือนกัน
บางคราวมันนึกฮิตๆ ขึ้นมา มันนึกว่าเป็นพระบ้าพระบอมันก็วิ่งไล่กวด
ท่านก็วิ่งหนีแล้ววิ่งไปได้ไม่นานทั้งๆที่เป็นกลางวันแล้วก็กลางทุ่ง
ปรากฏว่าไม่เห็นพระองค์นั้น ทำแบบนี้กันอยู่หลายวัน

เทศน์ที่ตำบลสองพี่น้อง
วันหนึ่งเจ้าภาพนิมนต์อาตมาไปเทศน์ที่ตำบลสองพี่น้อง ที่บ้านบางสะแก
แล้วก็วัดบางสะแกหรืออะไรนี่ไอ้วัดนั้นไม่ทราบว่าชื่อวัดอะไรแต่กลุ่มบ้านนั้น
เขาเรียกว่า "บ้านบางสะแก" เมื่อเวลาเทศน์จบก็ต้องค้างคืนเพราะเขานิมนต์ฉันเช้า
ค้างกันอยู่ ๓ องค์ด้วยกัน ไปเทศน์ ๓ องค์ เวลาค้างคืนก็มาค้างที่บ้าน
พอตกกลางคืนเขาก็พูดให้ฟังถึงความมหัศจรรย์ของพระองค์นั้น
ก็บอกเขาว่าจะไปหาว่าท่านเป็นพระบ้าพระบอมันก็ไม่ได้...

ด้วยพระเมตตาแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ที่ทรงสละความสุขส่วนพระองค์เพื่อพสกนิกรชาวไทย พระองค์ประดุจพระผู้สร้างแผ่นดิน ทรงเป็นดั่งผู้มอบชีวิต มอบความรุ่งเรือง มอบความเจริญงอกงามภายในหัวใจคนไทยทั้งชาติ ทรงเป็นผู้ริเริ่มสร้างสรรค์ เป็นแรงบันดาลใจจุดประกายพลังแผ่นดิน
หากเราได้มีโอกาสศึกษาพระบรม ราโชวาท แห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช เราจะเข้าใจได้อย่างแจ่มชัดด้วยคำสอนที่พระองค์ทรงพระราชทานให้แต่ละข้อแต่ ละอย่างนั้น ล้วนเกิดขึ้นจากการที่พระองค์ทรงไตร่ตรองพิเคราะห์ถึงปัญหานั้นอย่างถ่องแท้ แล้วว่า จะเป็นหนทางแห่งการแก้ปัญหาการดับทุกข์ได้ด้วยสมาธิ

ธรรมดาสภาวะจิตอันเป็นสมาธิ นั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร เกิดขึ้นจากการบังคับควบคุม เกิดขึ้นจากความผ่อนคลาย หรือเกิดขึ้นจากภาวะคับขันต่อการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นตรงหน้า จะทำให้ต้องเร่งรวบรวมสติให้มั่น ไม่ว่าสมาธิจะเกิดขึ้นอย่างไร สมาธิเป็นของดี เป็นของที่เกิดขึ้นได้จากการฝึกฝน เป็นของที่มีอยู่ในกายและในจิตอันพร้อมเป็นของเข้าใจได้ เป็นของเข้าใจง่าย และใช้ได้กับคนทุกเพศทุกวัย...

อรหันต์น้อย ชีวิตพิสดาร
(โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก)

สามเณรรูปต่อไปที่กล่าวถึงคือ สามเณรกุมารกัสสปะ เรื่องราวของท่านมหัศจรรย์พันลึกจริงๆ เป็นอย่างไร โปรดตามข้าพเจ้ามา

มีธิดาเศรษฐีเมืองราชคฤห์นางหนึ่ง มีอุปนิสัยในการบรรพชา อยากบวชมาตั้งแต่รู้ความ ขออนุญาตพ่อแม่ไปบวชในสำนักนางภิกษุณี ก็ไม่ได้รับอนุญาต เมื่อเติบโตเป็นสาวแล้ว พ่อแม่ก็ตกแต่งให้มีครอบครัวกับชายที่มีฐานะทัดเทียมกัน แต่งงานไม่นานก็ตั้งครรภ์โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว ความคิดอยากจะบวชยังไม่เลือนหายไปจากส่วนลึกของจิตใจ นางจึงขออนุญาตสามีไปบวช สามีคงเห็นความตั้งใจแน่วแน่ของนางกระมัง ในที่สุดได้อนุญาตตามที่ขอนางจึงไปบวชอยู่ในสำนักของนางภิกษุณี

บวชไม่นาน ครรภ์ก็โตขึ้นๆ จนปิดบังไม่อยู่ เมื่อความลับเปิดเผยว่า นางภิกษุณีตั้งท้อง ใครรู้เข้าก็ตำหนิติเตียน ถ้าเป็นสมัยนี้ก็คงเป็นข่าวใหญ่ทางสื่อมวลชนไม่แพ้ข่าวสมีเขียว เพียงแต่ว่า เรื่องสมีเขียวเป็นเรื่องจริง แต่นางภิกษุณีรูปนี้มิได้ทำผิดตามที่เป็นข่าว

ว่ากันว่า สำนักภิกษุณีที่นางสังกัดอยู่ในความดูแลของพระเทวทัต ข่าวภิกษุณีมีท้องรู้ถึงหูพระเทวทัต ท่านก็ “ฟันธง” ทันทีว่า นางภิกษุณีต้อง...

พระอาจารย์ เล่าว่า หลวงปู่สี มรณภาพตอนอายุ ๑๒๘ ปี ถือว่าเป็นพระเถระที่มีหลักฐานอายุที่ชัดเจนที่สุด องค์ที่รองลงไปคือ หลวงปู่สุภา วัดสีลสุภาราม ปีนี้ท่านน่าจะอายุ ๑๑๔ ปีแล้ว สมัยเก่าไปหน่อยก็ หลวงปู่เงิน วัดบางคลาน อายุ ๑๑๕ ปี คนรุ่นเก่าๆ อายุยืน ไม่ได้อายุยืนอย่างเดียว ร่างกายแข็งแรงด้วย เพราะทำงานหนักมาทั้งนั้น คนรุ่นใหม่ไม่แข็งแรงพอ

ตอนนี้อาตมาสะสมวัตถุมงคลของครูบาอาจารย์อยู่ มีชานหมากหลวงปู่วงศ์ ชานหมากหลวงพ่อฤๅษี ชานหมากหลวงปู่ทิม ลูกอมหลวงปู่ดู่ ลูกอมหลวงปู่พริ้ง วัดบางปะกอก ลูกอมหลวงปู่จง วัดหน้าต่างนอก ลูกอมหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ยาเม็ดจินดามณี หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ฯลฯ

เดี๋ยวจะทำวัตถุมงคลรุ่นหนึ่ง จะเทไปเป็นส่วนผสมให้หมด ทำทั้งทีทำแจกไปเลย อย่าไปตั้งราคา ถ้าญาติโยมสังเกตจะเห็นว่า อาตมาจะทำวัตถุมงคลแจกก่อน พอเหลือจากที่แจกแล้วจะราคาแพง เพราะฉะนั้น..วันที่แจกใครไม่มาก็เจ็บตัวทีหลัง ต้องไปซื้อของแพงๆ

มีของอย่างหนึ่งที่เสียดายมากเลย ก็คือ แป้งของ หลวงปู่บุดดา สมัยก่อนอาตมาขนไปทียกโหล ไปให้ท่านเสก คนขอซะเกลี้ยงเลย ทีนี้พอตัวเองอยากได้ก็ตามไปขอแบ่งเขา...

ช้าง:ผู้ค้ำจุนพระพุทธศาสนา
ช้างสัตว์สี่เท้าที่มีขนาดใหญ่ มีความผูกพันกับคนเรามาแต่ครั้งโบราณ ทั้งยังมีความสำคัญต่อพระพุทธศาสนามาแต่อินเดียโบราณอีกด้วย

หลักฐานซึ่งยืนยันความสำคัญดังกล่าวปรากฏครั้งแรกในราวพุทธศตวรรษที่ 3 คือ ภาพสลักหินประดับพระสถูปสาญจี เป็นพุทธประวัติตอนหนึ่งเป็นรูปที่แปลความได้ว่าคือพระนางสิริมหามายาทรงสุบินถึงช้าง ซึ่งมีความหมายว่าจะผู้มีบุญญาธิการจุติมากำเนิดในครรภ์ของพระองค์

ความหมายในเรื่องของความอุดมสมบูรณ์ สืบเนื่องมาจากคนในสมัยก่อนยังไม่มีศาสนา แต่มีการนับถือธรรมชาติ อาทิ ไฟ น้ำ ต้นไม้ งู โดยพบว่า น้ำมีสำคัญกับชีวิตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ภาพของช้างพ่นน้ำจึงมีความหมาย เป็นมงคล ดังนั้นซุ้มประตูพุทธสถานในอินเดียมักจะปรากฏรูปช้างประดับร่วมอยู่ด้วยเสมอ และสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ดังกล่าวยังคงได้รับความนิยมจวบจนปัจจุบัน

สำหรับประเทศไทย ช้างเข้ามามีบทบาทในงานศิลปกรรมไทยมาตั้งแต่ศิลปะทวารวดี (ยุคเริ่มแรกของวัฒนธรรมพุทธศาสนา) และมีอิทธิพลอย่างยิ่งในสมัยสุโขทัย เช่น เจดีย์วัดช้างล้อม อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย โดยมีการประดิษฐานช้างล้อมรอบส่วนฐานของเจดีย์...

วิธีเพิ่มพลังบุญทวีคูณให้กับชีวิตอย่างง่ายๆ
1. การเพิ่มพลังบุญแบบไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว

เคล็ดวิชานี้ เป็นของท่านหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ท่านสอนไว้ว่า
-เวลาตื่นเช้ามาขณะล้างหน้าหรือดื่มน้ำให้ท่องว่า พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ เพื่อความเป็นสิริมงคลต่อชีวิตในวันใหม่
-ก่อนกินข้าว ก็ให้นึกถวายข้าวแด่พระพุทธเจ้า
-ออกจากบ้าน เห็นคนอื่นเค้ากระทำความดี เป็นต้นว่าเห็นเค้าใส่บาตรพระ จูงคนแก่ข้ามถนน ก็ให้นึกอนุโมทนากับเขาด้วย
-เดินผ่านเห็นดอกไม้บูชาพระวางขายอยู่ ก็ให้เอาจิตนึกอธิษฐานขอถวายดอกไม้เหล่านั้นเป็นเครื่องบูชาพระรัตนตรัย โดยระลึกว่า พุทธัสสะ ธัมมัสสะ สังฆัสสะ ปูเชมิ แล้วอย่าลืมอุทิศบุญให้พ่อค้า แม่ค้าดอกไม้นั้นด้วย
-เวลาไปไหนมาไหน เห็นไฟข้างทางก็ให้นึกน้อมถวายไฟเหล่านั้นบูชาพระรัตนตรัย โดยระลึกว่า โอม อัคคีไฟฟ้า พุทธบูชา ธัมมะบูชา สังฆบูชา

2. การเพิ่มพลังบุญด้วยเงินน้อย แต่ได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่
การสร้างบุญที่เป็นมหากุศล อาทิเช่น การสร้างพระพุทธรูปขนาดใหญ่ พระมหาเจดีย์ สร้างยอดฉัตรหรือสร้างศาสนสถานอื่นใดก็ตาม รวมถึงธรรมทานด้วย เพื่อลดวิบากกรรมหนักๆ...

หากผู้ใดสนใจผมขอเป็นธรรมทานแก่ผู้ศรัทธากับทุกท่านครับ..(อนุญาติโหลดฟรี)



เพลงบทสวดมนต์ 6 บท โดย อ.ชินกร ไกรลาศ file mp3 ครับ

LINK File Name: เพลงบทสวดมนต์ (โดย ชินกร ไกรลาศ) รวม 6 บท.rar
Download เพลงบทสวดมนต์ (โดย ชินกร ไกรลาศ) รวม 6 บท.rar from Sendspace.com - send big files the easy way

ไฟล์สนทนา



- คนเราอดีตชาติมาจากนรกหรือสวรรค์ดูยังไง
- ลพ.สอนภาวนาสติ-สัมปชัญญะ


หลวงพ่อเปลี่ยน วัดอรัญญวิเวก อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่




---


เครดิต ::::
www.aranyawiwake.com

อานิสงส์ก่อสร้างพระเจดีย์ทราย
อนิสงส์ก่อสร้างพระเจดีย์ทราย จะมั่งคั่งด้วยทรัพย์สมบัติ (กรณีก่อสร้างเจดีย์ทรายในวัด อย่างในเทศกาลสงกรานต์ ถือว่าเป็นการขนทรายเข้าวัด ใช้หนี้สงฆ์ ที่เราอาจจะนำฝุ่นทรายของวัดติดตัว ออกไปโดยไม่รู้ตัว ทำให้เราไม่มีบาปกรรมติดตัว)

เรื่องเล่าอานิสงส์ในสมัยพุทธกาล

ในเมื่อพระองค์เสด็จประทับอยู่ ณ บุพพารามมหาวิหารในนครสาวัตถี ได้เทศนาถึงอานิสงส์ก่อเจดีย์ทราย แล้วตั้งความปรารถนาไว้ เป็นใจความว่า วันหนึ่ง เป็นฤดูร้อนอากาศร้อนอบอ้าวมาก พระเจ้าปัสเสนทิโกศล ทรงพักผ่อนพระอิริยาบถให้สบาย ณ หาดทรายริมฝั่งแม่น้ำ ไม่ห่างจากพระนครเท่าใดนัก ได้ทรงทอดพระเนตร เห็นทรายขาวสะอาดราบเรียบดีนัก มีพระดำริว่าควรทำเป็นรูปเจดีย์ขึ้น เพื่อบูชาพระรัตนตรัย ดีกว่าที่เราจะมาเดินเล่นโดยเปล่าประโยชน์ เมื่อทรงดำริเช่นนั้น แล้วก็รีบลงมือก่อ เป็นรูปเจดีย์ด้วยพระองค์เอง พวกบริวารทั้งหลายที่ตามเสด็จ ก็ลงมือก่อตามไปด้วย เมื่อสำเร็จแล้ว มองก็เป็นทิวแถว สวยงาม เกิดมีความปิติยินดีเป็นที่ยิ่ง เพราะนับดูแล้วมี ๘ หมื่น ๔ พันองค์พระบรมกษัตริย์ ทรงโสมนัสเป็นยิ่งนัก ก็เสด็จกลับมาสู่ บุพพารามมหาวิหาร...

อานิสงส์ของการทำบุญโดยเสด็จพระราชกุศล


โดยหลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี
ท่านสาธุชนพุธบริษัททั้งหลาย ที่เป็นศิษย์หรือไม่ใช่ลูกศิษย์ก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วันนี้ป่วยมาก มีอาการเพลียเป็นพิเศษ นั่งที่ไหนก็อยากจะหลับ พอดีเป็นวันพระแรม ๘ ค่ำเดือน ๘ จะลงศาลาก็คงไม่ไหว เทศน์ก็เทศน์ไม่ไหว จะเดินก็เดินไม่ไหว ความตายมันคลานเข้ามาเต็มที ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง ที่พระพุทธเจ้าเทศน์กับเปสการีท่องไว้ทุกวัน จำไว้ทุกวัน มีความรู้สึกกว่า ไม่ช้าชีวิตนี้มันก็ต้องตายถ้าความตายมันเข้ามาถึง บรรดาท่านทั้งหลาย สิ่งที่ต้องการนั้นคือพระนิพพาน ใครเขาหาว่า บ้าๆ บวมๆ ก็ตามใจ บางท่านบอกว่า พระนิพพานสูญ ตามตำราต่างๆ ก็บอกว่ามีสภาพสูญ แต่ทว่าเมื่อปี ๒๕๐๐ ปีนั้นป่วยมาก ต้องเข้าโรงพยาบาล วันแรกมีการอืดเสียดหนัก ตอนหัวค่ำ วันที่สอง ก็มีอาการอืดเสียดหนักตอนหัวค่ำ พอวันที่สาม จึงสั่งจ่าพยาบาล ให้ไขเตียงให้นั่งได้ เตรียมตัวว่าวันนี้ ถ้าจะขอตาย ก็ตายด้วยสมาธิ และวิปัสสนาญาณเวลา ๑ ทุ่ม
ก็เริ่มทำสมาธิ คิดว่าประมาณ ๒ ทุ่ม ทุกวัน ๒ วันมาแล้ว แต่ว่าวันนี้แปลก คำว่า วันนี้หมายถึง วันนั้นนะ...

ที่สุดของการถือสา...คนที่หลงกอด"ความว่าง"โดยคิดว่าเป็น"ความมี"ทำไมจะไม่ทุกข์!


เคยมีคนกราบทูลถามพระพุทธเจ้าว่า ถ้าหากจะย่อหลักธรรมของพระองค์ให้เหลือเพียงสั้นๆ ทว่าครอบคลุมใจความทั้งหมดแห่งพระพุทธศาสนา จะสรุปได้ว่าอะไร พระองค์ตรัสว่า หากจะให้สรุปเช่นนั้น ก็ขอสรุปว่าใจความแห่งคำสอนของพระองค์ขึ้นอยู่กับประโยคที่ว่า

"สัพเพ ธัมมานาลัง อะภินิเวสายะ ใดใดในโลกอันบุคคลไม่ควรยึดติดถือมั่น" ทำไมจึงไม่ควรยึดติดถือมั่น เพราะที่ใดมีความถือมั่น ที่นั่นก็มีความทุกข์ ความทุกข์ขยายตัวตามระดับความเข้มข้นของความยึดติด ยึดมาก ติดมาก จึงทุกข์มาก ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ทุกข์ ความไม่ยึดติดถือมั่น กล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า "การปล่อยวาง"

ทำไมจึงต้องปล่อยวาง เพราะทุกอย่าง " มีความว่าง" มาแต่เดิม คนที่หลงกอด "ความว่าง" โดยคิดว่าเป็น " ความมี" ทำไมจะไม่ทุกข์ล่ะ หลายคนชอบกอดไว้หมดทุกเรื่อง ทุกปัญหา ทุกคน แล้วยกขึ้นไปแบกไว้บนบ่า จากนั้นก็มานั่งเป็นทุกข์ว่าทำไมชีวิตถึงได้เหนื่อยล้าขนาดนี้ หมดเรี่ยวหมดแรงเหมือนโลกทั้งโลกกำลังกดทับ ก็เล่นถือเอาทุกเรื่องเป็นเรื่องของตัวหมดเลยนี่ ถ้าไม่แบกเอาไว้ก็คงไม่หนัก...

หลวงปู่มั่นให้มหาบัว ใกล้เสือเพื่อพบธรรม


"อาตมาไปอยู่ที่ไหน ถ้าไม่ได้ กราบอาจารย์มั่นแล้วนอนไม่ได้ แม้จะเดินจงกรมก็ต้องหันหน้าไปไหว้ท่านเสียก่อน"

หลวง ตามหาบัว หลังกราบนมัสการเป็นศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโตแล้ว ท่านมีความกตัญญูต่อบูรพาจารย์อย่างยิ่งยวด วัตรประจำวันไม่ว่าจะนอน นั่ง ยืน เดินทุกอิริยาบถ ทุกลมหายใจ

หลวงตามหาบัวมีพระอาจารย์มั่นเป็นสรณะ

นับ เป็นศรัทธาอันใสสะอาดของศิษย์ ที่มีต่อพระอาจารย์ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ พระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เสมือนหนึ่งประทีปธรรมแห่งภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และเป็นแม่ทัพธรรมของพระภิกษุสงฆ์โดยทั่วไป ลูกศิษย์ของท่านแต่ละนาม ล้วนเป็นกำลังหลักในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา

พระอาจารย์มั่น หรือหลวงปู่มั่น ชื่อและนามสกุลเดิมคือ มั่น แก่นแก้ว เกิดเมื่อ พ.ศ.2414 บวชเมื่อ พ.ศ. 2436 จำพรรษาอยู่วัดหนองผือนาใน จังหวัดสกลนคร มรณภาพเมื่อ พ.ศ.2492 ณ วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนคร

ช่วงชีวิตหนึ่งของหลวงตาม หาบัว ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ และติดตามรับใช้อย่างใกล้ชิด ทำให้ทั้งเปี่ยมศรัทธาในข้อวัตร และข้อธรรมต่างๆ ที่พระอาจารย์มั่นพร่ำสอน ทั้งด้านพระธรรมวินัย...

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์จริงของคุณนุ่นที่หลายคนอาจจะไม่เชื่อ
แต่ลองอ่านให้จบท่านอาจได้ข้อคิด อะไรหลายอย่างจากเรื่องนี้

เล่าที่มาของนุ่น
บ้านของนุ่นอยู่ในกรุงเทพฯ...

ครอบครัวนุ่นจัดได้ว่าครอบครัวนุ่นมีฐานะครอบครัวหนึ่งเลยก็ว่าได้
แม่และน้าของนุ่นเป็นพวกชอบเข้าวัดทำบุญมาก โดยเฉพาะวัดป่าบ้านตาด
และสวนแสงธรรม


ตั้งแต่มีโครงการณ์ช่วยชาติ ของหลวงตาบัว
เข้าไปช่วยงานจนแทบจะเรียกว่าเป็นกิจกรรมหลักของชีวิตทีเดียว
ส่วน ตัวพ่อและนุ่น แทบไม่เคยเข้าวัดเลย พ่อเป็นพวกติดเหล้า


แต่ก็รักลูกมากจึงไม่ได้ไปกินเหล้านอกบ้าน
แต่กินในบ้านเพื่อจะได้อยู่กับลูก
และด้วยความสุดขั้วมาเจอกันทำให้พ่อและแม่นุ่นมีปากเสียงกันเป็นประจำ


โดยพ่อก็จะต่อว่าแม่และลามไปถึงหลวงตาบัวถึงขนาดเรียกหลวงตาบัวว่า
อีตาบัว
นุ่นเองนอกจากจะสนิทกับพ่อมากกว่าแม่แล้วยังเห็นว่า
แม่เอาแต่ทำบุญไม่สนใจพ่อและนุ่นเลย จึงเข้ากับพ่อเป็นปี่เป็นขลุ่ย
ทุกข์สุดในชีวิต


และด้วยการใช้ชีวิตอย่างที่กินเหล้า-สูบบุหรี่จัด
ทำให้มะเร็งคร่าชีวิตพ่อไปก่อนเวลาอันควร
นั่นเป็นเหตุให้นุ่นเป็นทุกข์...

พรปีใหม่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง)
คัดย่อจากหนังสือกรรมฐาน ๔๐ หน้า ๒๓๕-๒๔๒

ปีใหม่ก็จะคืบคลานเข้ามาถึง ก็เป็นอันว่าชีวิตของเราก็ล่วงเข้ามาอีก ๑ ปี
ปีใหม่ที่เคลื่อนเข้ามาเราก็จะแก่เข้าไปอีก ชีวิตของเราก็จะเดินเข้าไปหาความดับ
เพราะธรรมดาของชีวิตเมื่อมีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น และก็มีความเปลี่ยนแปลงไปในท่ามกลาง
และมีการตายแตกทำลายพันธุ์ไปในที่สุด นี่เป็นกฎธรรมดาของสิ่งมีชีวิตที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงให้พ้นได้ ฯ

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า โลกมีอันจะต้องฉิบหายไปในที่สุด ไม่มีอะไรทรงตัว
ทีนี้สำหรับเราเหล่าพุทธบริษัท ในฐานะที่ท่านทั้งหลาย เป็นพุทธมามกะ คือนับถือพระพุทธเจ้าเป็นสำคัญ
พระบาลีกล่าวว่า บุคคลผู้เข้าถึงพระรัตนตรัยย่อมจะไม่สลาย คือ จะต้องไม่พินาศไปด้วยอำนาจของโลก
ซึ่งเต็มไปด้วยความแปรปรวน ฯ

ฉะนั้น ขอบรรดาท่านพุทธบริษัทจงอย่าวางใจ จงอย่าประมาทในชีวิต จงคิดว่าคุณของพระพุทธเจ้า
คุณของพระธรรม คุณของพระสงฆ์ทั้ง ๓ ประการ จะสามารถทรงเราให้มีชีวิตอยู่ได้ นี่กล่าวโดยเฉพาะ
ถ้าเราสิ้นอายุขัย...

สภาวะของนิพพานจากหลักฐานในพระไตรปิฎก
คำว่า "นิพพาน" เป็นคำที่ใช้กันในปรัชญาหลายระบบในอินเดีย โดยใช้ในความหมายของความหลุดพ้น แต่การอธิบายเกี่ยวกับสภาวะของนิพพานนั้นแตกต่างกันออกไป ในปรัชญาอุปนิษัทเชื่อ ว่า นิพพานหรือโมกษะ คือการที่อาตมันย่อยหรือชีวาตมันเข้ารวมเป็นเอกภาพกับพรหมัน แต่ในพระพุทธศาสนาอธิบายว่า นิพพานคือการหลุดพ้นจากอวิชชา ตัณหา ซึ่งแสดงออกในรูปของโลภะ โทสะ และโมหะ มิได้หมายความว่าเป็นการหลุดพ้นของอัตตาหรือตัวตนในโลกนี้ ไปสู่สภาวะของนิพพานเช่นเดียวกับคำสอนอุปนิษัท แต่หมายถึงความดับสนิทแห่งความเร่าร้อนและเครื่องผูกพันร้อยรัดทั้งปวง ซึ่งเรียกว่าเป็นความทุกข์

คัมภีร์พระพุทธศาสนาโดยเฉพาะของฝ่ายเถรวาท ระบุไว้ชัดเจนว่า "นิพพานอันว่างจากตน" "นิพพานเป็นอนัตตา" เช่น ในคัมภีร์พระวินัยปิฎก ปริวารระบุว่า อนิจฺจา สพฺพสงฺขารา ทุกฺขานตฺตา จ สงฺขตา นิพฺพานญฺเจว ปณฺณตฺติ อนตฺตา อิติ นิจฺฉยา "สังขารทั้งปวงอันปัจจัยปรุงแต่ง ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา นิพพานและบัญญัติเป็นอนัตตา วินิจฉัยมีดังนี้" (วิ.ป.บาลี 8/257/194)

นิพพานก็อยู่ใน อริยสัจจ์ 4 ด้วย คือเป็นจุดหมายของพระพุทธศาสนา ได้แก่...